POPMUZIEK -II-

In dit artikel willen we, zoals beloofd, verder ingaan op een aantal zaken betreffende popmuziek, te weten:

- de ontwikkeling van de popmuziek t/m de jaren tachtig;

- de titels van liedjes en platen;

- de namen van popgroepen;

- de slachtoffers van de popmuziek;

- drugs en popmuziek;

- de omkeertechniek, het occultisme en de satanskerk;

- de invloed op het menselijk bewustzijn;

- de analyse van de taal binnen de popmuziek.

De ontwikkeling van de popmuziek t/m de jaren tachtig

In het vorige artikel schetsten we u de ontwikkeling van de popmuziek t/m de zeventigerjaren. De ontwikkeling heeft daarna natuurlijk niet stilgestaan. Wanneer we het schema van de popmuziek wat verder bekijken dan zien we dat er een voortschrijdende ontwikkeling is geweest. Die ontwikkeling zet nog steeds door. We kunnen de ontwikkeling zoals die gaande is, onderscheiden in een tweetal hoofdstromingen:

a. een steeds verdergaande vernieuwing van de popmuziek; b. een teruggrijpen op het verleden.

ad. a.: Een steeds verdergaande vernieuwing van de popmuziek. Ook hierbij hebben we het schema weer nodig. De belangrijkste stromingen zijn wel geweest:

1. de Punk-Rock;

2. New Wave;

3. Ska.

1. De Punk-Rock. Deze muzieksoort kwam op in de tweede helft van de zeventigerjaren. Deze muziek verzette zich tegen de toen gevestigde orde van popmuziek en haar idolen. De gevestigde popsterren waren oud en rijk geworden en kwamen scandaleus in het nieuws. Deze popsterren waren vervreemd geraakt van de jeugd.

Zelfs de popmuziek kent dus een generatieconflict! De Punk-Rock ging dan ook de bestaande popwereld te lijf. De gevestigde orde van popmusici diende te verdwijnen (daar zijn ze overigens niet in

geslaagd), alsmede de gevestigde orde van platenmaatschappijen en hun bonzen (daar zijn ze beter in geslaagd). Door de oprichting van nieuwe platenmaatschappijtjes konden de musici van de Punk-Rock zelf bepalen wat ze op de plaat wilden zetten. Als muziek keerde de Punk-Rock in haar nieuwe vorm terug naar de Rock 'n Roll en naar de Rhytm & Blues. De Punk-Rock keerde zich inhoudelijk tegen de maatschappij die de punkers werkloos en dakloos maakte. (In 1979 was 60% van de Engelse jeugd onder de 18 jaar werkloos). De punkers komen in hun muziek dus voor zichzelf op.

2. en 3. New Wave en Ska. Het verschil met de Punk-Rock bestaat hierin dat deze muzieksoort veel gepolijster was, niet zo ruw dus. Onder de New Wave zijn zoveel subsoorten, dat beschrijving van elk soort niet doenbaar is. We volstaan met het opnoemen van de belangrijkste kenmerken. Er zijn binnen deze muzieksoort veel synthesizergroepen. We kunnen deze muziek ook omschrijven als het werken met vooraf ingestelde muziekcomputers die een heel scala van instrumenten kunnen weergeven. We komen in deze muzieksoort de term "doemmuziek" tegen. Een eindeloos gejammer over hoe slecht het wel met de wereld gaat, echter wel zonder alternatief. We komen titels tegen als: "Als de bom (atoombom) valt”.

In deze muzieksoort valt ook de Ska. Deze muzieksoort is die van de "skinheads" (hanekam) geworden. Binnen de groep van de skinheads komen rascistische neigingen voor. Er zijn dan ook popgroepen die duidelijk rascistisch getint zijn. Jongeren uit deze doelgroep zijn vaak werkloos en zoeken hun heil bij rascistische en fascistische clubs.

b. Een teruggrijpen op het verleden.

Voor veel popliefhebbers was de onder a 1, 2 en 3 geschetste ontwikkeling niet tot tevredenheid. Men greep derhalve terug op de idealen en idolen van de zestiger en begin zeventiger jaren. Popgroepen van toen en sterren van toen zijn nog steeds actief. Een gevolg van deze ontwikkeling is wel dat de leeftijd van popliefhebbers is verschoven. Lag deze voorheen vanaf het zestiende t/m het twintigste levensjaar, heden is dat vanaf het zestiende t/m het veertigste en vijftigste levensjaar. Was popmuziek vroeger een puberteits-en een bijna-volwassene-verschijnsel, heden is het van puberteit tot middle-age. Een subcultuur is een cultuur geworden. Wat underdog was, is manifest in de gehele maatschappij geworden.

Een bijkomend verschijnsel is tevens de opkomst van de New-Age beweging. Ik kan deze beweging in zijn ontstaan niet anders zien als een gevolg van de popmuziek.

De titels van liedjes en platen

Op zich heeft men zich in den brede nooit druk gemaakt over de titels van liedjes en platen. Het leek allemaal zo onschuldig. Bij nader inzien was het dat echter niet.

We willen eens een heel summiere ontwikkeling bekijken. We beginnen bij de Rolling Stones, die kort geleden overigens in ons land waren en in het Feyenoordstadion te Rotterdam drie concerten verzorgden voor drie maal 50.000 fans. De gemiddelde leeftijd van deze popgroep schommelt rond de 45 jaar. De heren hebben een riant salaris, dertig concerten leveren netto 25 miljoen gulden op, en een uitgebreide staf personeel, in Rotterdam waren 230 mensen drie dagen bezig met het opbouwen van het podium en de geluidsinstallatie.

Op hun repertoire komen we tegen: "Mr. D." (meneer Duivel). "Sympathy for The Devil" (Sympathie voor de duivel, met als zin in het liedje: Please to meet you).

"Brown sugar" (bruine suiker, handelt over drugs).

"Honky-tonk woman" (Is een vrouw van lichte zeden).

Hun LP "Satanic Majesties Request" (op verzoek van de duivel) toont de Stones in occulte kleding.

"I can get no satisfaction" (Ik kan geen bevrediging vinden).

Van "The Kings" is een bekende hit: "LOLA". Een onschuldige titel, zouden we zeggen. Lola bestaat echter echt. Het is een travestiet (iemand die als vrouw verkleed gaat en zich als zodanig laat behandelen), met als belangrijkste zin in het liedje: "Boys would be girls and girls would be boys”.

The Beatles brengen een LP uit met de naam: "Lucy in the sky with diamonds". Niemand zoekt iets achter deze naam, totdat men er achter komt dat men moet lezen: "Lucy in the Sky with Diamonds". LSD dus. Bij navraag klopt dit. De plaat gaat over één van de gemeenste drugs die er ooit is geweest: LSD.

Een titel uit hun repertoire is: "Yesterday". Het is niet meer en niet minder dan het standpunt van de Epicuristen en Existentialisten: het heden is belangrijk, de situatie is belangrijk, verder niets.

We schreven al eerder een analyse over teksten.

Een groep brengt de plaat: "Black sabbath" (zwarte sabbath) uit. Een duidelijke heenwijzing naar het satanisme.

Een andere groep: "Spirits having flown (geesten die gevlogen hebben). Een duidelijke verwijzing naar het occultisme.

Nog een opsomming:

”Hot rails to Hell" (hete rails naar de hel); "Don't fear the Reaper" (vrees de man met de zeis niet); "I love the dead" (ik houd van de dood); "Suïcide is painless" (zelfmoord is pijnloos); "Race with the devil" (wedstrijd met de duivel); "Good day in hell" (een goede dag in de hel); "Serpentine Fire" (slangenvuur); "The number of the beast" (het nummer van het beest); "The greatful dead" (de dankbare doden); "The tarrot revaeled" (de tarrot (= occult teken) geopenbaard); "Ring of fire" (ring van vuur; over sexualiteit); "My sweet Lord" (mijn lieve heer; opgedragen aan Hara Krishna); "M.I.U." (Maharishish Internationale Universiteit; opgedragen aan de transcedente meditatie); "Highway to Hell" (snelweg naar de hel).

We kunnen zo eindeloos doorgaan. Het is allemaal echt niet zo onschuldig als het lijkt. Er wordt duidelijk gepredikt in deze liederen. Niet de leer der oude paden, maar een nieuwe orde en een nieuwe geest: Geen God en geen Vader, geen God en geen Meester!

De namen van popgroepen

Ook hier heeft men jaren niets achter gezocht. Engels-Engels woordenboeken en andere literatuur geven soms aardige vondsten: The Rolling Stones: een Rolling Stone is iemand zonder vaste woonof verblijfplaats die nergens verantwoordelijk voor is;

Iron Maiden: De IJzeren Maagd;

Queen: straatjargon voor homosexueel;

Earth, wind and fire: Aarde, wind en vuur;

Eagles: de naam van het hoofd van de Indiaanse cosmos;

Blue Oyester Cult: Blauwe Oester Sekte;

Black Sabbath: Zwarte Sabbath;

Beach Boys: Strandjongens-surfcultuur;

Adam and the Ants: Adam en de mieren;

The Kinks: een naam voor gore, minderwaardige persoonlijkheden;

AC/DC: Bi-sexueel;

Sex Pistols;

KISS: iedereen dacht dat dit "kus" betekende. De ware naam is: Kids

In Satans Service Nazareth?

De slachtoffers van de popmuziek

Wie zal zeggen hoeveel mensen geestelijk en lichamelijk zijn beschadigd door deze muziekvorm. Veel is niet uitgekomen. Eens zal het uitkomen. Wie zal het leed in gezinnen en families peilen? Kiezen voor deze muziek is kiezen voor een religie.

Wanneer we de lijst van bekende popsterren zien die aan een overdosis drugs of iets soortgelijks zijn overleden, dan komen we tot 16 slachtoffers. Let wel, dat zijn alleen de sterren. Niet meegeteld bijvoorbeeld de 200 doden die vielen bij een concert van "The Who" toen iemand in het gedrang vergat een hek open te zetten. Niet meegerekend de doden die onder de fans vielen tengevolge van een overdosis drugs. Ook niet de slachtoffers van geweld die vielen toen de "Hells Angels" zich opwierpen als bewakingsdienst van "The Stones". Ook niet het slachtoffer wat viel tijdens een concert van "The Stones", hij werd voor het podium doodgestoken. Kortom, precieze cijfers zijn niet bekend.

Geestelijke schade is natuurlijk veel groter. Bekend is uit jeugdonderzoeken dat de jeugd voor zijn idolen altaartjes opricht. Op de kamer

staat een tafel, op de tafel een foto, voor de foto een kaars. Onschuldig?

Drugs en popmuziek

Vooral in de zestiger en begin zeventigerjaren nam het gebruik van drugs onrustbarend toe. We kunnen gerust stellen dat dit het gevolg was en is van de popmuziek. Het werd en wordt door de popsterren zelf gebruikt en het gebruik wordt door hun liedjes en levenshouding bevorderd.

Enorme bedragen werden uitgegeven. Ook het zoeken van deze popmusici naar oosterse religies en hun betekenis heeft het gebruik van drugs in de hand gewerkt. We weten allen dat oosterse landen veel ruimer stonden ten opzichte van het druggebruik dan het westen.

Met dit gebruik van drugs en de vrije sexuele omgang binnen de groep van popmusici en hun volgelingen kwamen en komen we voor grote problemen in de maatschappij te staan. Het één werkt het ander in de hand. We denken slechts aan opvangcentra voor drugsverslaafden en de dreiging van aids.

De omkeertechniek, de satanskerk en het occultisme

Eén van de meest aanvechtbare onderwerpen binnen de popmuziek is de omkeertechniek. Waarom? Men gelooft er niet in en doet het als onzin van de hand. Persoonlijk geloof ik er wel in en dan niet alleen omdat er ooit eens een indringende cassetteband van de Moriastichting over dit onderwerp in de handel is geweest. Ik heb zelf uitgeprobeerd of de omkeertechniek technisch haalbaar is. Dat is het geval. Ik heb nagegaan of de omkeertechniek psychische invloed heeft. Dat is het geval.

De omkeertechniek verbergt in teksten boodschappen van satanische aard. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Neem eenvoudig het Engelse woord voor hond: dog. Draait u dat eens

om en u krijgt... Nu is dit een heel eenvoudig voorbeeld. Er zijn ook veel ingewikkelder.

Een zekere Aleister Crowley, (1875-1947) schreef een boek getiteld: "Magick". In dit boek onderwijst hij hoe men woorden/zinnen kan omkeren zodat deze een geheel andere betekenis krijgen. Hij werd "het beest" genoemd, naar alle waarschijnlijkheid om zijn offerplechtigheden in zijn landhuis (mensenoffers? ).

Hoe kwam men deze man op het spoor en wat is zijn relatie met de popmuziek?

De invloed op het menselijk bewustzijn

Op de universiteit van Denver, Colorado, VS., werd men in korte tijd geconfronteerd met een aantal merkwaardige sterfgevallen (zelfmoord). De doden gaven echter geen enkele aanleiding in hun gedrag en leven om aan te geven dat zij problemen hadden of zelfs aan zelfmoord dachten. Wat was dan wel het geval? In eerste instantie stond men voor raadsels. Totdat men de kamers van deze jongelui onderzocht. Men vond briefjes met wonderlijke boodschappen. Men ging hun muziekverzameling na, men startte een onderzoek naar het slaapritme van de mens en naar het onbewuste. Het bleek dat men van het slaapritme van de mens gebruik kon maken door het te manipuleren. In de mens z'n diepste slaap is zijn bewustzijn het kleinst. Bij minder diepe slaap is het bewustzijn het grootst. Men liet recorders met informatie tijdens de slaap-metgroot-bewustzijn afdraaien. Deze informatie werd door mensen gewoon geaccepteerd en opgeslagen met de mogelijkheid tot reproduceren. Men ontdekte tevens dat de mens bij volle bewustzijn te manipuleren was. In een film werd gedurende één seconde, miniscuul klein, een flesje cola getoond. In de pauze van die film werd de vraag naar cola groter dan normaal. Dat bleek ook bij een sigarettenmerk zo te zijn.

Men ontdekte tevens dat boodschappen die de mens normaal gesproken niet "opnam", wel in het onderbewustzijn bleven "hangen". Toen draaide men platen van popmusici achterstevoren.

Men ontdekte teksten over satanisme, occultisme, zelfmoord, enzovoorts. Toen had men het plaatje wetenschappelijk rond. Toen daarna ook popmusici toegaven van deze techniek gebruik te maken, wist men voldoende. Tegenwoordig staat op de platenhoes veelal aangegeven dat de plaat verborgen boodschappen bevat.

In Oors Eerste Nederlandse popencyclopedie is de term zelfs officieel opgenomen.

Uit bovenstaande blijkt duidelijk dat de oinkeertechniek niet iets is om af te doen als "spielerei". De invloed op het menselijke bewustzijn is dus enorm groot. Wat popidolen zeggen, wordt gedaan. De man die de aanslag pleegde op ex-president Reagan en op John Lennon werd geïnspireerd door een plaat van "The Beatles". De invloed op het menselijk bewustzijn wordt tevens versterkt door het gebruik van de herhaling. Eindeloos wordt de tekst en de melodie op volle geluidssterkte herhaald. Men scherpt in (N.B.: Wat doen wij met de christelijke waarden? ).

Tevens blijkt de invloed op het menselijk bewustzijn via lichamelijke reacties. Wetenschappelijk is komen vast te staan dat het gebruik van de zogenaamde "after beat" van invloed is op de hartslag. Het overweldigende volume van de popgroepen beïnvloed via het ruggemerg het centrale zenuwstelsel, waardoor men willoos wordt gemaakt en alle grenzen uit het oog verliest. Tevens is bewezen dat de aanmaak van adrenaline die naast de hartfunktie ook de hypofyse beïnvloedt veel hoger is ten gevolge van popmuziek. De hormoonhuishouding kan daardoor behoorlijk in de war raken. Verklaarbaar zijn dan ook de sexuele uitspattingen.

Op de voorkant van de hoes van de nieuwste LP van de "Styx" staat: "In opdracht van de 'meerderheid voor muzikale zeden, Majority for Musical Morality. Deze LP be vat Geheime, Achterstevoren Verborgen Boodschappen. Een openlijk toegeven dus, van het gebruik van achterstevoren verborgen teksten.

De analyse van de taal binnen de popmuziek

Velen zien de popmuziek als een cultuuraandeel. Persoonlijk ben ik die mening niet toegedaan. Ik denk dat elke a-christelijke of anti-christelijke uiting een taalaanval en geen cultuuraanval is. Bezien we de gegevens die ons nu ter beschikking staan, met betrekking tot popmuziek, dan kunnen we vrij eenvoudig concluderen dat van enige gebondenheid in religieus, ethisch en moreel opzicht geen sprake is.

Alle christelijke waarden zijn aangevallen, ontluisterd en vervangen. We gaan er op grond van Johannes 1 en de daarbij behorende kanttekening van uit dat het Woord het Wezen is. Wanneer we verder schriftuurlijk onderzoek doen, dan is het Woord: Christus. We willen bezien wat wordt aangevallen!

Er moet een vredemaatschappij komen, dus geen Vrederijk met de Vredevorst.

Het huwelijk is geen vaststaande noodzaak. Het huwelijk in christelijke zin dient een afschaduwing te zijn van Christus met Zijn bruidsgemeente, zie het huwelijksformulier.

Er is complete vrijheid op het gebied van sexualiteit, drugs, enzovoorts. Het Woord leert ons een alleen bestaanbare vrijheid in de Vrijstad.

Het futurisme van lief-zijn-voor-elkaar, enzovoorts. Tegengesteld aan de liefde tot de naaste die vloeit uit de liefde tot God door genade.

In de latere popmuziek wordt satanisme en occultisme enorm verheerlijkt. De satan is koning. De aanval op de Koning der koningen wordt voluit gepropageerd.

Het werk van Christus wordt bespottelijk gemaakt.

Ik kan tot geen andere conclusie komen dat de Tweede Persoon van het Goddelijk Wezen wordt aangevallen. Die aanval is een wezenlijke aanval, het is een aanval op het Woord. De aanval op de taal met als middel de taal verschilt in niets met de vraag van de satan in het Paradijs.

Deze muziek is derhalve niet neutraal en waardevrij, zij is antichristelijk.

Bruinisse

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen