Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 434

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 434

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

EIRENICI PARS

4IO

I.

pedibus illorum obtrudcre, aut bene cupientibus vim afferre male. N6nne lex maledictum eum pronunciat qui caeco in via offendiculuni posuerit ? n6nne id natura docet , quod olim caecus ille cecinit Ennius ? Homo qui erranti comiter monstrat viam, Quasi lumen de suo lumine accendat facit Nihilominus ipsi lucet, cum illi accenderit. Quod si haec in rebus corporis & vitae praesentis Deus, Natura, boni, omnes denique praeceperunt long^ amplius profecto & diligentius danda est opera, vt in rebus animi & ad futuram illam aeternam vitam pertinentibus prosimus omnibus , obsimus nemini. Et, per Deum immortalem, quid est quod nos impediat, ne miseris illis ex morbo & errore animi laborantibus acclamemus ad bonum, & a malefaciendo abstineamus quam fidelissime ? Nam si illi caeci sunt, at nos fuiraus Si oberrant caecitate, at nos oberrauimus Si denique impedimento sunt, at impedimentum habent, vt nos habuimus quo magis nostra commiseratione & alleuatione digni sunt. Si quis ergo de scripturae mente non satis informatus tamen bono animo ad Deum contenderit, etiam de eo laetandum est quod procurat bono animo, quamuis non procuret bonum: foueri oportet quod bonum est, errorem tolli; quemadmodum olim dicebat Augustinus, Errorem tolle, & serua hominem. Simihter si quis in raedium producatur fretus sola naturae luce, qui Deum requirat simplice animo; non temere depellendus de gradu, sed sollicite appellandus est, & omni officio ac potius pietate ad pietatis notitiam producendus laetitia spiritualis de hoc homine capienda neque soliim ore & sermone testanda foris, serl ex corde «Sc veritate intrinsecus effundenda, vt sanctissimum hunc Prophetam (qui fuit vir secundum cor Domini) ex animo & corde toto imitemur. Quod si huius exemplum non potest eo nos adducere, videamus saltem quid Apostoli apud infideles egerint: quanto labore, studio, fide, religione Paulus dicatur cum iUis versatus esse, & quanta soUicitudine cum infirrais ea communicauisse quae acceperat a Domino. Plenus est harum historiarum totus Auctorum Hber, plenae documentorum epistolae. Denique seruator ipse Christus, qui suis ApostoHs sermone & exemplo praeiuit, su6sque imitatores nos esse voluit, n6rtne illum ipsum iuuenem, qui se orania obseruauisse dicebat a iuuentutc dilexit & monuit officij ? quarauis eo tempore non legatur illum amoris iUius monitonimque fructum aHquem percepisse, nedura edidisse; sed contr^ indoluisse propter sermonem Christi, & conlristatum abiisse. Marc. lo. 22. Quamobrem cum Dei, Naturae, & Scripturae sacrae testimoniis, & piorum omnium, ade6que Christi ipsius exempHs doceamur finem hunc esse homini cuiuis propositum (est autem a natura propositus, & a Deo expositus, qua obscurius, qua euidentius pro voluntate ipsius) cur naturae bonum, quamuis imperfectissimum in homine damnemus? Cur eum propter mala praeteritis bonis impeHamus in ruinam miserabilem? cur subuertamus impotentia animi, & maHtia nostra? Videamus potius vt scintiHam boni accendaraus quam vt extinguamus & accensam foueamus ac fortificemus studiosissime laetitiamque sanctam communiter de ea capiamus cum bonis omnibus & cum Angelis electis in caelo: ne fort^ quod oHm praedicabat Dauid de suo spiritaH gaudio in hac causa, id nobis in horrendam condemnationem vertatur iudicio Dei postquam vestigia Dauidis ex historia sacra, & ex verbis ipsius hoc loco didicimus ad omnem pictatem humaninatemque erga quosuis homines reHgione summa contendisse. Ilic verd respondebit fortasse quispiam, de Fine quem sibi omnes homines ante oculos ponunt, non admodum dubitari: sed totum laborem nostrum in eo esse, vt viam qua peruenitur ad Finem illum, teneamus. Recte: Bene est igitur si de Fine inter oranes constat. At quolusquis(f. Ggo^que e.-.t qui de miseris horainibus ignorantia ,

:

;

:

:

:

,

:

,

,

,

;

;

aut infirmitale abreptis sic iudicet ex charilatis officio? quam multi propter opiniones de aliis conceptas fratres suos, aHenos seruos, propter quos Christus mortuus est,

temerd

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 434

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's