Uit Kuttelberg, Oostenrijksch Silezië.

In de eerste twee jaren van haar bestaan was de Gemeente tot eene zeer kostbare en tijdroovende bediening door de boheemsche gereformeerde Kerk gebracht; slechts twee- of driemaal per jaar kon een predikant naar Kuttelberg komen, om het Woord Gods te verkondigen, het Heilig Avondmaal met dc Gemeente te vieren en de middelerwijl geboren kinderen te doopen. De afstand tusschen Kuttelberg en de naaste gereformeerde Gemeente is groot en vordert steeds eene volle dagreize, benevens eene uitgave van minstens dertig gulden. Wonderlijk genoeg kwam gedurende de beide eerste jaren geen sterfgeval voor, terwijl 14 geboorten aan te teekencn waren ; even merkwaardig is de verhouding in het jaar 1888; van Januari tot November staan tegenover 13 geboorten 2 sterfgevallen. — Niet voor het begin van 1886 kwam Kuttelberg in den toestand van meer veelvuldige en regelmatige bediening van het Woord Gods; in April van dat jaar begaf zich namelijk de schrijver dezer regelen, nadat hij op 22 Februari op eene geheel en al ongedachte wijze te Weenen met den grijzen Curator der gereformeerde Kuttelbergers, den Heer E. Schindler, in aanraking gekomen was, op diens uitnoodiging en verzoek naar K uttel berg, om eerst als gast van dezen ijverigen, belangwekkenden en buitengewoon ervaren man de Gemeente in het Woord te onderwijzen, te bevestigen en te vertroosten en de jeugd te onderrichten. — Dit bezoek duurde acht weken, en gedurende dien tijd had schrijver genoegzame gelegenheid, den ernst en de standvastigheid der wakkere schaar te leeren kennen, tegelijk echter ook hare begeerte naar eene grondigere kennis van het heil in Christus. — In het jaar 1887, eveneens in April, greep schrijver — nadat hij gedurende .den winter in eene zeer drukke briefwisseling met de Kuttelbergers gestaan had, hier en daar ook kleinere geldinzamelingen voor Kuttelberg ondernomen, of bij vrienden had zoeken te bewerken — opnieuw den reisstaf en trok welgemoed naar het Goldoppadal tot zijne oude bekenden, broeders en zusters in den Heere. Als geschenk van eenige gereformeerde dames in Bohemen kon hij der Gemeente twee schoone avondmaalsbekers medebrengen, die dan ook bij de eerste godsdienstoefening op Goeden Arrijdag bij het gebruik des Heiligen Avondmaals voor het eerst dienst deden. —Vier maanden lang bood wederom het gastvrije huis van den Curator een onderkomen, en ondertusschen was men onafgebroken bezig om de Gemeente van eene eigene pastorie te voorzien; want van eenen leeraar was men tamelijk zeker, doch had nog steeds geene leeraarswoning. De Heere kende evenwel ook hier middelen en wegen; weldra werd ter plaatse een geschikt huisje door den toekomstigen leeraar voor eene lange reeks van jaren gepacht, op diens eigene kosten behoorlijk ingericht en spoedig daarop doorhem en zijne jeugdige echtgenoote betrokken. Zoo was met Gods genadige hulp weder eene beduidende schrede voorwaarts gedaan; de Gemeente was van jubel en dank vervuld, en de kerkbesturen, met den k. k. Opperkerkeraad aan de spits, deden hunnerzijds al het mogelijke, om de wettelijke erkenningder Gemeente ook naar buiten te verzekeren.
In het jaar 1887, den 13 Augustus, kregen wij in Kuttelberg een zeer aangenaam en gewaardeerd bezoek; geheel onverwachts kwam te dien dage — het was Zaterdag — een telegram en bracht ons de boodschap, dat de bezoekers niet verre waren en 's namiddags zouden aankomen. Het was een der geachte Redacteurs van dit voor u liggend Zondagsblad, waarde lezer, die door liefde en deelneming gedreven in gezelschap eens geliefden broeders uit Bohemen zijnen weg tot ons diep in het gebergte nam, om als een rechte van God gezonden gast vreugde en leed met ons te deelen. Den volgenden dag hadden wij de vreugde twee predikatiën van onzen gast uit Amsterdam te liooren, — des voormiddags over den tekst Hand. 10 : 42 en 43; des namiddags over Matth. 15: 21—28; — beide predikatiën blijven bij ons, Kuttelbergers in herinnering. Dewijl hij echter een open hart èn eene opene hand ons medebracht, zoo mocht zich de Gemeente evenzeer dankbaar verheugen over eene schoone stoffelijke gift.
En nu, geliefde lezer, zijn wij eindelijk aan het punt gekomen, van hetwelk wij bij het begin onzer medcdeeling gewaagden , dat voor onze gereformeerde Gemeente te Kuttelberg, de 2. December van het jaar 1888 nog in een ander opzicht, dan dat van 's keizers regeerings-jubileum, een zeer bijzonder gewichtige en veelbeteekenende dag was. Tot op dien dag namelijk moest zich de Gemeente, zoo goed of liever zoo slecht het ging, met een gezangboek vergenoegen, waarin de Psalmen ontbreken, in plaats van welke echter een aantal door en door pelagiaansclie en rationalistisch oppervlakkige liederen te vinden zijn. De waarde gast uit Amsterdam ondervond met ons het treurig gemis aan een degelijk gezangboek, en aan zijne vriendelijke tusschenkomst is het te danken, dat onze Gemeente, tot hare begrijpelijkerwijze groote vreugde, van vrienden in Nederland, die reeds veel voor de gereformeerde Kerk van Bohemen en Moravië hebben gedaan, het langgewenschte boek ten geschenke kreeg. Honderd en tien exemplaren van het erkend uitnemende kerkgezangenboek der Gereformeerde Kerken in de vereenigde landen van Kleef, Gulik, Berg en Mark, hetwelk naast de 150 Psalmen nog 443 liederen van Dr. M. Luther, Joachim Neander, P. Speratus en anderen, en als aanhang den Ileidelbergschen Catechismus met de Paltsische Agende bevat. — Met dankbare harten en open armen ontvingen wij dit kostelijke geschenk, — wel wetende, dat door de invoering van dit degelijke boek, hetwelk met de door Matth. Jorissen, wijlen Predikant bij de hoogduitsch gereformeerde Gemeente te 'sGravenhage, voortreffelijk berijmde Psalmen Davids aanvangt, eene sterke zuil in het inwendig gebouw7 van onze jeugdige gereformeerde Gemeente door trouwe vriendenhand naar Gods wil ingevoegd is. Maar evenals ten vorigen jare hadden ook nu de lieve vrienden en weldoeners uit de Nederlanden, behalve voor den inwendigen bouwr, ook voor de bevordering van den uiterlijken wasdom gezorgd en ons op den 2. December de beduidende en aanzienlijke „Jubileumsliefdegift" van 500 gulden gezonden.
Nu kunt gij u de vreugde, die met het gezangboek en de Jubileumsgift op 2. December in Kuttelberg heerschte, voorzeker levendig genoeg voorstellen, om er met ons in te deelen en ze zoo tot eene dubbele te maken; immers gedeelde vreugde is dubbele vreugde, evenals gedeeld leed slechts half leed is.
Gij geeft nu ook toe, dat de 2. December 1888 een voor de gereformeerde Gemeente te Kuttelberg gewichtige dag was.
Tot hiertoe heeft de barmhartige God en Heere geholpen.
Hij helpe ons nu verder in genade! Door Hem heeft de Kuttelbergsche Gemeente alles ontvangen, wat zij bezit; want uit zichzelve acht zij zich onwaardig en zwak, door Zijne genade evenwel als geroepen tot Zijn Rijk en Zijne heerlijkheid d. i. tot de gemeenschap van Zijnen Zoon Jesus Christus.
Den schrijver dezer regelen strekt het tot groote vreugde, dit bericht voor het „ Amsterdamsch Zondagsblad'' te mogen opstellen, en hij brengt zoowel der Redactie van het Blad voor de vriendelijke opneming, als ook allen bekenden en onbekenden lezers voor hun geduld bij het lezen , hartelijken dank.
Mogen allen, wier hart voor de gereformeerde Gemeente te Kuttelberg, en ook voor de gereformeerde Kerk van Oostenrijkscli Silezië verwarmd geworden is, ons in liefde gedenken , met dankzegging en voorbede, als de tot de erfenis der heiligen in het licht mede uitverkorene broederen in de verte.
Kuttelberg, December 1888. Jos. G. A. SZALATNAY. V. D. M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen