NIEUW GUINEA, land van de toekomst
Eén van de nijpendste problemen in Nieuw-Guinea is het arbeidersvraagstuk, Daarbij klemt vooral de moeilijkheid de papoea's uit hun vertrouwde omgeving te halen. Veel papoea's keren na twaalf maanden, soms nog eerder naar de hun beter vertrouwde wildernis terug. Toch zijn er veel inboorlingen, die de kampongs vaarwel hebben gezegd en een nieuw leven zijn begonnen op de fabriek of in de handelsonderneming. Talrijke paoea jongens bezoeken ambachtsscholen in de steden en doen weldra niet onder voor hun blanke vrienden.
Lang voordat Nieuw Guinea een geregeld bestuur had, trokken zendelingen de binnenlanden in, om met een eindeloos geduld en toewijding het Woord van God aan de heidenvolken te brengen. Dit zegenrijke werk begon reeds in 1855. Negen en dertig jaar later zond de roomse kerk haar eerste Missie naar dit land.
Vol wantrouwen en achterdocht werden de zendelingen door de papoea's ontvangen. Toch begon het Christendom door te breken, zodat er enkele jaren geleden 130.000 protestantse papoea's waren. Het voedsel van deze mensen is verschillend. De bewoners van de laagvlakte hebben sago als hoofdvoedsel, in de heuvels en bergen zijn dit de knolgewassen. De immigranten verbouwen op permanent in cultuur zijnde sawa's rijst.
Dit land, dat aan het begin staat van een nieuwe toekomst is een deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Nederland zal dan ook de verantwoordelijkheid voor dit enorme land moeten blijven dragen, totdat de inheemse bevolking die voor zichzelf kan overnemen. Vele papoea's beseffen dit en willen de toekomst tegengaan onder Nederlands bestuur, totdat de dag aanbreekt dat Nieuw-Guinea een zelfstandig land is. Indonesië met president Soekarno en minister Soebandrio aan het hoofd, spreekt dreigende taal aan het adres van Nederland, dat middellijk ook Indonesië heeft gemaakt wat het nu is, behoudens de wanorde die daar is gebracht door een regering die duidelijk laat zien dat deze haar taak niet aankan.
Wat de toekomst brengen zal weten wij niet. Zeker is, dat ons volk de dure plicht heeft Nederlands Nieuw Guinea te beschermen tegen een regiem dat voor de papoea's alleen maar verderfelijk kan zijn. Ook de zending zal haar taak moeten verstaan, want lang, heel lang zal het duren voordat dit land een beschaafde natie zal zijn. Het is te begrijpen dat de zending hierin een grote rol zal spelen, want het is van het grootste belang, hoé een volk geleid wordt. Meer clan brood is nodig dat het grote tekort aan zendelingen wordt aangevuld, die er de zuivere waarheid naar Gods Woord brengen.
Maar.... de roomse kerk zit ook niet stil. Ook Rome ziet in dat hier veel inheemsen toegebracht kunnen worden tot de alleen waar zaligmakende moederkerk. Alles wordt gedaan om de Missie het zo gemakkelijk mogelijk te maken. Geldmiddelen en wat niet al. Het komt er. Nieuw-Guinea is een arm land. Het kan rijk worden. Met Gods zegen zal dit land zich ontwikkelen tot een natie. Nog rijker zal het land zijn, als het volk zich bekeert tot de levende God, want dan zal Hij Zijn zegen niet onthouden. De boodschap, aan de herders gebracht door de engel, de boodschap, die al den volke wezen zal, zal zijn weg blijven vinden zo lang deze wereld staat. Voor het eerst in de historie zullen we een eigen zendeling hebben. In deze artikelen hebben wij getracht iets te vertellen van het mooie land van Nieuw-Guinea.
Al de heid'nen door Uw handen Voortgebracht in alle landen, Zullen tot U komen Heer'. Bukken voor Uw aanschijn neer.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 maart 1961
Daniel | 8 Pagina's