Gedachten bij 1 Corinthe 1.

Wij, zoovelen als wij den Naam van Jesus Christus aanroepen, hebben alles, wat ons tot de eeuwige zaligheid van noode is door de genade Gods, die ons gegeven is in Christus Jesus.
Deze getuigenis brengen wij ulieden, opdat dezelve aan u moge bevestigd worden.
Rijkelijk en overvloedig is alles voor ons aanwezig en ter hand door deze genade.
Met Christus en door Christus zijn wij met alle hemelsche goederen bedeeld geworden.
Het middel, om tot deze goederen te geraken en daarvan nuttigheid en gebruik te hebben, is het Woord des Evangelies en de door hetzelve gegevene openbaring in de kennisse Gods. Dit Woord stelt alles in ons krachtdadig daar, Vs. 5 en 6.
Aan geene gave ontbreekt het ons,, en er blijft ons niets overig te doen, dan de openbaring, de wederkomst van Christus blijmoedig te verwachten , Vs. 7.
Gelijk als wij door de genade alle en iedere gave hebben, zoo hebben wij ook de gave der volharding tot liet einde toe, om onstraffelijk te zijn in den dag van Christi wederkomst. Ys. 8.
Het onderpand daarvoor is ons de getrouwheid Gods. Hij toch heeft ons geroepen tot de gemeenschap van Zijnen Zoon, Vs. 9.
Al hetgeen wij tot de zaligheid noodig hebben, hebben wij in de gemeenschap des Zoons Gods, Jesus Christus, Vs. 9.
Tot deze gemeenschap roept God ons door krachtdadige roeping; en nu door het geloof in deze gemeenschap opgenomen zijnde, laat ons allen hetzelfde spreken, en in eenen zelfden zin, en in oen zelfde gevoelen Christi samengevoegd zijn! Vs. 10.
De geloovige mensch heeft zich te houden tot den e e n i g en Naam Jesus Christus, en zich niet tot scheuringen te begeven, zich niet naar namen van mensclien te noemen. De geloovige moet op eenvoudigheid des geloofs en der rede uit zijn. —
„Ik ben van Christus!" zegt er een; die in de diepte ligt, spreekt: „ik ben niets; Jehovah is mijn roem".
Het woord des kruises — Vs. 18 vv. — wat zegt dat?
Hoe wordt dit woord gewoonlijk van mensclien aangezien?
Welke gevolgen heeft het voor de mensehen, die het verkeerd opnemen ?
Wat is het woord des kruises dien, die behouden, die zalig worden ?
„Eene kracht Gods" zegt de Apostel; — wat zegt dat? Het gaat om kracht, het gaat om de wijsheid.
De wereld kent in hare wijsheid de wijsheid Gods niet; de wereld kan en wil niet gelooven, Vs. 19, 20.
Het ligt in Gods raad en welbehagen het aan de kinderkens en zwakken te openbaren en de wijsheid der wijzen te doen vergaan en de geloovigen zalig te maken door dat, wat de wereld voor dwaasheid houdt, Vs. 21.
De eenige zaligmakende prediking is die, welke Christus den Gekruisigde verkondigt, Vs. 21.
Den eigengerechtigen is deze prediking eene ergernis, den eigenwijzen eene dwaasheid, Vs. 23.
Den geroepenen echter brengt het Evangelie den Heere Christus als de kracht Gods en de wijsheid Gods, Vs. 24.
Twee dingen heeft de mensch noodig tot de zaligheid, evenals tot de godzaligheid, t. w. wijsheid en kracht. Wijsheid, opdat hij rechtvaardig zij; kracht, opdat hij heilig zij.
Deze wijsheid en deze kracht, vanwaar is zij? Komt zij van menschen? of is zij bij menschen te vinden?
Er is wel is waar bij en onder de menschen eene wijsheid en eene kracht, welke zij wijsheid en kracht noemen.
Wat is echter voor God wijsheid, wat is kracht voor God?
Er staat geschreven: Een wijze beroeme zich niet in zijne wijsheid, en de sterke beroeme zich niet in zijne sterkheid; maar die zich beroemt, beroeme zich hierin, dat hij Mij kent. (Jer. 9 : 23, 24.)
Yoor God geldt alleen eene wijsheid en eene kracht, welke uit Hem is, welke Hij Zelf leert en mededeelt.
„Wijsheid" beteekent in het Hebreeuwsch het vaste en degelijke van iemands doen. „Kracht" — welke iets ten onder brengt, nederdrukt, overmeestert. Zij is eene verborgenheid, maar niet zulk eene, die God voor Zich wil behouden, maar die Hij tot onze heerlijkheid verordend heeft en daarom tot onze heerlijkheid openbaart. Hoofdst. 2 : 7.
Wat is de Goddelijke wijsheid, wat de Goddelijke kracht?
Goddelijke wijsheid bestaat in de kennisse Gods in het aangezicht van Jesus Christus, d. i. in erkentenis der vergeving onzer zonden bij de belijdenis van onze dwaasheid.
Goddelijke kracht bestaat in het geloof aan Gods genade in Christus Jesus, in (door) welk geloof wij alles nemen, wat wij tot onze zaligheid, tot den vrede onzes gemoeds, tot de godzaligheid gelooven te hebben in de volheid Christi, en dit alles nemen bij de erkentenis onzer zwakheid. — Tot zulke wijsheid en tot zulke kracht komt een mensch niet van zichzelven.
Uit het menschelijk hart komt voort enkel onverstand; des menschen wil is knechtelijk, liij maakt zichzelven niet van zijne banden vrij; daarbij heeft hij eenen geheel verkeerden zin tegen God, niets dan innerlijke vijandschap, — of eene versaagde conscientie. Wij moeten het weten, of God gedachten des vredes over ons heeft, en of Hij Zijn Woord ook bij ons getrouwelijk vervullen zal, zoodat wij met een goed toevoorzicht op Zijne genade mogen wachten. Tot deze wetenschap kan ons alleen God Zelf brengen, en dat doet Hij ook door Zijnen Geest, opdat wij van de dingen onzer zaligheid zeker en gewis zijn. Hoofdst. 2 : 12. — Daartoe geeft Hij Zijnen Geest, die zelfs de diepten Gods onderzoekt, en die het ons mededeelt, wat er in de diepte van Gods hart is, dat en hoe Hij ons Zijne goedertierenheid en genade schenkt. Hoofdst. 2 : 10, 13.
Als de Geest ons zulks openbaart, dan leidt Hij ons tot Christus, den Gekruisigde, Hoofdst. 2 : 2. Hij plant ons Christus in door het ware geloof, dat wij door zulk een geloof alle Zijne weldaden, die Hij ons door Zijnen dood verworven heeft, aannemen.
Zonder Christus weten wij niets van God, en buiten Christus is er geene kracht, Hoofdst. 2 : 16.
Daarom leidt ons de Geest, nadat Hij ons in gemeenschap met Christus gebracht heeft, van het kruis in het hart van eenen verzoenden God en genadigen Vader.
Christus is ons van God gegeven tot wijsheid, en in Hem zijn wij rechtvaardigheid én heiligmaking én volkomene verlossing, Vs. 30.
Hoe nu Christus ons wijsheid Gods en kracht Gods wordt, — zooals geschreven staat: In den Heere Heere hebben wij gerechtigheden en sterkte, — dat laat zich lichtelijk nader uiteenzetten.
Zoo is deze zaak; en nu hebben wij ten slotte te bedenken: 1. Hoe het wijze Gods en het zwakke Gods sterker is, dan de menschen. — 2. Hoe het naar Gods verkiezing toegaat.
Vs. 26—28. — 3. Wat het lot dergenen zijn zal, die in hunne wijsheid en hunne kracht roemen, Vs. 19, 20. — 4. Hoe onverstandig en machteloos die zijn, die niet tot de ware Bron gaan, Vs. 19; Hoofdst. 2 : 8 . — 5. Den kinderkens en den zwakken spreken wij moed in, en prediken en betuigen het liun, dat zij het goed hebben zullen hierbeneden cn daarboven, waar zij zich als blinden en zwakken aan Jesus houden, en van niets willen weten, dan Jesus Christus, den Gekruisigde. — Ik wil mijen God op het hoogst verhoogen, dat Hij het alleen is; mijzelven daarentegen op het diepst vernederen, w a n t . . . . wat is de mensch?! Bij ons voore Zijne genade alleen de heerschappij! Zjjne kracht betuigt zich in de zwakheid op het volkomenst. Al mijn heil en al mijn geluk staat in Zijne Vaderlijke liefde.
Ik ben met dezen eenigen God tevreden.
Al onze roem is in Hem, den Heere. Hij schijnt als een zwakke te handelen, en lijdt met en in ons, als Hij Zijne kracht verheerlijkt; Hij gaat ook dwaaselijk te werk en maakt ons recht tot dwazen, wanneer Hij Zich bij ons verheerlijkt als den alleen wijzen God.
1860, September.

[Dr. Kohlbrügge predikte hierover (den 9 Sept. 1860 's avonds) te Zürich in de Weeshuiskerk, waar eenmaal J. C. Lavater Predikant was.]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen