Kerstfeest.

„ V r e d e op a a r d e ! " dat verkondigt ons het feest van de geboorte onzes Heilands en Zaligmakers Jesus Christus. Maar hoe? het aardrijk is immers vervloekt om des menschen wil, die van God, Zijnen Schepper en Weldoener, moedwillig is afgevallen, die Gods liefde versmaad, Zijne eere geschonden, den vrede in Hem veracht heeft ? Is er vrede op aarde, waar de mensch in zijne wegen buiten God den bestendigen onvrede zoekt te verdrijven met het roepen van: „Vrede, vrede! en geen gevaar" ? waar hij in valschen vrede rusteloos wordt voortgejaagd door de genietingen der zonde, in den dienst der wereld en des duivels, die tot eiken prijs trachten af te houden van den vrede in God ? Vrede op aarde, waar dagelijks wordt gezien nijd en twist, opstand en rebellie, lijden en strijd, allerlei jammer en ellende, als de gevolgen der zonde? Och, waar vindt men op aarde vrede, daar menschen en menschen, volken en volken in verborgenen of openbaren strijd leven?! Slaan wij de geschiedenis der menschheid op, óók der Christenvolkeren, en doorloopen wij de eeuwen, sedert de engelenzang in Bethlehems velden is gehoord geworden, — vinden wij niet voortdurend gewaagd van onvrede? wat al krijgen zijn gevoerd! hoeveel bloed is vergoten, ja, van belijders van het Evangelie des vredes in Christus Jesus! En de jongste tijden, kenmerkten zij zich niet door oproer en allerlei onvrede en ontevredenheid, door strijd tegen recht en orde, tegen de rechten en inzettingen Gods?! Roept niet menigeen in onze dagen uit: „Welk een onrustige, bange tijd!"
„ V r e d e op a a r d e " Werp eenen blik in uw hart, ach, dat menschelijk hart, die wereld in het klein, wat al de stormen beroeren het! Welk een haat en vijandschap, welk een verzet en morren tegen God, tegen Zijn Woord, tegen Zijne wegen ! welk eene onrust en onvrede woelt er vaak in ons binnenste!
„Maar, het zal beter worden. Naar de getuigenis der Profeten zal alles door den vrede bloeien (Ps. 72); de vrede op aarde, door de engelen bezongen, geldt de toekomst." Zóó spreken zij, die een duizendjarig rijk, een rijk van uitwendigen vrede verwachten, een rijk van zichtbare heerlijkheid op aarde. Op dergelijke wijze hebben ook de Joden vóór en tijdens Christus' komst op aarde in hunne zinnelijke Messias-verwachting gedacht en gedroomd. Maar, zij hebben den Christus Gods, als Hij in hun midden verschenen was, aan het kruis gehecht en gedood, en met hunne vleeschelijke verwachting is het naar Gods oordeel uitgeloopen op de verwoesting van hunne stad en tempel; en het Joodsche volk is over de geheele aarde verstrooid geworden, en mist alle vorige grootheid, derft alle heerlijkheid. Ach, zij hebben niet geloofd de vervulling der profetieën, de beloften Gods in de komst van Jesus Christus, den Heere, Die is de Vredevorst, in Wien vrede heeft een iegelijk, die door Hem met God verzoend is — Laat ons toezien!
Zie, overal is des Heeren vrede; over heel de aarde strekt deze zich uit, waar het Evangelie geloofd wordt: „God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hunne zonden hun niet toerekenende" (2 Cor. 5). Van den vrede, die er door de komst des Heilands in de wereld is, getuigden de engelen niet: hij zal komen, maar : hij is er, is er in Christus Jesus en door Hem. Waar Hij regeert, daar is vrede in het land, in eene Gemeente, in de huizen en harten der menschen.
Waar Hij heerscht, daar kunnen zonde, dood, wereld en duivel niet meer in valsche rust houden; maar daar komt een breken met alles, wat van God en den vrede bij Hem afhoudt; en er komt rust en tevredenheid in de wegen en ordeningen des Heeren. Zeker, daar verdwijnt twist en wrok tusschen elkander ; daar heeft de liefde Gods het vijandig hart verbroken, er is vrede met God en met den broeder. Dat hebben ondervonden, dien heerlijken vrede hebben gesmaakt allen, die de vertroosting Israëls verwachtende waren. Tot welk eene stille vreugde, tot welk eenen hemelschen vrede zijn de herders gebracht, toen zjj het Kindeken Jesus hebben aanschouwd! Hoezeer getuigde een Simeon van den vrede, dien hij gevonden had, als hij in den tempel te Jerusalem het Kindeken Jesus op zijne armen nam en God lovende sprak: „Nu laat Gij, Heere! Uwen dienstknecht gaan in vrede, naar Uw Woord, want mijne oogen Rebben Uwe zaligheid gezien". En dien vrede ervaart een iegelijk, die met den Apostel Paulus heeft leeren getuigen: „Wij dan gerechtvaardigd zijnde door het geloof, hebben vrede bij God door onzen Heere Jesus Christus".
De oorzaak van allen onvrede is de zonde. Zoolang de zonde bij ons koningin is, kan er geene liefde tot God en wat Godes is zijn, ook geene liefde jegens den naaste. De eigenliefde zit op den troon, de mensch lieft en dient slechts zijn eigen ik, en dies haat hij al wat hem in den weg is. God en de naaste moeten voor hem wijken. Dat is de vijandschap van alle vleesch, en dat heeft den vrede op aarde verjaagd. Zal er dan weêr vrede zijn, zon moet de gerechtigheid aangebracht, de verzoening verworven, zonde en schuld verzoend en uitgedelgd zijn; Gods genade moet over ons heerschen. Eeuwig geloofd zij de Heere! eere zij God in de hoogste hemelen! door en in Jesus Christus^is dat heil teweeggebracht. Hij is de Koning der gerechtigheid en des vrcdes, Hij heerscht met genade en regeert met onbeperkte macht. Yoor Hem moeten wijken zonde en dood, wereld en Satan en alle vijandschap des vleesches. En Zijne pijlen treffen in het hart Zijner vijanden zoodat zij de wapenen tegen Hem moeten afleggen ; en de al. dus gewonden en weêrloozen leeren de sterkte Godes aangrijpen en maken vrede met Hem. O, hoe menige man, hoe menige vrouw, hoe menig huisgezin, door den Heere Jesus opgezocht, heeft vrede gevonden door het geloof in Hem. Er was geen vrede in den dienst der zonde, in het genot der wereld en des vleesches, in de ongehoorzaamheid aan God en Zijn Woord, — maar toen de V r e d e v o r s t door de almacht Zijner genade het harde, vijandige, trotsche hart verbrak, toen, — ja, er kwam oorlog met de vijanden der zaligheid, en er bleef een kampen; een worstelen met duivel, wereld en eigen vleesch, — maar zoete, zalige vrede was verkregen bij God. Voorwaar, in die woning woont vrede, waar de Heere Jesus is ingekeerd waar Zijn Woord de spijs en drank der ziel is geworden. In dat hart is vrede, waar men, door schuldbesef getroffen en verslagen, des Heilands stem verneemt: „Wees welgemoed! uwe zonden zijn u vergeven!" — O, nergens vrede, dan waar de Heere Jesus Christus onze vrede is. In Hem vindt de vermoeide en belaste ziel rust. En, of er nu op aarde strijd en lijden blijft, of wij ook heel ons leven zullen te doen hebben met zorgen en nooden, moeiten en ellenden; of ook des duivels rijk het Koninkrjjk des vredes onzes Heeren Jesus Christus onophoudelijk belaagt en tracht te verstoren, — er is nochtans vrede, vrede op aarde voor ieder, die den Naam Jesus tot zjjne verwachting heeft, die hoopt op Zijn heil, die zich verlaat op Zijn Woord. Hij heeft gezegd : „In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar hebt goeden moed, I k h eb d e w e r e l d o v e r w o n n e n , — in Mij h e b t g i j v r e d e" (Joh. 16 : 33).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen