Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 164

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 164

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

THESES THEOLOGICAE.

142

Nunc ad rern ipsam explicandam veniamus, in qua tria in primis declaranda Primo, quod essentia diuina in pluribus, id est tribus personis subsistat demonstrandum. tum earum inter se to 6fioo6(Tt.ov ostendendum. Ac denique distinctio ipsarum personalis ac operum personalium, videnda est. Essentiam diuinam in pluribus personis subsistere, ratione non probamus, quia 6. supra rationem est: exemplo non comparamus, quia singulare est, (etsi etiam similibus animae, constantis ex sua essentia & duabus suis facultatibus Solis, excorpore splendore & calore Arboris e radice trunco & ramis mysterium hoc crasse non incommode tamen adumbretur). probationes ex Scripturis generales quidem (nam speciales singularum personarum aliis relinquimus) hae sunto. Ex veteri Testamento. Primo nomina quae Scriptura habet ad significandum Deum: quorum ciim plurima sint singularis numeri: duo tamen, quae relationem quandam & ordinationem nostri ad Deum significant plurali numero enunciari solent: Elohim puta, & Adonai^ quorum hoc dominum, illud vero Principem, magistratum seu iudicem significat, vt Paulus interpretatur. Act. 23. 5. nimirum quia in illa relatione & ordinatione Deus sese creaturis aperit, qukm euidentissim^. Secundo, attributa pluralia quae per modum qualitatis de Deo enunciantur. cuiusmodi est cum Deus viuentes, aut sancti appellatur, lcrem. 10. 10, Tertio, multo etiam manifestius vbi diuinae actiones, siue a Deo ipso, siue ab aliis de Deo, numero plurali praedicantur vt exempli caussa. Gen. I. 26. dixit Elohim, faciamus hominem ad imaginem nostram, &c. Et Esa. 54. 5. nam coniuges tui factores vel opifices tui, cuius nomen lehoua exercituum, 5.

suut,

:

:

,

,

,

,

,

quarum

sirailes lo(f. i625.)quutiones in Scripturis saepe occurrunt, ex quibus non potuit ludaeorum Ecclesia non cognoscere personarum pluralitatem in vnitate essentiae. In nouo Testamento loci sunt in ore omnium: tres nobis his satis futuri sunt. 7. Primus est de Baptismo Christi vbi tres personae distinctae fuerunt positae tum in proraissione loann. i. tum vero in exhibitione Matth. 3. Marc. i. ^^ Luc. 3. Secun-

prisca

,

:

dus est in promissionibus spiritus veritatis a Christo factis loann. xa^.&^seq. Tertius denique in Baptismi institutione solemni, qua Patri, FiUo, & spiritui sancto nomen dedimus. Qui loci non tantum tres personas in deitate esse docent sed etiam quaenam illae sint per proprietates & relationes ipsarum ad se mutuo expHcant, Pater sciUcet fihus, & spiritus sanctus, quae in veteri Testamento lehoua, Verbum & spiritus ilem lehoua, Angelus faciei, & spiritus passim appellantur. 2. Sam. 7. 21. 2. Chron. 17. 19. Esa. 63. 9. 10. Hag. 2. 5. Quod vero tres hi verasint iK^/Jtga^s»-», patet, & quia ita in Scriptura nominantur vt supra audiuimus, & quia in Deo nihil est quod non sit aut essentia, aut persona: denique quia actus personis proprij, singuHs iis passim :

,

in S. Scriptura tribuuntur. 8.

Quod

vero tres hae personae vna

communi

essentia concludantur, demonstrant

Scripturae loci, qui Deum lehouam, & xvquov vnum esse testantur , accedunt expressi etiam eius rei aUj, quahs i. loan. 5. 7. tres sutit qui testificantur in coelo.^ Pater Sermo.^ 6^ spiritus sanctus.^ 6-' /// tres vnu/n sunt. Itera loan. 10. Pater 6^ cgo vnutn sumus.^ nam quod de essentiae communitate loquatur Christus, ostendit primum loci ipsius scopus (caussam enim communis potentiae in seruandis electis reddit Christus) secundo ludaeorum ipsorum acceptio, & Christi ad illam silentium: denique ipsa Christi ipsius expHcatio vers. 23, eiusdem capitis. Nec ob hoc verae hypostases esse desinunt, quia vna numero essentia totain 9. singuHs & omnibus tribus personis simul eadem subsistit. quandoquidem vt tres iUae vera sint v(ptgd[iGvct, haec duo tantum requiruntur: primum vt ita vere pcr se subsistant, vt vna non sit in aHa tanquam accidens in subiecto: deinde ita inter se dislinctae sint, vt vna non praedicetur de altera. quod vero praeter haec duo in rebus infiniti fere

.^

.^

creatis

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 164

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's