Jongeren · Lonsdale-jongeren vragen aandacht

De afgelopen maanden heeft Nederland te maken gehad met een grote toename van incidenten met een rechts-extremistisch karakter. Sinds de moord op Van Gogh zijn bijna vijftig van dergelijke gevallen geteld. Hiermee is sinds medio november een duidelijke stijging ingezet.

Vaak gaat het in zulke gevallen om zogenaamde 'Lonsdale-jongeren'. Wat zijn dat voor jongeren en wat is de ernst van deze problematiek? We/ke oplossingen zijn wenselijk?

In de berichtgeving in de media dook de afgelopen maanden steeds de term 'Lonsdale-jongeren' op. Lonsdale is een kledingmerk. Dat merk wordt gebruikt als vlag voor de grootste en invloedrijkste jeugdstijl onder blanke autochtone jongeren van dit moment.

Het gaat om een grootschalige jeugdcultuur. Binnen die cultuur is er een groep die zich duidelijk afzet tegen buitenlanders, maar de cultuur telt ook een heel groot aantal meelopers. Veel Lonsdale-jongeren zijn tussen de 13 en 18 jaar oud en ze zijn relatief sterk in dorpen vertegenwoordigd.

Meerdere onderzoekers hebben vastgesteld dat deze groep jongeren een voortzetting vormt van de zogenaamde gabbercultuur - kaalgeschoren jongens In glimmende trainingspakken - uit de jaren '90.Toch zijn Lonsdale-jongeren veel meer politiek gericht dan hun soortgenoten van een tiental jaar terug. De opkomst van deze jeugdcultuur verliep parallel met de opkomst van Fortuyn en de aanslagen van 11 september. Hoewel bij een groot gedeelte van hen sprake is van vreemdelingenhaat, hebben ze geen duidelijk samenhangende politieke ideologie.

De Lonsdale-jongeren vormen geïsoleerde groepen zonder een landelijke organisatie.Via internet en sms is men echter in staat om in het geval van een op zichzelf staand incident snel veel andere jongeren op te roepen. Onderzoeker Van Donselaar heeft in opdracht van de Universiteit Leiden en de Anne Frank Stichting een onderzoek naar deze jeugdcultuur gedaan. Hij merkt op dat juist in deze snelle communicatie het polariserende gevaar van Lonsdalegroepen zit.

Oorzaken en achtergronden

Het is niet juist om deze problematiek af te doen als een gevolg van de gebrekkige integratie. De werkelijke oorzaak ligt bij de jongeren zélf en niet bij de groepen waarop hun frustraties gericht zijn. Uit een onderzoek in het politiedistrict Venio blijkt dat de harde kern van de Lonsdale-groepen vaak uit nare gezinssituaties komt.

Vaak staan ouders achter de denkbeelden van deze jongeren. De ouders realiseren zich niet dat die ideeën in de dagelijkse omgang die hun kinderen met allochtonen hebben, resulteren in geweld.

Racistisch geweld is verder erg'imitatiegevoelig'. Dat betekent dat het zich goed leent voor navolging, vooral na aandacht van de media.Via allerlei kanalen nemen potentiële daders kennis van racistisch geweld. Dit geweld doen ze na en vervolgens zien ze hun eigen acties'beloond' door aandacht in de media. De media hebben hierin dus een duidelijke verantwoordelijkheid. Het brengen van inhoudelijke informatie over het probleem en voorgestelde oplossingen is goed. Men moet echter terughoudend zijn met het alleen noemen en beschrijven van incidenten.

Meer dan repressie

De roep om een hard optreden klinkt vaak bij dergelijke maatschappelijke problemen. Bij de vraag naar het nut

van repressie dienen we onderscheid te maken tussen de harde kern en de 'meelopers' in een jeugdcultuur. Tegen de gewelddadige kern moet hard worden opgetreden. De grote groep meelopers heeft vaak geen criminele handelin­ gen verricht. We moeten hen niet van de samenleving laten vervreemden, voor hen is vooral een preventieve aanpak gewenst.

Repressief optreden kan bovendien de aantrekkingskracht voor jongeren op bestaande groepen Lonsdale-jongeren vergroten. Er is voor hen niets mooier dan het maken van wilde plannen op een verborgen locatie. Het op grote schaal invoeren van een samenscholingsverbod is daarom geen goed idee. Een concrete repressieve maatregel die wel effect zou kunnen hebben, is het aanpakken van extremistische websites. In het debat over moslimjongeren in de Tweede Kamer pleitte de SGP-fractie voor het aanpakken van radicale sites die oproepen tot geweld. Het ging hierbij om een andere groep jongeren, maar om hetzelfde probleem: radicalisering op internet kan ongestoord plaatsvinden.Websites zoals Stormfront zijn het coördinatiepunt voor acties tegen allochtonen. Ook vormen ze een platform om radicale ideeën uit te wisselen. Vaak is de wetgeving niet toereikend om dergelijke websites uit de lucht te halen. Naast het verruimen van de wettelijke mogelijkheden zou de politie veel meer op het internet moeten patrouilleren om de naleving te controleren. Meer blauw op de digitale straat!

Een complete aanpak

Veel jongeren uit de harde kern van Lonsdale-groepen komen uit nare gezinssituaties. Dat zet een harde aanpak in een heel ander daglicht. Radicalisering begint bij het fundament van de samenleving: het gezin en de opvoeding. De opvoeding is iets waar allereerst de ouders voor verantwoordelijk zijn. De overheid kan wel haar steun uitspreken richting het gezin en door beleid proberen het gezin te versterken. Het is een gemiste kans dat alleen de christelijke politieke partijen in Nederland zich echt sterk maken voor het gezin. Op gemeentelijk niveau dient men zich sterk te maken voor een goed jeugdbeleid.Veel jongeren vervelen zich en vervallen daardoor in radicaal groepsgedrag. De problematiek rond de Lonsdalejongeren vraagt een genuanceerde aanpak. Daar moeten we in een tijd vol polarisatie niet voor terugschrikken. Ook groepen waar we inhoudelijk ver vanaf staan, vragen onze oprechte aandacht

Geert Schipaanboord, lid commissie

Binnenlandse Zaken van de sectie Politiek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen