Het mooiste kado....

kort verhaal

Kijk eens. Wie loopt daar? Het is Annet. Wat ziet ze er netjes uit. Ze heeft haar rode zondagse jas aan en witte kniekousen.

Is het soms feest?

Ja, Annet gaat naar het kerstfeest van de zondagsschool. Zij gaat oma ophalen, die gaat ook mee. Vandaag is het niet alleen zondagsschool voor de kinderen, maar ook voor de vaders, moeders, de opa's en de oma's. Zij mogen allemaal komen luisteren naar de versjes en de teksten die de kinderen voor het kerstfeest geleerd hebben.

„Ring". Annet duwt op de bel van oma's deur.

„Dag oma, bent u klaar? ”

„Ja Annet, ik stond al op je te wachten!" Gezellig gearmd lopen ze naar de kerk. „Oma, ik ben toch wel een beetje zenuwachtig hoor; Johan Sluiter en ik moeten samen het hele stuk van de wijzen uit het Oosten opzeggen. Wij moeten het langste stuk opzeggen.”

„Heb je het dan niet goed geleerd? ”

„Jawel, maar als al die mensen naar me kijken, durf ik misschien wel niet zo goed.”

„Nou, ik denk dat het allemaal wel meevalt hoor!”

Ongemerkt zijn ze bij de kerk gekomen. Als ze nog buiten zijn horen ze het orgel al spelen. Heel wat kinderen zitten al vooraan in de kerk, als oma en Annet binnenkomen. Annet schuift vlug naar Johan Sluiter de bank in. Dat hebben ze zo met de juf afgesproken. Als ze dan aan de beurt zijn voor het opzeggen van hun teksten, kunnen ze zo samen naar voren komen. Oma gaat bij papa. mama en Janneke zitten. Janneke mag nog niet vooraan zitten. Zij is daar nog te klein voor.

Alle jongens en meisjes zitten te wachten tot meneer Jacobse van de zondagsschool achter de lessenaar gaat staan.

En ja, dan is het zover. Het orgel stopt met spelen. Meneer Jacobse zegt dat het fijn is dat er zoveel jongens en meisjes gekomen zijn. Hij leest een stukje uit de Bijbel en daarna zingen de kinderen van de jongste groep. Ze doen het prachtig.

De dominee vertelt het verhaal van de geboorte van de Heere Jezus uit Lukas twee. De juffrouw vertelt een verhaal over een jongetje dat in de sloot gevallen was, en daarna ziek geworden was. Dat jongetje kon toen niet naar het kerstfeest van de zondagsschool.

Als het verhaal uit is, zuchten er heel veel kinderen. Het was ook zo spannend!

De meester zegt: „Nu zijn Johan Sluiter en Annet van de Bos aan de beurt om het bijbelgedeelte van de wijzen uit het Oosten op te zeggen.”

Annet schrikt er van. Ze had zo goed naar het verhaal geluisterd, dat ze vergeten is, dat zij nu aan de beurt zijn.

Bij de eerste tekst bibberen hun stemmen een beetje. Daarna zeggen ze het hele stuk netjes en duidelijk op. Gelukkig valt het mee! Annet heeft er gelukkig geen last van dat alle mensen naar Johan en haar kijken. Als iedereen zijn beurt gehad heeft, krijgen ze een boek en een sinaasappel. De namen worden opgelezen, en iedereen mag zijn boek komen ophalen bij meneer Jacobse. Daarna gaat iedereen naar huis.

Thuis is het gezellig in de kamer. De lamp brandt, de kachel maakt het heerlijk warm. Oma is ook met Annet en Janneke meegegaan.

Ze vraagt: „Komen jullie naast me zitten, dan wil ik jullie ook nog een kerstverhaal vertellen.”

„Ja oma, graag", roept Annet. „Ja oma, voor mij ook", roept Janneke.

Oma kan zo mooi vertellen! Ze geven oma allebei een arm en dan gaat oma beginnen.

„Heel wat jaren geleden was het ook kerstfeest. Het was koud en er lag veel sneeuw. Opa leefde ook nog. Samen gingen wij, met jullie mama en oom Theo, mama's broer naar het kerstfeest van de zondagsschool. Net als wij vandaag. De dominee vertelde een verhaal, over Jozef en Maria en het Kind Jezus in de kribbe. De dominee vertelde dat de Heere Jezus gekomen is, om zondige mensen zalig te maken. Net als vanmiddag. De dominee zei nog meer. Hij zei: Weten jullie wat er in de Bijbel staat? De Heere Jezus heeft voor de overtreders gebeden. Dat is een moeilijk woord, overtreders. Maar weten jullie watje ook kunt lezen: „Dat de Heere Jezus voor de stoute kinderen gebeden heeft. Bidden voor stoute kinderen? Bidden voor kinderen die straf verdiend hebben? Kunnen jullie dat begrijpen? Annet en Janneke, oma was in die tijd vaak verdrietig over alle zonden, die ze steeds deed. Vaak was oma bang voor de straf die komen zou. Als ik nu eens geen nieuw hart kreeg? Steeds bad ik of de Heere mijn zonden wilde vergeven. Of de Heere ook mij een nieuw hart wilde geven. Ja, Annet en Janneke, en toen op die middag, werd oma heel blij. Ik geloofde dat de Heere Jezus ook mij nog een nieuw hart wilde geven. Ik merkte dat de Heere mijn gebeden verhoorde. Dat is het mooiste kado wat ik ooit gekregen heb. Dat kado is veel mooier, dan een boek, wat je met kerstfeest van de zondagsschool krijgt. Weetje waarom? Dan wil je graag naar de Heere gaan luisteren. Dan weetje dat de Heere voor je wil zorgen en dat hij altijd bij je is. Dan wil je geen verkeerde dingen meer doen. Dan wilje niet meer luisteren naarje boze hart. Dan word je van binnen heel blij. En als je dan toch weer zonden doet, ben je daar verdrietig om. Dan vraagje of de Heere je zonden wil vergeven. De Heere gaf oma die middag het mooiste wat je op aarde krijgen kunt. Toen we thuis kwamen, heb ik alles aan opa, mama en oom Thao verteld. Mama weet dat nog wel.”

Mama knikt. Nou, of ze dat nog weet.

„Annet en Janneke, zullen jullie ook veel om een nieuw hartje vragen? " vraagt oma. Ja. dat beloven ze. Uit het verhaal van oma hebben ze wel begrepen, dat een nieuw hartje het mooiste kado is, wat je kunt krijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen