Correspondentie

Uit Hanuover. — Een smartelijk verlies heeft de Protestantsche wetenschap dezer dagen geleden door den plotselingen dood van Dr. August von Kluckhohn, hoogleeraar in de geschiedenis te Göttingen, die zich juist op de vergadering deihistorici te München bevond, waar hij door de influenza werd aangetast en den 19'lcn Mei j.1. overleed. Kluckhohn, geboren in 1832 te Bavenhausen in het vorstendom Lippe, was een leerling van Waitz, en werd in 1883 van München aan de universiteit te Göttingen beroepen. Hij behoorde tot de Gereformeerde Kerk; evenwel bezocht hij te Göttingen niet de godsdienstige bijeenkomsten der Gereformeerde Gemeente, maar gaf de voorkeur aan Luthersche predikanten. Yoor ons Gereformeerden heeft hij echter de niet genoeg te waardeereu verzameling van Brieven van Frederik den Yrome uitgegeven. Ook zijne levensbeschrijving van dezen vorst, den beschermheer der Gereformeerde Kerk, met welk werk hij ons in 1879 verblijdde, is eene kostelijke gave. Schrijver dezes, die hem persoonlijk kende, is van meening, dat in Kluckhohn niet alleen de Gereformeerde Kerk den levensbeschrijver van den Godvruchtigen keurvorst Frederik III van de Palts verloren heeft, maar dat in het algemeen het Duitsche Protestantisme in hem heeft zien ten grave dalen zijnen besten geschiedschrijver en verdediger op historisch terrein tegen de verdraaiing der geschiedenis van Roomsche of Jezuïetische zijde. Het laatst hield Kluckhohn zich nog bezig met de geschiedenis van Duitschland van de Hervorming tot den Westfaalschen vrede, die hij op zich genomen had te beschrijven voor het groote werk „Die Heeren-Ukert'sche Staatengeschichte." Zijne begrafenis had plaats den 24sten Mei, en wel, overeenkomstig zijnen wensch, in alle stilte op het Centraal-kerkhof te Göttingen. — — —
Overal in Duitschland worden de gemoederen thans beziggehouden en verontrust door de voorbereidende werkzaamheden voor de verkiezing der leden van den nieuwen Rijksdag. De Vrijzinnigen zoowel als het Centrum, dat in weerwil van de bewijzen van liefde, die het van de zijde der regeering ondervond, blijkens zijn program op onheilspellende wijze als een tegenstander van de legerontwerpen optreedt, en de Sociaal-democraten, die zich reeds zeker wanen van de overwinning, veroorzaken vrij wat moeite en onrust aan allen, die de orde en den vrede liefhebben. Daarbij komt nog, dat in Zuid-Duitschland ten gevolge van den aanhoudenden strijd der ultramontaansche bladen weêr een anti-Pruisisch particularisme is ontstaan, dat hetgeen God vóór 22 jaren aan ons Duitsche volk gedaan heeft, slecht onthouden schijnt te hebben. De Heere geve oogen, om acht te geven op Zijne wegen, en sta ons in genade bij. —
De dood van twee Duitsche vorsten, nml. van Georg Victor von Waldeck-Pyrmont, die den 12 Mei j 1. overleed en tot de geuniëerde Kerk behoorde, en van den op den 8ste" Mei reeds ontslapen nestor der regeerende Duitsche vorsten, Adolf Georg zu Schaumburg-Lippe, die tot de Gereformeerde Kerk behoorde, heeft de bewoners der beide vorstendommen in rouw gedompeld, maar te midden van de schrikkelijke goddeloosheid en verachting der heilige geboden Gods op treffende wijze aan het licht gebracht, dat de liefde en trouw der onderdanen jegens hunne wettige vorsten nog niet van den Duitsclien bodem verdwenen is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen