Marinier met zwarte kousen en witte handschoenen

Het lag niet direct voor de hand dat Mark Brouwer (37) voor de krijgsmacht zou kiezen. „Kippenboer was logischer geweest”, zegt de geboren Barnevelder in het hoofdkwartier van het Korps Mariniers in Doorn. Brouwer, getrouwd, vader van vier kinderen en woonachtig in Lunteren, dient nu achttien jaar volk en vaderland.

Mark Brouwer is een echte man en vader. Feilloos weet hij de namen van zijn kinderen op te noemen. Nadine, Wilmer, Rubert en Thijn. Voor de exacte leeftijden moet hij even zijn DigiD, z’n digitale paspoort raadplegen: 13, 11, 9 en 6.

De onverschrokken woordvoerder van het Korps Mariniers praat graag en gemakkelijk. Ter zake en trefzeker. In gesprek met Terdege formuleert hij echter opeens opvallend behoedzaam. Een tikje nerveus zelfs. Beducht op kerkelijke tenen te trappen, politieke vrienden in de gordijnen te jagen of z’n eigen militaire glazen in te gooien.

VLEKKENPAK

Kapitein Brouwer opereert net zo gemakkelijk in zijn vlekkenpak in het veld als in ceremonieel tenue bij nationale gebeurtenissen. Bij de huwelijksvoltrekking van Willem-Alexander en Máxima in 2002 stond Mark Brouwer vooraan. In het gelid. Mét witte handschoenen. Ook bij de uitvaarten van prins Claus (2002), prinses Juliana en prins Bernhard (beide 2004) stond hij langs de route.

In tien jaar tijd heeft de marinier minstens 150 spreekbeurten vervuld. In kerken, in zaaltjes. „Ik ben gestopt met tellen.” Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 sprokkelde de SGP-lijstduwer (nummer 30) bijna 600 stemmen bijeen voor zijn partij.

Elke marinier werkt Qua Patet Orbis – zo wijd de wereld strekt, de lijfspreuk van de vechtjassen. Mark Brouwer is van 2011 tot 2014 drie jaar lang voor defensie geplaatst op Curaçao. Komende zomer vertrekt hij voor minimaal twee jaar naar de Verenigde Staten. Vrouw en kinderen volgen. Voor Terdege schrijft Brouwer vanaf het komende nummer over zijn werk. Mark op missie. Kennismaking met een bevlogen militair.

WAAROM KRIJGSMACHT?

„Een jongensdroom. Ik ben marinier en voel me marinier. Na achttien jaar trekt het avontuur nog steeds. Maar het is meer. Het leger is onmisbaar. Zorg voor vrede en veiligheid kunnen we niet aan anderen overlaten. Daar wil ik me actief voor inzetten. Zelf meeroeien, zelf aan het roer staan.”

EIGENLIJK WILDE JE PILOOT WORDEN. HET KORPS MARINIERS IS TWEEDE KEUS?

„Ik wist achttien jaar geleden niet eens dat er een Korps Mariniers was. Vliegen met Apaches, Chinooks en Cougars leek me gaaf. Daarom ben ik aan de vliegerselectie begonnen. Ik zat bij de laatste drie, maar de andere twee waren beter. Toen ben ik weggebonjourd. Later heb ik voor het korps gekozen. Geen moment spijt van gehad.”

DE KRIJGSMACHT HEEFT JARENLANG HARDE FINANCIËLE KLAPPEN GEKREGEN. WAT DOET DAT MET EEN MILITAIR?

„In achttien jaar tijd ken ik alleen maar bezuinigingen. Minder munitie, minder voertuigen, minder vliegtuigen. Dat hakt in op het moreel. Tegelijk versterkt het de can-do-mentaliteit. Linksom of rechtsom, we fiksen het. Gelukkig is er nu licht aan het eind van de tunnel.”

DRIE JAAR GEPLAATST OP CURAÇAO. WAAROM ZOU EEN MILITAIR DAT WILLEN?

„Op Curaçao was ik verantwoordelijk voor de opleiding van de lokale militie en van drop-outs. Ik heb daar ongelooflijk veel geleerd. Inlevingsvermogen in andere culturen bijvoorbeeld. Je moet niet denken als blanke Nederlander daar de boel even te regelen. Ik liep tegen een muur op. Pas na twee jaar snapte ik hoe het in de West werkt.

Bovendien, mijn gezin mocht mee naar Curaçao. In Nederland was ik nooit thuis, op het Caraïbische eiland bijna elke dag.”

BINNENKORT VERTREK JE NAAR DE VS. WAAROM?

„Vanwege de nauwe samenwerking met de Amerikanen. Om kennis en ervaring te delen. Als Nederlandse uitwisselingsofficier werk ik straks in een Amerikaanse marinierseenheid die net zo groot is als de hele Nederlandse krijgsmacht.”

WAT DRIJFT JE OM VOOR EEN PAAR JAAR TE VERKASSEN NAAR DE VS? ONRUST, AVONTUUR?

„Avontuur. Het is fantastische uitdaging. Als ik op de bank in Lunteren blijf zitten, gebeurt er niets. Het Korps Mariniers ziet me daar graag geplaatst. Natuurlijk streelt het dat ik hiervoor ben gevraagd. Ik voel me ambassadeur, ik mag het Korps Mariniers daar verkopen, laten zien wat wij in huis hebben.”

KUN JE JE VROUW DIT AANDOEN?

„Hanneke heeft hier ook voor gekozen. Net als de kinderen. Iedereen had een stem. Echt een poldermodel. Zíj hebben de doorslag gegeven. Moet ook. Want ik heb een egoïstisch beroep. Ik ben op pad en doe leuke dingen, terwijl mijn vrouw thuis vaak de problemen kan oplossen.”

MOCHT JE VROUW WEL NEE ZEGGEN?

„Absoluut. Natuurlijk weten mijn vrouw en kinderen dat ik hier gelukkig van word. Maar Hanneke en de kinderen zien er op momenten ook naar uit om weer weg te gaan, om weer elke avond samen te zijn. In het buitenland is de band met het thuisfront sterker dan in Nederland.”

HOE GROOT IS DE VERANDERING VOOR JE GEZIN?

„Voor de kinderen is de verandering het grootst. Zij zijn straks de enige Nederlandssprekende kinderen op school. Zij moeten Engels leren, nieuwe vrienden maken. Op school, in de kerk. De grootste uitdaging is voor het thuisfront. Maar we groeien ernaartoe.”

JE HEBT IN TIEN JAAR TIJD DIK 150 SPREEKBEURTEN VERZORGD. DOE JE DAT VOOR DE BV KORPS MARINIERS OF VOOR DE BV BROUWER?

„Voor de bv defensie. Het gaat niet om de persoon Brouwer. Als het voor mezelf is, had ik er wel geld voor gevraagd. Het kost me ongelooflijk veel tijd, maar ik probeer mijn passie te delen met anderen en uit te leggen waarom de krijgsmacht belangrijk is. Waarom je daar het verschil kunt maken. Regelmatig bellen bezoekers me na zo’n avond op. Iemand die interesse heeft, loods ik naar het meest passende krijgsmachtsdeel.”

DRIE JAAR GELEDEN KREEG JE DE PUBLIEKSPRIJS VOOR JONGE AMBTENAAR VAN HET JAAR. AMBTENAAR… IS DAT EEN COMPLIMENT VOOR EEN MARINIER?

„Zo’n prijs doet een mens goed. Ik wist niet eens dat ik ambtenaar was. Maar ik ben inderdaad een staatsruifknabbelaar. Elke militair is ambtenaar. Maar wel met bijzondere taken. Vechten, duiken, parachutespringen, hulpverlenen, om maar eens wat te noemen.”

DE KRIJGSMACHT STAAT VOOR SOMMIGEN NOG ALTIJD GELIJK AAN HET MODERNE SODOM EN GOMORRA. KLOPT DIE BEELDVORMING?

„Mensen die dat vinden hebben jaren onder een steen geleefd, hebben zelf nooit in het leger gewerkt, maar gaan af op verhalen uit 1986. Natuurlijk is defensie een seculier bedrijf, maar géén Sodom en Gomorra. Het is een organisatie waar je voor de maaltijd ruimte krijgt te bidden voor je eten, waar geestelijke verzorging actief is of waar je tijdens de lunch in gebedsgroepen bij elkaar kunt komen.”

KUN JE JONGE REFO’S AANRADEN IN DE WERELD VAN DE KRIJGSMACHT TE STAPPEN?

„Zonder meer. We hebben juist collega’s uit christelijke hoek nodig. Om dillema’s te delen, om elkaar tot steun te zijn. Bij defensie kun je jezelf zijn. Jonge militairen moeten vanaf het begin duidelijk maken waar ze voor staan. Natuurlijk wordt er op je gelet. En moet je je opvattingen uitleggen. Het is geen christelijk bedrijf.”

RAAD JE JE DOCHTER AAN IN HET LEGER TE GAAN?

„Ze moet eerst haar school afmaken. Vervolgens laat ik haar vrij in haar beroepskeuze. Ik sta niet direct te juichen, maar zou haar ook niet tegenhouden. Het zou egoïstisch zijn als ik erom zou treuren als ze voor het leger kiest.”

ZONDAGS EEN STRAK GEORDEND KERKELIJKE GEMEENTE, DOORDEWEEKS DE RUIGE MILITAIRE WERELD. WRINGT DAT NOOIT?

„Nee. Dat bijt niet. Er zijn mensen die met argusogen kijken naar de seculiere omgeving waar ik werkzaam ben. Maar daar trek ik me niet zo veel van aan. De bagage die ik zondags meekrijg uit de kerk en de Bijbel gebruik ik in mijn beroep.

Op oefening in Schotland kan ik bijvoorbeeld de Free Presbyterian Church bezoeken. Binnen mijn team geef ik aan dat ik niet wil dat er wordt gevloekt. Daar kan ik als christen het verschil maken. Ik krijg daar alle ruimte voor.”

DEZE MARINIER SCHIET NIET ALLEEN, MAAR SCHRIJFT STRAKS OOK. WAT WORDT DE INHOUD VAN DE COLUMNS VOOR TERDEGE?

„Ik wil laten zien hoe veelzijdig en breed het werk is, waarin ik als klein schakeltje met 55.000 collega’s mag opereren. Van Noordpool tot evenaar. En dat defensie een aantrekkelijke werkgever is.”

WAT VOOR FUNCTIE ZOU JE GRAAG NOG VERVULLEN?

„Er zijn nog zo veel interessante functies bij defensie. Een baan op het snijvlak van operationeel en strategisch lijkt me boeiend.”

ADJUDANT, RECHTERHAND VAN MINISTER ANK BIJLEVELD BIJVOORBEELD?

„Dat is aan de minister. Ze weet, dat als ze het vraagt, ik geen nee zeg.”

DE KEUZES VAN KAPITEIN BROUWER

Terdege legt kapitein Mark Brouwer twee keuzes voor. Het blijkt niet eenvoudig er slechts één te kiezen. Ook niet voor een militair.

Wintertraining Noorwegen óf jungletraining Midden-Amerika?

„Wintertraining. Dáár leert een marinier zijn skills en drills, z’n bedrevenheid en vaardigheid.”

Vijftien JSF’s/F-35’s extra of één onderzeeboot extra?

„Vijftien F-35’s. Met de geplande 37 jachtvliegtuigen kun je net niks. Vier of vijf onderzeeboten maakt niet veel verschil.”

Donald Trump of Barack Obama?

„Beiden. De tact van Obama en sommige ideeën van Trump. Maar zonder defensieminister Mattis is Trump een nog groter gevaar.”

Minister Ank Bijleveld of staatssecretaris Barbara Visser?

„Allebei”, zegt hij diplomatiek. „Beiden zijn keihard nodig. Goed dat we weer een staatssecretaris op Defensie hebben. Er ligt zo veel werk op de plank.”

Pechtold (D66) of Thieme (Partij voor de Dieren)?

„Thieme. De intenties van Thieme vind ik zuiverder dan van Pechtold, ook al staan haar ideeën vaak ver bij me vandaan.”

SGP-leider Kees van der Staaij of SGP-Kamerlid Chris Stoffer?

Denkt lang na. „Oh, wat een flauwe... Kees als boegbeeld dan maar. Maar ik bewonder Chris voor de manier waarop hij zich in driekwart jaar heeft ingewerkt.”

Zwarte kousen of witte handschoenen?

„Zwarte kousen. Dat is mijn afkomst. Een geuzennaam. Soms. Op jongerenavonden laat ik altijd even zien dat ik zwarte kousen draag.”

”MICHIEL DE RUYTER SPREEKT MIJ AAN”

Welke zeeheld spreekt je aan?

„Michiel de Ruyter. Oprichter van het Korps Mariniers. Bovendien heeft hij van Nederland een handelsnatie gemaakt.”

Waar mogen ze je voor wakker maken?

„Voor m’n gezin. En voor m’n werk. Gebeurt ook regelmatig.”

Welke politieke discussie houdt je bezig?

„Ik volg alle politieke discussies. Buitenlandse Zaken, de EU, Brexit, Venezuela. Vooral discussies op het gebied van nationale veiligheid.”

Welke kerkelijke discussie volg je op de voet?

„Geen. Verloren tijd. Kerkelijke discussies spitsen zich niet toe op hoofdzaken, maar op bijzaken. In een seculiere omgeving kan ik vaak totaal niet uitleggen waar deze discussies over gaan. Daar richt je je op de hoofdzaken.”

Stel je mag 1000 euro uitdelen. Wie krijgt wat?

„Alles naar de aller- allerarmsten in deze wereld. In Haïti. In Malawi.”

Wat ergert je het meest in Nederland?

„De verwendheid van burgers. De doorgeschoten verzorgingsstaat ook. We vinden vrijheid vanzelfsprekend en denken dat alles met geld te koop is. Een stroomstoring kunnen we niet meer relativeren.”

Wat zou je doen als je minister-president was?

Brouwer wikt en weegt. „Als ik Rutte was, zou ik achteruitkijken wie er op mijn achterbank meesturen. En die meer waarderen. Hij heeft CDA en SGP bijvoorbeeld nodig.
En ik zou me aan de NAVO-afspraken houden om 2 procent van het bruto nationaal product in defensie te steken door zo snel mogelijk een plan op te stellen om daar naartoe te groeien.”

STROOPWAFELS ALS OORLOGSBUIT

Terdege krijgt bij een bezoek aan het Korps Mariniers een pakje verse stroopwafels aangeboden. Slechts vier maanden oud. Oorlogsbuit van een gewonnen slag op Twitter. Kapitein Mark Brouwer weet als geen ander sociale media te hanteren. Scherp en snel. Eén rake reactie op Twitter levert het Korps Mariniers maar liefst 2400 stroopwafels op. Bakker Ronald Spijk uit Enschede steekt begin november de draak met een bezoek van defensieminister Bijleveld aan de bergtraining van het Korps Mariniers in Schotland. „Hebben ze wel regenjassen?” vraagt de stroopwafelbakker op Twitter, verwijzend naar de discussie over het ontbreken van adequate winterkleding voor militairen. Brouwer reageert direct: wel regenjassen, maar geen stroopwafels. „Wij herhalen: géén stroopwafels. Wij zijn met 2365 mariniers in totaal.” Spijk antwoordt: „Zonder stroopwafels verliezen wij de slag! Ik ga alle zeilen bijzetten en jullie van 2400 stroopwafels voorzien.” Hij houdt woord. Twee dagen later ontvangt het korps 2400 stroopwafels.

ABONNEEAVONDEN

Terdege organiseert twee abonneeavonden met Mark Brouwer. D.V. donderdag 16 mei in het Erdee Gebouw in Apeldoorn en 23 mei in de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem spreekt de kapitein der mariniers over de missies, oefeneningen en zijn ervaringen. Abonneeprijs: € 12,95 p.p. vanaf 16 jaar, € 6,95 tot 16 jaar. Niet-abonneeprijs € 14,95 vanaf 16 jaar en € 8,95 tot 16 jaar. Prijzen zijn inclusief koffie met cake en in de pauze een drankje met lekkers. Aanmelden vóór 8 mei 2019 voor Apeldoorn en vóór 15 mei 2019 voor Gorinchem via terdege.nl/abonneevoordeel onder abonneedagen of bel 055-5390498.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen