Aanteekening op Johannes 10 : 8.

„ A l l e n , zoo v e l e n als er vóór Mij z i j n g e k o m e n, z i j n d i e v e n en m o o r d e n a a r s ; maar de s c h a p en h e b b e n hen n i e t gehoord."
Hier worden dezulken bedoeld, die bij de Joden, als Wetgeleerden en Schriftgeleerden van hoogeren geest bezield, in liooge achting stonden sedert de dagen, dat Ezra en Maleachi ontslapen waren. Na dien tijd waren onder de Joden mannen opgestaan, van welke men meende, dat zij een bijzonder licht, eene buitengewone heiligheid deelachtig waren, en die den Joden den hardnekkigsten ijver voor de rechtzinnige leer en de van ouds gebruikelijke zeden hebben ingeboezemd. Sommigen hunner worden door den Heere ook wel „de ouden" genoemd, bijv. : „Gij hebt gehoord, dat van de ouden gezegd is", enz.
De indruk, dien men van der jeugd af verkrijgt, alsof de Schriftgeleerden en Farizeën zulke slechte menschen waren geweest, is oorzaak, dat men den tijd niet kent. De namen, het leven, de daden en werken dezer mannen stonden destijds in hooger aanzien, dan in lateren tijd ooit het geval geweest is met Luther, Calvijn, Zwingli e. a., en daarom was dan ook «Ik woord, dat de Heere sprak, voor hen, die den sleutel der kennis weggenomen en verloren hadden, die hem hadden verkocht voor hetgeen zichtbaar is, voor het genot van het vergankelijke geestelijk en aardsche leven, Godslastering op Godslastering.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen