Melaats, melaats; een aidspatiënt verstoten

den biljartclub in Den Haag besloot met meerderheid van stemmen een lid te royeren. De stoot werd uitgedeeld door de voorzitter. De dertigjarige René Steur werd als een bal van het groene laken verwijderd. Waarom? Wanbetaling? Wangedrag? Nee, de leden van de vereniging waren erachter gekomen dat René aidspatierit is. De voorzitter lichtte het besluit toe met de motivatie, dat de andere leden zijn ziekte gevaarlijk vonden, terwijl sommige leden geroepen moeten hebben dat zij hem vies vonden. Dit gebeuren moet voor de betrokkene bijzonder pijnlijk en smartelijk geweest zijn en dat te meer waar René zijn ziekte niet te wijten heeft aan een verkeerde leefwijze, maar aan een besmet bloedpreparaat, dat hij als hemofilie-patiënt toegediend kreeg.

Paniek
Als vanzelf moest ik denken aan de bijbelse verhalen over melaatsen. Uitgestoten en veracht. Geen mens meer, alleen een getekende. Op zichzelf kan ik wel begrijpen, dat de andere clubleden door de ontdekking even in paniek raakten. Het is een heel aangrijpende gewaarwording, wanneer deze vreselijke ziekte ineens een naam en een gezicht voor je krijgt. Als zij zich ineens in je directe omgeving openbaart. Maar die angst mag niet met ons op de loop gaan. Het zou goed geweest zijn wanneer het bestuur van de bewuste club eerst een gesprek met de betrokkene gehad zou hebben en vervolgens met een deskundige op dit gebied. Door het verhaal van een arts zouden zij gerustgesteld geworden zijn met betrekking tot eventueel besmettingsgevaar en door dat van René zouden zij wellicht met medelijden vervuld zijn geworden. Het zal je maar treffen, via een medicijn besmet te worden. Het kan je overkomen bij een tandarts, bij een bloedtransfusie en hoe al niet. En dan ook nog eens afgestraft te worden door je omgeving... De leden van de biljartclub meenden dat zij na het verwijderen van René weer gezellig hun spel verder konden spelen. De overheid meende zulk soort gedrag te kunnen voorkomen door de actie: „Van een beetje begrip heeft nog niemand aids gekregen." Dwaze gedachte, zowel van de een als van de ander.

Herschepping nodig
Wat wij nodig hebben is herschapen te worden naar het beeld van Christus. De overheid zal dan erkennen dat aids meer is dan een ziekte. Het is een oordeel dat vanuit de daad van de zonde opkomt. Zoals geslachtsziekte het gevolg is van een onbijbelse leefwijze, zo is aids dat net zozeer. Onze overheid had actie moeten ondernemen tegen de verloedering van ons maatschappelijke leven door te wijzen op een echt veilige leefwijze: die van het monogame huwelijk. Doordat men alleen bezig is met indammen en bestrijden van de gevolgen maar niet met de oorzaak, heeft de ziekte zó om zich heen kunnen grijpen dat zij nu ook onschuldigen treft. Christus heeft de zonde zonde genoemd. Maar als wij in gehoorzaamheid aan de Heere de strijd aanbinden tegen de oorzaak, dan kunnen wij daar niet bij blijven staan.

Ontferming
Wie herschapen is naar het beeld van Christus kent ook ontfermende hefde jegens melaatsen en hen die dreigen ten onder te gaan. Christus heeft als de Man van smarten ook onze krankheden als gevolgen van onze zondeval op Zich genomen. Hij ging de melaatsen niet uit de weg. Wat meer is: Hij raakte hen zelfs aan om hen te genezen. Hiermee wil ik melaatsheid en aids niet zomaar gelijkstellen. In het geval van René en anderen die onschuldig besmet werden, kan dat echter wel. Zijn wij dan als christenen niet geroepen om dezulken met ontfermende liefde tegemoet te treden?!

Eigen schuld
Maar als iemand door zijn goddeloze leefwijze aids heeft opgelopen? Zou Christus zulke aidspatiënten uit de weg zijn gegaan? Wij weten beter. Christus is gekomen om zondaren te zoeken. Het Nieuwe Testament laat er ook diverse voorbeelden van zien. Dus zelfs als iemand door eigen schuld het loon van de zonde heeft opgelopen, zullen christenen dezulken niet verachten maar hen opzoeken en ook wijzen op de Middelaar Die onze ziel kan reinigen van alle wanbedrijven. Dat ik hiertoe oproep is geen theorie. Ook binnen de Gereformeerde Gemeenten en binnen de Hervormd-Gereformeerde kring zijn mensen gestorven aan aids. Hoe hebben wij erop gereageerd? Hoe zouden wij erop reageren? Zouden wij er met een boog omheen lopen? Zouden wij de ouders mijden? Of zou de liefde van Christus ons dringen ook naar aidspatiënten om te zien?

Groot wonder
Christus wil naar zulke mensen omzien. Ik hoorde van een aidspatiënt die als de grootste der zondaren mocht ingaan in Gods heerlijkheid. Het behoud van zo een is geen groter wonder dan mijn behoud. Ik kan er alleen maar naast knielen om ook als een zondaar te roemen in genade. Als wij dat heel persoonlijk geleerd hebben, dan hebben wij geen begrip voor de zonde, maar wel oprecht medelijden met zondaren die dreigen onder te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen