Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 452

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 452

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

EIRENICI PARS

428

I.

adunat gratiose, animo ingratissimo diuulserint atque disperserint Et quia hoc teuipore Deus in colligendo sanctissimo illo corpore, templo, & ciuitate operam suorum occupat, quantopere ab iis alienum qui Christiani audiunt, si membra quae Deus aduocat deterruerint quae adducit depulerint, & in eos sint iniurij quibus gratiam facit Deus, aut spes ostenditur facturum esse. Quod si haec omnia vel hac vna ciuitatis appellatione nobis ostenduntur; quanto magis, si ad modum ciuitatis iUius venerimus, veritatem istorum omnium sentiemus, & ofncium charitatis animaduertemus praestari a nobis oportere ? Nam Ecclesia non quoduis aedificium aut vulgare appellatur, sed reipsa praestantissimum (vt sequentibus verbis exponitur) & dignitate nuUi in caelo aut terra postponendum. Hanc dignitatem (vt ante perstrinximus) duobus modis Prophela ostendit: quod est vt ciuitas coagmentata inter se membris ipsius , & quod pariter coagmentata est quibus duabus in rebus interna illa sanctorum communio versatur, quam ante diximus. Nam (f. 705) quod pariter coagmentati sunt qui in Ecclesia sunt, illud est a communione Dei & Christi sanctificantis ipsos: quod autem inter se coagmentati sunt in ea, illud :

,

:

est, quam colunt inter se Hanc ergo communionem, quam

communionis cipes.

sancti

&

vocationis sanctae in Christo parti-

sancti inter se habentintus,

& quam

mundus

videre non potest, sed ocukis fide purgatus a Domino in corpore ipsius, declarant haec verba; vt ciuitas quae coaginentata estinterse^ nimirum membris suis , exquibus coagmentata est. Quod item de corpore & domo enuntiari debet tanquam si dixeris Ecclesiam esse corpus, quod firme coagraentatis est inter se membris, vel domum :

coagmentatis optime partibus. Huius autem coagmentationis respectus duplex est. Nam est coagmentatio membrorum cum suo capite, partium domus cum fundamento, & regionum cum arce ciuitatis sanctae & est eorundem inter se coagmentatio. Ad priorem respectum coagmentationis illa ferme omnia pertinent quae in versum primum de domo lehouae dicebamus: ex quibus constat Deum ipsum essentialem formam esse Ecclesiae suae relatione gratiosa. Sed quia non poterat fieri, vt formae iUius capaces efficerentur homines propter materiae ineptitudinem (nam potius conueniret igni cum aqua, id est, creaturae vni cum altera, quam conueniat creaturae cum creatore suo, finitae cum infinito) propterea Deus iUe & pater domini nostri lesu Christi singulari dispensatione gratiae misit fiUum suum, qui materiam naturae nostrae sibiassumeret, vt in ea ipsa caput esset istius corporus, & lapis dxqoyaiviacog istius aedificij, denique arx & fundamentum ciuitatis huius, quam Deus extruxit ac non homo. Hic ergo primus locus coagmentationis est; nimirum quod Christus se adiunxit nobis, & nos item sibi, vt essemus cum ipso vnum, os ex ossibus eius, & caro ex carne eius, denique vt ex eo totum corpus congruenter coagmentatum & compactum per omnes suppeditatas commissuras ex vi intus agente pro mensura vniuscuiusque membri incrementum capiat corpori conueniens ad extructionem sui ipsius per charitatem, Ephes. 4. 16. :

Ciimque huius

capitis,

quod dedit Ecclesiae

pater,

sit

summa perfectio

in se

,

summa

& summus

ordo ad omnia; ex eo sequitur quod dicit Apostolus, prout in eo inhabitat oninis plenitudo. Deitatis corporaUter, ita nos in eo completos esse, Coloss. 2. 9. 10. & nostram societatem esse cum fiUo Dei lesu Christo , & cum virtus in aUas res,

patre in ipso. i. loan. i. 3. Ex iUa autem societate & communione quam sancti sequitur altera haec consociatio atque communio, qua

cum Christo habent omnino membra inter se consociata ,

&

coagmentata sunt siue (vt Paulus loquitur 2. Cor. 5. 15.) constricta charitate Nam ideni qui nos adunauit sibi, eo ipso quod diuersa membra adunatsibi, eadem inter se adunauit. Vnio cum Christo primas tenet, & Christi nobiscum virtute Christi.

Spiritus

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 452

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's