Help! Ik ben anders!

Je kunt denken dat mensen met een homofiele geaardheid in de kerk niet voorkomen. De één denkt: “De Heere zal er voor zorgen, dat het in de kerk niet voorkomt.” De ander zegt: “Het is een ziekte, die kan worden genezen.”
Toch komen mensen met een geaardheid die uitgaat naar hetzelfde geslacht in de kerk evenveel voor als er buiten. Je kunt er zelf mee te maken hebben, je kunt er in je omgeving mee te maken krijgen. Als je werkt, kom je het op je werk tegen.
Hoe moeten wij met homofiele gevoelens en medemensen omgaan?
Bij het nadenken over homofilie is het goed om onderscheid te maken tussen de homofiele geaardheid en de uitleving van die geaardheid.
Bij het uitleven van de homofiele geaardheid gaat een jongen of een meisje een min of meer vaste liefdesrelatie aan met iemand van hetzelfde geslacht. Van zo’n relatie spreekt de Bijbel op meer dan één plaats dat dit zonde is (zie kader).
God schiep man en vrouw. Hij draagt de man op zijn vader en moeder te verlaten en een vrouw aan te hangen (Genesis 2: 24). De Heere Jezus herhaalt deze woorden in het Nieuwe Testament (Markus 10: 7). Man en vrouw hebben dus de opdracht van God samen door het leven te gaan.
De Bijbel spreekt niet over een opdracht aan twee mannen of twee vrouwen. Ook moeten we beseffen dat zonder het samengaan van man en vrouw het menselijk geslacht zou uitsterven. De Bijbel weet echter wel van het alleen door het leven gaan. De Heere kan en wil dat alleen gaan te midden van alle gebrokenheid en verdriet ook zegenen.
Is er sprake van een homofiele geaardheid die niet wordt uitgeleefd, dan hoeft er geen sprake te zijn van het leven in zonde.

Andere gevoelens
Je kunt er in je jonge leven mee te maken krijgen dat je je aangetrokken voelt tot hetzelfde geslacht. Na verloop van tijd kan dat weer overgaan. In de psychische ontwikkeling van mensen komt dit voor. Daarom is het niet altijd iets waar je direct van hoeft te schrikken. Wel kan het goed zijn er eens over te praten met iemand die je vertrouwt. Soms kan het zoeken van hulp in deze vragen je verder helpen en een verandering bewerken.
Het komt echter vaak voor dat homofiele gevoelens niet overgaan.
Het is een kruis in je leven. Het is een gevolg van de gebrokenheid door de zonde. In alles komen we de gevolgen van de zonde tegen, ook in de seksualiteit. Je kunt proberen het als een geheim heel je leven te bewaren – dat is heel zwaar.
De Heere kan je echter geven, dat je door Zijn genade staande blijft en Hij je een weg wijst.
De gewone weg is echter dat je er met iemand over probeert te praten. Dat kan een kerkenraadslid zijn, de dominee of een ander die je vertrouwt. De Heere heeft ons met anderen op de aarde geplaatst, die een middel in Zijn hand kunnen zijn om je bij te staan. Die ander kan je kruis niet overnemen. Toch kan zo’n gesprek je ontlasten. Je kunt door de ander met raad en daad ter zijde worden gestaan.
Laten we voor alle dingen bedenken dat Gods Woord en het gebed ook in deze strijd het machtigste wapen is.
De satan zal er namelijk alles aandoen om er maar gewoon aan toe te geven. Of een kerk te zoeken waar ze het ‘gewoon’ vinden.

Probeer te luisteren
Je mag iemand om zijn homofiele geaardheid niet afwijzen. Ook niet als je op je werk met medemensen te maken krijgt die de geaardheid uitleven. Dan vraagt dit toch ook om een collegiale omgang. De zonde hoef je niet goed te keuren, maar wijs een zondaar niet af.
Je kunt er onder je vrienden en vriendinnen van de kerk mee te maken krijgen. Ze kunnen zich bevinden in je vriendenkring. Je vermoedt niets – toch worden er wel flauwe grappen over gemaakt. Weet dat dit wat uitwerkt, dat dit maakt dat een vriend die er mee worstelt, zich zal terug trekken uit de vriendenkring.
Wees voorzichtig.
Begint iemand er met je over, probeer te luisteren. Zeg dat je het moeilijk vindt voor je vriend of vriendin. Vraag of hij er met een oudere over gesproken heeft, adviseer dat.
Praat met wat in vertrouwen tegen je gezegd, is niet met een ander. Ook niet met anderen in de vriendenkring.
In de kerkelijke gemeente hebben homofiele gemeenteleden hulp en bijstand nodig. Dit kan nodig zijn vanuit de leiding van verenigingen, maar ook vanuit de kerkenraad.
Voorzichtigheid is geboden, maar ook trouw. Laten wij mensen niet afschrijven, maar voortdurend ook in beslotenheid van onze binnenkamer opdragen aan Gods genadetroon.

---
De Bijbel over homoseksualiteit
Genesis 18: 20 en 21
Voorts zeide de HEERE: Dewijl het geroep van Sódom en Gomórra groot is, en dewijl haar zonde zeer zwaar is, zal Ik nu afgaan, en bezien of zij naar haar geroep, dat tot Mij gekomen is, het uiterste gedaan hebben; en zo niet, Ik zal het weten.

Leviticus 18: 22
Bij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dat is een gruwel.

Romeinen 1: 24-28
Daarom heeft hen God ook overgegeven in de begeerlijkheden hunner harten tot onreinheid, om hun lichamen onder elkander te onteren als die de waarheid Gods veranderd hebben in de leugen en het schepsel geëerd en gediend hebben boven de Schepper, Die te prijzen is in der eeuwigheid. Amen.
Daarom heeft hen God overgegeven tot oneerlijke bewegingen; want ook hun vrouwen hebben het natuurlijk gebruik veranderd in het gebruik tegen nature; en insgelijks ook de mannen nalatende het natuurlijk gebruik der vrouw, zijn verhit geworden in hun lust tegen elkander, mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende en de vergelding van hun dwaling, die daartoe behoorde, in zichzelf ontvangende.
En gelijk het hun niet goed gedacht heeft God in erkentenis te houden, zo heeft hen God overgegeven in een verkeerde zin, om te doen dingen die niet betamen.

---
Aansturen op genezing van homo’s?
“Voor ds. Terlouw is zonneklaar dat homoseksualiteit een geaardheid is die het gevolg is van de zondeval. ‘De geaardheid op zichzelf is een gevolg van de gebrokenheid. Er kunnen zonden uit volgen: het praktiseren van de homoseksuele gevoelens.’ De predikant doet geen uitspraak over de vraag of de seksuele voorkeur genetisch is bepaald of niet. Helder is wel dat hij homo’s niet naar de hulpverlening stuurt met de boodschap ‘daar helpen ze je er wel vanaf’. ‘Breed in christelijk Nederland hebben we lang gedacht dat homoseksualiteit een ziekte was waarvan je kon genezen. Daarvan hebben we te veel verwacht. Je kunt met homo’s best spreken over de vraag in hoeverre hun gevoelens hun leven moeten bepalen. Maar de kerk mag hun niet adviseren een huwelijk aan te gaan. Dat is niet goed.’ Tegelijk houdt Terlouw de mogelijkheid open voor verandering. ‘Wij hebben een God die wonderen doet. Er zijn mensen met een homoseksuele geaardheid die zijn getrouwd met iemand van het andere geslacht en waarbij het goed gaat tussen de echtelieden.’ Terlouw is ervan overtuigd dat het aantal mensen met homoseksuele gevoelens binnen de Gereformeerde Gemeenten ‘zo’n beetje gelijk is’ aan buiten de kerk. ‘Binnen de kerk hebben we wel de begrenzende invloed van Gods Woord’, tekent hij daarbij aan. Hij doelt op de grenzen die in het kerkgenootschap zijn gesteld en waardoor er minder homo’s zullen zijn die hun geaardheid ook praktiseren.”

Bron: Nederlands Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen