Opuscula theologica selecta - pagina 320

THESES THEOLOGICAE,

39S

hic enim ipse est per cuius manum Lex olim stipantibus Angelis fuerat tradita sermonemque Trqofpoqixov enuncians nobis, vt sermo aeternus patris. Huic vero bernioni tum illa omnia vetera scripta, vt quae ab ipso fluxerunt, 28. hoc tempore contestantur, tum omnia illa testimoniorum genera quae ante percurrimus

simus

:

&

energetica: in ordinariis affirexceptis temporaUbus: in extraordinariis symbolica sancta Ecclesiae assensio, confessi6que matio Spiritus sancti, euentus certissimus,

&

constantissima.

&

Quae autem scripta sunt de hoc sermone ab EuangeUstis Apostohs, Ecclesiae29. tradita, ea mediate in Christo per Spiritum suum opera illorum confecit Deus. Horum testificationes aUae a Deo simt, aUae ab hominibus. 30.

que

A

Deo immediate sunt testificationes Patris in 31. inspirat credituris. inspirauit seruis suis scribentibus ,

FiUo

per Spiritum,

quem

&

Mediate vero, tum extra ordinem signa per seruos Dei edita sermones scrip32. turamque ipsorum confirmantia, & euenta iUorum; tum ordinari^ Legis totiiisque veteris Scripturae canon, examen sanctorum Apostoloruni piorum in Ecclesia, tam eorum qui viderunt, quam eorum qui Christo non viso ex auditione crediderunt assensio; & Ecclesiarum diuina coUectio ac constitutio ad huius Scripturae praedicationem; ac postremo omnium fides, obsequium fidei, & patientia inuicta in crucis ,

grauissimae perpessionibus. Ab hominibus denique, quod impij & infideles ipsi virtute Dei huic ipsi 33. Scripturae, ex rebus visis, auditis, cognitis, perhibere testimonium aUj vniuers^,aUj ex parte coacti sunt; nec veritati & euidentiae Spiritus, quae in Scripturis emicat, ausi sunt obsistere: tanta est veritatis vis atque autoritas.

DE FINE SCRIPTVRAE SACRAE. TH

E

S

I

S

I.

Illivs ergo Scripturae sacrae, de qua ante diximus , tam multiplex & ampla dignitas non posse finem iUius non esse ampUssimum , finiiimque omnium qui in natura rerum aut supra naturam sunt praestantissimum. Ac primum quidem aUquem certum finem Scripturae sacrae esse propositum 2. nemo negauerit, qui aut materiam , aut formam ilUus , aut efficientem causam summam, adiuuantem, aut instrumentalem reputaturus est. Etenim si animantes caeterae natura duce, aut homines ratione rem nuUam, 3. ne ludicram quidem appetunt, nisi propter finem aUquem; multo minus dari istud potest, sermonem Dei, id est, diuinam illam caelestemque materiam, diuinaplane& caelesti forma, k Deo (qui totus est sapientia) in Scripturis sacris fuisse expositum sine certi finis contemplatione. lisdemque rationibus manifesto vincitur iUius finem ampUssimum esse oportere 4. vt nihU de aUis in praesentia dicamus. Ciim autem Scriptura enarret hominibus totum consiUum & voluntatem Dei, 5. quam sciri a nobis in hac (f. 1760) vita interfuit, omnis autem consiUj & voluntatis rectae obiectum sit finis & bonum aUquod: propterea in definienda Scriptura pro ratione euincit manifestissime

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen