Gedachten

Velen zijn er, die vragen naar den weg ter ruste, zonder den weg zeiven noch ook de ruste te begeeren. Velen hebben van dezen weg beschrijvingen of schilderingen gemaakt, welke aan het onderwerp minder nog beantwoorden, dan Boms de beschrijving van een land, hetwelk de schrijver nooit gezien, of de leer eener kunst, welke de leeraar zelf nooit heeft uitgeoefend, de waarheid der zaak uitdrukken kan. De werkelijke overgang van den weg, waarin men zich afslooft, naar den weg niet t o t de ruste, maar naar den weg der ruste geschiedt even zoo snel, als de overgang van het einde van eenen slechten weg op eenen goeden. De overgang is daar aanwezig, waar men God op 't hoogst verhoogt, en waar de mensch zich op 't diepst vernedert; waar de mensch God de eere geeft, en zichzelven aanklaagt en veroordeelt; dat is: zichzelven met al wat hij is en doet verwerpt. De kennis van God in het aangezicht van Jesus Christus en de kennis van zichzelven gaan hand aan hand. Waar deze twee niet samengaan, is een van beide gebrekkig, ja leugen. Men moet zichzelven kennen, om te ondervinden, wat eeuwige liefde, wat vrije ontferming, wat waarlijk g e n a d e is.

Dat wij eenen strijd te strijden hebben, weten wij uit onszelven in het geheel niet; om dit te weten is de leering, de onderwijzing, de verkondiging des Heiligen Geestes noodig. De Heilige Geest geeft zelfs aan de kinderen, zonder dat zij' het weten, reeds zulk eenen strijd te strijden. Wanneer de kinderen onderwijs in Gods Woord ontvangen, dan vermoeden en gevoelen zij, indien zij tegelijkertijd door God geleerd worden, wel zoo iets van dezen strijd, terwijl zij dien in afbeeldingen uit het leven voorgesteld zien. Immers, wanneer zij hooren, hoe de jeugdige David, toen hij de schapen van zijnen vader hoedde, eenen leeuw en daarna eenen beer bij den baard vatte en versloeg, of wanneer zij lezen, welke sterke helden koning David had, die eenen leeuw in den sneeuwtijd doodden en vele honderden vijanden alleen versloegen, dan denken zij wel eens onwillekeurig aan dien anderen Koning David, aan den Heere Jesus, Die Zijne schapen zoo lief heeft. Tevens hooren zij ook van dien anderen leeuw, den duivel, die de kleine en groote schapen van den Heere Jesus verslinden wil, en worden er van onderwezen, dat de Heere Jesus de getrouwe Herder is, en den duivel, dien leeuw, grijpt en verslaat. Maar — dan vernemen zij tevens, dat zij, den Heere achternavolgende, evenzeer den strijd te strijden hebben tegen den versehrikkelijken Apollyon, den verderver, tegen dien leeuw, die ongetwijfeld elkeen, die den weg ten hemel betreedt, te gemoet komt, om den armen pelgrim te verslinden.
Niemand, hetzij klein of groot, wil door den leeuw, den duivel, verslonden worden ; neen, men wil gaarne doorbreken, opdat men met zijne geliefde voorvaderen, grootouders en ouders, die den Heere gevreesd hebben, in den hemel kome. Daarom nu moet de goede strijd gestreden worden. Deze goede strijd is eigenlijk een harde, moeilijke strijd, en nochtans te gelijk een blijmoedige strijd, al naar mate men dien strijd geleerd heeft en daarin onderwezen wordt. H. F. K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen