De Nederlandsche Gereformeerde of Vlaamsche Gemeente, te Hanau a/d Main.

9. JACOBÜS BALDE.

Deze predikant werd den 4

10. HANS PETRUS VAK DEN YELDE.

De voorvader van Hans Petrus van den Yelde (of van den Velden) is Willem of Giliatn van den Velde, zoon van Miehei van den Velde en Petronella van Eesbeke, genaamd Van der Haghen, die te Brussel woonden, waar zij tot de Gereformeerde Gemeente behoorden. In het jaar 1586 trok Willem van den Velde met zijne echtgenoote Maria van Gindertallen naar Frankenthal. Hij stierf in 1629 te Hanau, werwaarts hij, om de Spaansche onderdrukking te ontgaan, de wijk genomen had. Van de achttien kinderen, welke hij had, vermelden wij alleen Peter, die in 1615 te Frankenthal geboren was en de vader van onzen Hanauschen leeraar werd. Laatstgenoemde werd den 23STE" Augustus 1640 in de Nederlandsche kerk te Hanau gedoopt. Hij huwde eerlang met Elisabeth Simons van Alphen. Door de Gemeente zijner vaderstad werd hij den 26STEN April 1667 als tweede predikant beroepen, en tot op den 16DEN Juli 1615, toen hij rustend predikant werd, was hij in de bediening werkzaam. Volgens Ziegler's ongedrukte Hanausehe Kroniek trof hem het ongeluk, dat op Zaterdag voor Pinksteren in zijn huis, aan de Nieuwe Markt gelegen, een hevige brand uitbrak, waarbij hij veel van zijne have verloor. Men heeft nog in druk van hem eene uitnemende Hollandsche lijkrede op den dood van graaf Philipp Reinhard van Hanau (1712), met het opschrift: „Rouwklage des Volcks Juda over den Doodt van Koning Josia, 2 Kron. 35 : 25". (38 bladz. fol.) Aan het slot bevindt zich een door hem vervaardigde treurzang.
Een nakomeling van dezen Hans Petrus van den Yelde is Dr. Ad. van den Velden, koninklijk ritmeester, indertijd te Weiinar woonachtig. Aan zijne welwillendheid hebben wij de nadere bijzonderheden omtrent de afkomst van onzen predikant te danken, alsook het zeer belangwekkend bericht, dat de Van den Velde's ook met de beroemde Gereformeerde geleerdenfamiliën Tossanus, Spanheim en Van Alpben verwant zijn.

11. GUALTHERUS VAN BASHOIJSEN.

Bashuijsen, ook wel Bashuijse, van Delft, is als predikant van de Hanausehe Gemeente opgetreden den 12DEN Juni 1670. Eene lange reeks van jaren was het hem vergund, alhier met grooten zegen werkzaam te zijn. Gelijk de meeste Nederlandsche predikanten te Hanau met hunne Gemeente als het ware samengroeiden, was zulks ook met hem het geval. De leden der Gemeente hingen met hun gansche hart aan dezen hunnen zielzorger, en j hij van zijne zijde erkende dat met treffende dankbaarheid.
Doch niet slechts als zielzorger muntte Bashuijsen uit, ook als theoloog was hij een man van beteekenis. In het jaar 1707 nam hij zijn emeritaat, doch ook nu zette hij zijne wetenschappelijke studiën voort. Inzonderheid hield hij zich ijverig bezig met het schrijven van een omvangrijk werk, waarin hij eene grondige wederlegging van de dwaalleer der anabaptisten gaf. Reeds was dit in manuscript door de voornaamste Godgeleerden van Holland goedgekeurd en zou het eerlang in drie zware kwarto-deelen in druk verschijnen, toen hij kwam te sterven. Dit had plaats in den jare 1709. Hij was in den echt verbonden met Anna Christine van den Kreutzen. Zijn zoon Heinrich Jacob van Bashuijsen, den 26STC" October 1679 te Hanau geboren, is als professor in de theologie te Hanau en te Zerbst in het vorstendom Anhalt zeer vermaard geworden. Onderscheidene zeer belangrijke geschriften heeft hij in het licht gegeven. Hij overleed te Zerbst den laatsten December 1758.

12. NICOLAAS ANTONIUS BYNAEUS.

Bynaeus was een zoon van den beroemden Godgeleerde Anthonie Bynaeus, den bekenden schrijver van „de gekruiste Christus", een werk, dat ook nog heden verdient geraadpleegd te worden,, ja zelfs een der beste van alle geleerde commentaren op de lijdensgeschiedenis is, waarop dan ook professor Johannes Wichelhaus terecht weder onze studeerende theologische jongelingschap als op eene goudmijn van degelijke wetenschap opmerkzaam heeft gemaakt. Zijne moeder was Johanna, geboren Gabris. Onze Bynaeus was Amsterdammer van geboorte en werd als predikant den 20STEN November 1707 met de Gemeente te Hanau verbonden. Hij overleed helaas reeds den 22STEN Januari 1716, hetgeen groote droefheid in de Gemeente teweegbracht Tot zijnen opvolger werd beroepen:

13. LODEWIJK SERRURIER.

Deze was ingelijks uit Amsterdam afkomstig. Hij behoorde tot eene familie, die, van ouden Amsterdamschen stam, van ouds her tot in onze eeuw vele predikanten heeft opgeleverd. De hier bedoelde was reeds voorheen in zijn vaderland, de Nederlanden, als herder en leeraar werkzaam geweest. Den 24STE™ Mei 1716 aanvaardde hij te Hanau zijne bediening. Eene reeks van kinderen zijn hem daar geboren. Onder zijne zonen hebben zich in de gemeente des Heeren eenen naam verworven: Daniël, in 1720 geboren en in 1789 als predikant te Leiden overleden; de in 1727 geboren tweelingbroeders: Pilips, in 1799 als predikant te Amsterdam gestorven, de schrijver van Leerredenen over Ruth (Amsterdam 1800), en Johannes Jakob, predikant te Zwolle, vervolgens te 's-Gravenhage; en eindelijk Johannes Petrus, sedert 1759 gevestigd aan de Kaap de Goede Hoop.
Onze Serrurier eindigde zyn leven te Hanau, den 25STE" October 1737. Hij was de eerste onder de predikanten alhier, die als eerste of oudste leeraar optrad.

14. GEORGIUS LEURING.

Leuring is de eerste van de reeks tweede of jongere predikanten in de Hanausehe Gemeente. Als zoodanig toch was hij uitdrukkelijk den 15'LEN November 1706 den predikant Serrurier ter zijde gesteld. Intusschen scheen hem zijne standplaats te dezer stede niet te bevallen, want reeds na vier jaren vertrok hij van hier. (Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen