In het dal van de Rhône

Onze verkenning van het Boven-Rhônedal begint vanuit Fiesch. Dat bevindt zich op ongeveer 1100 meter hoogte, beschut gelegen in een verwijding van het Rhónedal, aan de voet van de Eggishorn (2927 m.) De omgeving is hier heel mooi, met haar hooggebergte en indrukwekkende vergezichten. Een heel goed uitgangspunt voor het maken van bergwandelingen of autotochten.

Brig
Ons eerste doel is Brig. Van hieruit begint onder meer de Simplon-spoorwegtunnel. Deze vormt, evenals de Simplon-pasweg, de verbinding met Italië. Vanuit Brig loopt ook de prachtige spoorweg naar Zermatt, een bergdorp waar geen auto mag rijden. Bij deze plaats steekt de bekende Matterhorn zijn 4477 meter hoge top naar boven.
Brig bestond al in de tijd toen de Romeinen het in een groot deel van Europa voor het zeggen hadden. Het is een van de weinige plaatsen in Zwitserland waar de vorm van het landschap het toelaat dat enkele verbindingswegen samen kunnen komen. De handel was de belangrijkste inkomstenbron. Een van de bekendste kooplieden uit de 17e eeuw was Kasper Stockalper. Hij was dan ook de stichter van het prachtige, uit de Renaissance daterende Stockalper Schloss. Dit imponerend gebouw heeft drie hoektorens, die een peervormige bekroning hebben. Op de bovenverdieping van het slot is een interessant streekmuseum ingericht.

Simplonpasweg
De volgende verkenning van deze streek is de Simplonpasweg. Via deze pas gaan we even naar Cannobio in Italië. De pasweg zoals die er nu bij ligt is nog te danken aan Napoleon, die hem ten behoeve van zijn legers helemaal vernieuwde en zo royaal liet maken, dat hij keer nog geschikt is. Hij is heel gemakkelijk te berijden met zijn gemiddelde breedte van 6 meter en maximale hellingsper centage van nog geen 10%. Men komt ogen te kort vanwege de schitterende uitzichten. Bij helder weer zien we de gletsjers en sneeuwtoppen van de Bietschhorn (3934 m), in het noordwesten en in het noorden de Aletschhorn (4197 m). Op het hoogste punt van de pas aangekomen, genieten we volop van Gods grootheid in de schepping. Een enorme stenen adelaar staat hier ter herinnering aan het feit dat Zwitserland in de Tweede Wereldoorlog zijn leger wel had gemobihseerd maar toch buiten de oorlog bleef.
Vanaf de pashoogte beginnen we nu de afdahng naar Domodos172.5 meter naar beneden. Op zo'n 800 meter vanaf de pashoogte zien we het beroemde Simplon-Hospiz, dat indertijd door Napoleon werd gesticht en sinds 1825 onder beheer staat van de monniken van de Grote Sint-Bernard. Al Fletcherhorn (3996 m) en zi|n gletsjers. Na het plaatsje Gstein komt nog een interessant deel van de route: de 5 kilometer lange GontlosLhIucht. De weg door deze kloof is een staaltje van bergwegenbouw. Men rijdt hier soms tussen steile rotswanden vAxi wel '^OÜ meter hoogte. Via een heel smal binnenweggetje bereiken we nu Cannobio aan het Lago Maggiore. Na een prachtige route langs het meer gaan we via de hoofdweg naar ons uitgangspunt Fiesch.

Driepassentocht
Als men in deze omgeving zijn verblijf heeft, is het een must om de beroemde driepassentocht te maken. Deze tocht gaat over de mooiste passen van Zwitserland: de Furka-, de Susten- en de Grmiselpas. Onderweg van Fiesch naar Munster ligt liet plaatsje Reckingen. Het rooms-katholieke kerkje heeft hier een prachtig interieur. Via Oberwaid en Gletsch bereiken we de Furkapas (2431 m). de hoogste van de drie. De grote trekpleister van Gletsch is de Rhónegletsjer, die hier vlak bij de weg ligt. In de gletsjer, de bron van de Rhóne, is een ijsgrot uitgehouwen, die tegen betaling kan worden bezichtigd.
De Furka-pas is heel goed te berijden, maar enige ervaring is wel vereist. De panorama's zijn overweldigend mooi. Nadat het hoogste punt is bereikt, dalen we na een aantal bochten af naar Realp, Hospental en Andermat, het einde van de Furkapasweg. Bij de splitsing houden we links aan, richting Sustenpas (2259 m). We komen langs een meertje, de "Steinsee", afkomstig van de Steingletsjer. Na Nessental beginnen we, bij het plaatsje Innertkirchen, aan onze derde pas, de Grimsel.
De pas is de minst hoge van de drie, "slechts" 2164 m. Tot Guttannen is de weg vrij recht, daarna wordt het dal weer smaller en na een paar bochten plus tunnel zien we de Handeggwaterval. De/c stort zich van een hoogte van ongeveer 46 meter naar beneden. Niet zo spectaculair dus, maar loch een mooi gezicht. Ongeveer zes kilometer verder komen we aan bij Hospiz en de Grimselsee. Dit grote meer is afgesloten door de Spitallammdam. Een enorme, boogvormige muur van 114 meter hoog en 258 meter lang moet het water van dit meer vasthouden: de eerste schakel bij de opwekking van elektriciteit, ook wel de witte steenkool genoemd. Vanaf de parkeerplaats van het hotel heeft men een mooi zicht op deze dam en het meer, het eindpunt van onze tocht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen