Voor onze militairen

In mijn laatste artikel heb ik jullie beloofd eens nader stil te staan bij „ontspanning". Wat is dat? Is deze noodzakelijk en is ontspanning geoorloofd? Dat zijn wel de voornaamste vragen, die ons bezig houden. Ik geloof dat wij deze beide vragen bevestigend kunnen beantwoorden.
We willen het dan eerst hebben over de noodzakelijkheid. Het spreekwoord zegt: „De boog kan niet altijd gespannen staan", dat wil zeggen: hij moet op zijn tijd, zoo nu en dan dus, eens ontspannen worden. Wordt hij daarna weer opnieuw gespannen, dan heeft hij weer nieuwe kracht.
Nu is de mensch wel geen boog, maar God heeft de mensch niet geschapen als een machine, doch als een redelijk wezen, dat op bepaalden tijd zijn rust moet hebben, hij moet dus ontspannen. Vandaar ook dat de Heere een rustdag, n.1. den Zondag instelde, opdat de mensch zich wekelijks één dag zou kunnen ontspannen, rusten dus van zijn zesdaagschen arbeid. Het is dus noodzakelijk, dat de mensch zich ontspant.
Alle menschen, jongens, zijn zoekers. Zoekers dan zijn dus menschen, die wat kwijt zijn. Zijn dan alle menschen wat kwijt. Ja. Eens heeft God den mensch geschapen naar Zijn beeld. Dat was goed en recht. Dat beeld bestond in kennis, gerechtigheid en heiligheid. Toen was de mensch nog onsterfelijk, want de dood is eerst op de zonde bedreigd. Welnu, door de zonde zijn we dat beeld Gods kwijt. Met dat beeld waren we koningen, en zonder dat beeld zondaren, en trachten nu nog steeds koning te spelen, maar zonder dat beeld gaat dat niet. En nu zoeken we maar. De een hier en de ander daar. En weet je wat nu het ergste is van alles? Al ons doen en laten, al ons werken, al ons ploeteren, dat is allemaal gericht op de aarde. Nooit uit ons zelf naar boven. En jongens, daar worden we nu zoo moe van. Dan moeten we ontspanning hebben. En waar zoeken we die nu? Omhoog of beneden?
De mensch van nature beneden, op aarde. Dus aardsche ontspanning. Dat is dus juist fout. We zijn toch immers zoo moe geworden van dat ploeteren hier beneden. Dus jongens, ons verstand zegt het reeds, geen aardsche, geen wereldsche ontspanning zoeken, want dat is geen ontspanning, dat zal ons nooit geen rust kunnen brengen. Voor ik verder ga, moet ik even tusschenvoegen, dat ik het heb over de zielsontspanning en niet over de lichamelijke ontspanning. Wanneer mijn artikel niet te lang wordt zal ik over dit laatste ook nog iets zeggen.
Wanneer God ons dan ook geen zoekers maakt naar Hem en Zijn gerechtigheid, dan blijven we onze ontspanning zoeken in alle mogelijke ijdelheden der wereld. Vandaar dan ook, dat de wereldling steeds wat anders zoekt voor zijn ontspanning. Het vorige heeft hem geen rust gebracht. Steeds wat anders, steeds wat nieuws zoekt hij. Maar juist wat hij kwijt is, wat hem rust zou geven indien hij dit vond, dat zoekt hij niet. Hoe meer hij nu zoekt de dingen dezer wereld hoe armer en leeger, hoe onrustiger, hoe vermoeider hij wordt.
Wat is de mensch toch een dwaas schepsel geworden door de zonde hè jongens! En dan te weten, dat dit onze eigen schuld is. Want weten doen we dit. Hetzij verstandelijk of geestelijk. God geve dat wij allen het geestelijk mogen leeren verstaan.
Dus jongens, ontspanning is noodzakelijk, maar jullie begrijpen nu al, dat alle ontspanning nog lang niet altijd geoorloofd is. En dat gaan we nu samen eens bekijken. Je zult zeggen, dat lijkt me nu nogal eenvoudig. We mogen dus alle ontspanning beoefenen wat niet gericht is naar beneden, maar naar boven. Nu makkers, daar kan ik me best mee vereenigen met die uitspraak, maar dan wil ik je direct op één ding wijzen. Ga dan niet redeneeren. Weet je waarom niet? Zoodra we gaan redeneeren, dan loopen we zoo vast als een muur. Dan gaat de een het biljarten goed redeneeren, een ander gaat de z.g.n. Christelijke film goed redeneeren, een derde zegt: ik mag op Zondag best een eindje gaan fietsen, en een vierde zegt, ja wat een redeneeringen moet men niet aanhooren, om al de wereldsche ontspanning goed te praten. Is er dan geen onschuldig wereldsch vermaak?
Zeker wel jongens! Maar wees hier zeer, zeer voorzichtig mee.
Wanneer ik een boek lees. b.v. over een expeditietocht naar den Noordpool, dan is dat een onschuldige wereldsche ontspanning, maar als ik voor tijdverdrijf een avond ga zitten kaartspelen, dan is dat geen onschuldig wereldsch vermaak, want de hartstochten worden hier op een verkeerde wijze gaande gemaakt. Waarom jongens, zal ik dan ontspanning zoeken waarvan ik niet zeker weet of ze wel geoorloofd is. Waarom zal ik die risico nemen? In andere zaken nemen we niet zoo gauw risico. Waarom dan wel bij onze ontspanning. De Apostel Paulus zegt: „Een ieder zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd." Neen jongens, geen risico nemen. Dat is trouwens ook niet nodig. Daar is nog zooveel ontspanning, dat het dwaas is om risico te nemen. Over die geoorloofde ontspanning een volgenden keer D.V.
Allen hartelijk gegroet van
KRIJGSMAN.

Verantwoording van ontvangen giften t.b.v. het werk voor onze militairen in INDIË door „Krijgsman".
Nagift coll. Geref. Gem. te Westkapelle f 1,-; Naaivereen. „Draagt Elkanders Lasten" der Geref. Gem. te Den Haag f 10,-; J.V. te Dordrecht (collecte tijdens rede Ds. Kok voor de J.V.) f 32,20; A. de J. te N. f 2,50; L.L. te W. f 5,-; L. v. d W. te K. f 4,-; W.H. te V. f 1,-; uit een boek f 1,-; fam. J.T. te L. f 25,-; F. v. 't L. te K. f 2,50.

Als U „Krijgsman" en zijn helpers eens achter de verschansing van boeken kon zien zitten, dan zoudt U denken, dat hij groothandelaar was in boeken inplaats van drager van de „wapenrok". Vele duizenden boeken gaan door onze handen. Maar als U weet dat we voor één zending boekjes naar onze jongens in Indië 1000 stuks nodig hebben, en dat we willen proberen dit elke 3 weken te sturen, dan gevoelt U wel dat er heel wat nodig is. En tot onze verwondering blijven de stroom van pakketten boekjes en de postwissels aanhouden. Het geeft ons moed in het vele en grote werk, zoveel liefde en steun uit geheel ons land te ontvangen. Maar ook het aantal adressen in Indië groeit gestadig. En als straks ook de 2e Divisie in Indië is, zal het aantal van onze jongens weer veel groter zijn. Was er niet die grote steun, en dat hartelijk meeleven van ons grote Daniël-leger dan kwam de gedachte wel eens in ons op: „Wat zijn we begonnen", maar hetgeen de post ons dagelijks bezorgt aan giften uit Nederland en aan dank uit Indië, houdt ook bij ons de moed er in.

De Daniël-lezer, die nog steeds gewacht heeft iets te zenden, wil toch ook de eer hebben aan dit mooie werk mee te mogen doen? Mijn adres is: „Krijgsman" p.a. Heereweg 294 te Lisse. Hartelijk gegroet van
„Krijgsman".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen