Kerkregering

Elementen bij het Avondmaal 1.

Een van onze lezers zond mij, reeds enkele maanden geleden, een eigenaardige vraag. Zij heeft betrekking op de elementen of ingrediënten bij het Avondmaal. Onze broeder was tot zijn vraag gekomen door het lezen van een artikel in Alle den volcke, het maandblad van de Gereformeerde Zendingsbond in de Ned. Herv. Kerk, en wel in het nummer van april 1972, 66e jaargang no. 4. Eerst had hij zijn vraag gesteld op een vergadering van de mannenvereniging, waarvan hij lid is, maar men had hem daar geen uitsluitsel kunnen geven. Er was een enigszins verwarde discussie ontstaan die hem niet veel wijzer had gemaakt. Daarom wendde hij zich nu tot mij met het verzoek om over de bedoelde kwestie iets te schrijven in Ambtelijk Contact. Ik wil graag aan dit verzoek voldoen waarbij ik tevens de hoop uitspreek dat bedoelde kwestie nooit actueel bij ons moge worden.

Maar tot dusver weten onze lezers nog niet waarover onze broeder vragen had. Wij zullen ze uit de droom helpen door de passages over te nemen uit het artikel, dat onze vragensteller mij toezond en waarover hij gaarne wat meer lich. wilde hebben. Het bewuste artikel is van de hand van drs. B. Oosterom, één van de zendingsarbeiders van de Gereformeerde Zendingsbond, en werkzaam onder de Toraja’s op Celebes, naast het terrein waarop onze zendingsmensen werken. In dit artikel, dat tot opschrift heeft Vervulling, vertelt drs. Oosterom van een bezoek dat hij in november 1971 bracht aan Makassar waar hij een chinese dienst meemaakte. Na de preek en het lezen van het formulier werd het Avondmaal gevierd. Drs. Oosterom schrijft dan: „De inhoud van deze viering is gelijk aan die in het Westen (en de kerken die de westerse vorm overnamen) de vorm is iets anders. Geen staafjes brood doch enkele grote schalen met cracker-achtige stukjes voedsel, geen grote kelken met donkerkleurige wijn doch bladen vol kleine glaasjes met een soort limonade, voor elk gemeentelid dat deel wenst te nemen aan deze viering één. De gemeente blijft op haar plaats zitten, ouderlingen en diakenen delen eerst het voedsel uit. Als allen dit hebben spreekt de voorganger de instellingswoorden, breekt het stukje en eet samen met de gemeente. Ditzelfde heeft daarna plaats met de drank. Chinees, Indonesiër, een Engelse familie en Nederlanders ... samen gedenken zij de dood des Heren. Twee talen begeleiden het ene beeld (drs. O. doelt hier op het Indonesisch en het Chinees in deze dienst, H.). Brood en cracker, limonade en wijn — zij zijn het teken en zegel”. Tot zover drs. Oosterom over de Avondmaalsviering in de dienst te Makassar. Een week later maakte hij een Avondmaalsdienst mee in een javaans kerk te Jakarta. Naar aanleiding hiervan schrijft hij: „Het Joodse volk kende het brood … en kende de wijn, en Christus heeft beide geheiligd tot teken en zegel van Zijn lijden en sterven. Het zou dwaasheid zijn om in landen waar dit voedsel en deze drank bekend is en dagelijks gebruikt wordt, andere tekenen te nemen. Maar wat zou er op tegen zijn als een bepaald volk, dat nog nooit van brood gehoord heeft, het dus ook niet weet te bereiden een ander voedsel kiest, dat dagelijks gegeten wordt in het gewone leven ? Waarom zou een christelijke gemeente ergens diep in het binnenland niet een rode vruchtensap mogen drinken aan de tafel des Heeren, als daar wijn totaal onbekend is ? In Jakarta was, tussen haakjes gezegd, wel brood en daar was ook wijn bij het Avondmaal — hierbij rijst natuurlijk de vraag of in Makassar, toch een grote stad, geen brood en wijn te bekomen zijn, maar dat laten wij nu maar rusten”.

Het lezen van dit stukje in Alle den Volcke had onze broeder aan het denken gezet vooral over de ingrediënten bij de viering van het Avondmaal. Verschillende vragen waren bij hem opgekomen, zoals deze: is het absoluut noodzakelijk dat er brood en wijn gebruikt worden en kan bij afwezigheid hiervan het sacrament van het Avondmaal niet bediend worden ? En deze: is het Avondmaal wel geldig als andere elementen worden gebruikt ? En: heeft men vroeger ook wel met deze vragen te maken gehad ?

Ziehier de vragen die onze belangstellende broeder mij toezond en waarop ik gaarne een antwoord wil geven. Uiteraard mag dit antwoord niet al te uitvoerig worden, maar in dit stukje kan ik er niet meer op ingaan. Pas in een volgend artikel kunnen we met de beantwoording van deze vragen beginnen. D.V. dus tot de volgende keer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen