Opuscula theologica selecta - pagina 214

THESES THEOLOGICAE.

1^2

XXVII.

DE PERSONA CHRISTI. Q E A N 9 P n. n O Y.

Cum

haec sit vita illa aeterna soltmi Patrem vertmi Dejtvi cognoscere misit Icsmn Christnm adcoque de Persona Christi recta cognitio maximc fidcli sit necessaria ; idcirco inter Ecclesiam hacreticos arte Satanac cxcitatos disputata semper acritcr varicque haec controuersiafuit vt merito homo CJiristianus in tam graui causa semper mimitus esse debeat

&

,

qnem

,

&

diligentissime.

THEs Hic

I

s

I.

possimus: nobis definitur Christus: sayf^^wjios Persona in qua diiae naturae., dinina., &= hiimana.,hypostaticws snnt imitae; Et vnum cx illis singularc vgitgdusvov Icsum Christum constituunt; quamuis retincnte vtraque ad vnum nostrae csseniialcs suas proprictates.^ qidbus vna ab altera distinguitur salutis dnoTekeff^a />cr/icicndum. 2. Conuenienti methodo definitionem per partes prosecuturi, frequentiorum vocum significata expHcemus^ postea dc re:prima igitur occurrit Pcrsonae vox, quae Theologis est, Substantia, RationaHs, indiuidua, & incommunicabilis d se, non in alio, 1.

igitur

definitionem

eius

de ea tractaturi, in

fronte

vt faciliorem eius intelligentiam assequi

proponemus,

sic

:

5

nec ab

alio

sustentata,

nec

ad aHud

dependentiam habens qua

est

Persona nec

pars alterius. Sequitur deinde Naturae vox, quam pro principio intrinseco rem ipsam con3. stituente sumimus, siue pro Forma per quam res est id quod est. Ea autem consideratur non tantum simpliciter, sed vt cum suo formato coniuncta est, siue essentiaUbus proprietatibus vestita ; quae quidem ita ad ipsam pertinent , vt & illis ahquando a Philosophis naturae nomen tribuatur. Superest tertia vox, vniri scil. siue vnionis (sunt enim coniugata) quam in 4. genere diuersarum rerum coniunctionem definimus, qua fit vt duae res siue pkires inter se copulatae vnum quid fiant. Post voces rerum signa, de ipsis rebus agemus, duabus Naturis diuina scilicet 5. & humana Christi Personam constare diximus. Haec autem diuina natura, non est tota Dei essentia tres simul personae, non Pater, nec Spiritus Sanctus, sed solus Filius, secunda Trinitatis persona, lofoi ille, per se subsistens, & realiter a Patre, & a Spiritu Sancto distinctus, eiusdem tamen cum ilUs essentiae, & coaeternus Deus; atque (vt loquitur Apostolus) idcm hcri cj^ liodic idcm in sccula. Heb. 13. 8. 6. Plan^ Patrem a FiUo, & FiUum a Patre & Spiritu Sancto distingui; necessarium esse vsus ostendit. fuerunt enim quidam haeretici, quorum caput SabelUus, qui humanam naturam assumptam a Deo aeterno profitentes, FiUum a Patre, & Patrem a FiUo, distinctum negarent, nomina tantum & varia Dei attributa esse statuentes. Nos vero, ex Dei verbo, distinctionem inter Patrem & FiUum, & personas distinctas affirmamus: quod satis confirmant Patris & FiUj vocabula, quae cum sint relata, & opposita, de eodem non mutato respectu ad aUum dici nequeunt. Di(f. i669.)uersae item operationes ita vni propriae, vt alteri convenire non possint: satis distinctas personas arguunt. Gignit enim Pater: genitus est FiUus: procedit ab vtroque Spiritus Sanctus,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen