Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 234

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 234

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

THESESTHEOLOGICAE,

212

omncm super pocii.

opinionem perfectionis quasi coiitritio, omnia diligente, formata esse debeat: aut

cap.

,

II.

summa

esse appretiatiue

,

cum

vt

sit

Deum

siifficiens, charitate,

vt Bellarminus loquitur

nequcat esse

summa

lib.

intensiue.

2.

dc

Nam

per has sententias desperationi aperitur ianua. 10. quamuis signum non pars resipiscenConfcssio quoq. a nobis non reijcitur tiae a nobis esse statuatur. Quadruplex autem Confessio enumeratur. I. Coram Deo priuatim. 2. Publica coram Ecclesia. 3. Confessio fraterna ad proxinuim offensum piacandum: sub qua continetur quoq. illa, qua ciim Ecclesiam laesimus, eam rursus culpae agnitione placamus. 4. Coram ministro Ecclesiae aut alio in lege cdocto;sed haec focienda est absque opinione necessitatis cum animus peccatoris tentationibus perplexis oppressus est. Quod vero confessionem auricularem attinet, qua Bellarm. lib. 3. dc poe/iit. cap. 13. agnoscit nihil esse molestius & onerosius; & Cassa/idcr i/i Co/isult. art. 11. fatetur in multis conscientiae carnificinam gignere , e6q. a nemine moderato approbari; nos eam reijcimus, quia ore tacente veniam consequi possumus dc poc/iit. dist. i. tum quia Ecclesia ad annum vsq. 1200. & ConciHum Lateranense Libera fuit a PapaHs confessionis iugo, cuius Bellarminus ex antiquitate non potuit inuenire idoneum testimonium: dicit tamen {lib. 3. de poenit. cap. 12. & 13.) neque a Concilio, neq. a Papa esse institutam, & se credere tuto appellari posse luendacium, quod docemus nondum 300. annos esse, ex quo confitendi necessitas sit introducta. Ille credit; nos non credimus ilH , sed Gratiano, qui postquam Patrum sententias de Confessione in vtramque partem attulisset addit ft;//. Qiia//ntis dc Poc/iit. dist. I. cui autem potius adhaerendum sit, Lectoris iudicio reseruatur: vtracjue enim flxutores habet reHgiosos & sapientes viros. Et G/ossa ibid statuit, McHus dici confessionem institutam fuisse a quadam vni(f. i686)uersaHs Ecclesiae traditione , potius quam ex Noui vel Veteris Testamenti authoritate. AHt praeterea Papistica confessio dubitationem de salute: nemo enim scire potest, an satis diHgenter se excusserit fieri quippe potest vt in actu discutiendi ita se habeat ahfiuis ac si parui faceret integritatem confessionis (h. e. negHgenter se discutiat) quod cum fit, dimidiabitur ex BeHarmini sententia {/ib. 3. de poe/iit. c. 16.) confessio formahter, ide6q. nuHa erit remissio. fouet quoq. opinionem meriti, cixm tamen in iure Canonico sit, De Poe/iit dist i. c. 0//i/iis qui confessionem fieri, ad ostensionem poenitentiae, non ad impetrationem veniae; in signum veniae aceeptae, non in causam remissionis accipiendae. 11. Satisfactionum qtioque in vetere Ecclesia vsum non improbamus, quibus non Deo sed Ecclesiae satisfiebat sed haec nihil ad Pontificiam. Nam quidam docent {Tupp. artic. 6. Louan.) ante peccatorura remissionem posse hominem satisfacere pro culpa & poena aeterna. Item, Tho//i. in 4. Seiit. dist. 16. art. i. actum humanum per quandam compensationem tollere offensam culpae praecedentis. At BeUarminus lib. i. de poe/iit. cap. 17. agnoscit satisfactionem non esse partem essentialem, sed videri (nota ipsius firmitudinem) esse partem integralem secundariam, fatetur quoque, lib. 4. de poe/iit cap i. ad perfectam aequaHtatem non posse Deo satisfieri pro culpa, nisi acceptatio ahqua intercedat: sed postea addit, cap. 7. pro poena temporaH posse Deo satisfieri ex condigno , aHquo modo ex propriis & ad aequaHtatem. Nec dubitat asserere, lib. 4. de poenit. cap. i. Satisfactionem nostram habere aHquam infirmitatem ex parte principij satisfacientis cum sit opus Spiritus sancti. Facit hoc Bellarminus, vt sahiet communem opinionem, Caieta/i in Sii//i//iula quod sicut medicina debet esse proportionata infirmo, infirmitati, & fini; Sic satisfactio peccatori, peccato & fini. Nos contra cum Cassandro in Co/isult. art. 12. solam i^assionem & mortcm fiH'j Dei dicimus satisfactionem esse ;iro peccatis ;

,

:

,

,

:

,

.^

,

:

:

nostris

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 234

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's