Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 190

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 190

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

THESES THEOLOGICAE.

l68

DE PECCATO ORIGINALI.

XX.

Thesis Prima. 1. c.

QvEMADMODVM omnium bonorum caussa bonitas Dei Sic omnium malorum origo est ab immutabili bono

23.)

existit:

{Augitsiin.

Ench.

deficiens boni mutabilis

voluntas: Angeli primum, tum hominis. Adam enim bonus, sed mutabiliter (f. 1647.) bonus, a Deo creatus, bona spiritualia quae sibi suis acceperat, a Deo deficiens,

&

sibi

&

vitians,

suis

totamque suam stirpem peccando,

perdidit,

in se

tanquam

in radice

&

damnationis obstrinxit: ut quicquid prolis ex eo & simul damnasceretur, originale peccatum traheret, quo per errores doloresque

poena mortis

nata coniuge diuersos tum ad

primam tum ad secundam traheretur mortem. Hinc fit vt impressum stigma & cauterium ipsius in Deum conspirationis nascentes omnes constemus, imo ante vsuram kicis, originis excipiamus iniuriam. Omnes si quidem in eo peccauimus, in quo vnus homo omnes fuimus. Nam quod Pelagiani argutantur peccatum in omnes peruasisse non originis vitio, sed imitationis exemplo, ab ipso Apostolo refeUitur, qui Eph. 2. 3. vocat nos natura filios irae. Natura igitur in nobis vitio infecta est, quo & culpam & Dei iram culpae vindicem contraximus. Et certe peccatum Originale esse praeter ea quae diximus euincunt: Primum 3. effecta; peccata nimirum actualia, ex hoc non vbertatis, sed egestatis, & miseriae fonte promanantia, in omnibusque & omni aetate viuentia, ab ea die qua hic quisque concipitur, vsque ad eam quae in sinum matris communis recipitur. Secundo consequentia; Ipsi enim infantes daemonum incursus saepe patiuntur, saepe corporis cruciatibus vexantur maximis moriuntur denique. Ergo peccati rei sunt nam stipendium peccati mors, etsi peccatum in eis sese per aetatem non prodit: Ahoquin idem quod Christus paterentur infantes, sciHcet innoxij peccati poenam sustirerent quod Christi praerogatiuam eneruat. Tertio id ostendunt remedia ad hoc expurgandum peccatum ^ Deo instituta, Circumcisio sub lege, Gen. 17. Baptismus sub nouo foedere. Cfll.2. Cur enim flagitet infans auxiUum gratiae, nisi quia vitium patitur ab origine.'* 4.^ Hoc autem peccatum est vitiosus naturae habitus per Adami lapsum in omnes homines transfusus, quo reatu ipsius obstricti, tum originaria iustitia priuati, tum iniusti, totique corrupti, infinitis mahs, morti quoque aeternae obnoxij nascimur, nisi 2.

,

:

,

per Christum liberemur. Habititm vocamus non 5.

meram priuationem: nam quemadmodum peccatum non dicitur in aUquo esse ex eo solo quod lustitia careat, tunc enim lapidi peccatum inesset; sed quod habeat conditionem maU, in qua cum deberet esse iustitia, non reperitur. Sic peccatum originale non solum iustitiae originaUs priuatiuum actuale

sed

&

habitus cuiusdam ad fructus iustitiae contrarios positiuum. loquuntur Scholastici) omnimodam boni priuationem inducit sed naturae aptitudinem & actum aUquem reUnquit circumstantia tamen boni moraUs priuatum. Naturalem vero appeUamus non quod naturae primae institutionem sequatur sed quod naturae corruptae modum ita consequatur, vt neminem naturae ordine procreatum a suo contagio excipiat. 6. Materialc huius peccati est, qua nos attingit, totus homo; Anima praecipue, qua principium est actus. Corpore deinde, qu^ instrumentum est (lUO oumia agit. Etsi non eo lUyrici sententiam ex Manichaeorum coeno haustam admittimus , qua peccatum ipsam esse animae substantiam corruptam statuit, imperite substantiam cum afFectione malae quaUtatis, & languore confundens. Formale est avo^ia siue inordiest:

dispositionis

Nec enim peccatum

(vt

,

nata

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 190

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's