Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 378

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 378

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE POLlTlAE MOSIS OBSER.

354

lium ad plenitudinem temporum pertinet. Perfectionis enim creatae siue communicatae modus est duplex, in rebus omnibus quae mutationibus infestae sunt: vnus est perfectionis absolut(^, alter comparate dictae. Absolutam perfectionem eam appellamus, in qua nihil desideratur quod ad iustam & plenam rei naturam constituendam pertineat: Comparate verd perfectionem eam hoc loco appellamus, quae secundum naturae ordinem certis gradibus ad perfectionem absolutara contendit. Exempli causa, puer vero vir aetate iusta perfectionem habet naturae suae secundura modum ipsius perfectionem habet naturae suae secundiim ordinem eius: quae perfectio, si cum statu viriU comparetur, est imperfectio; si in se respiciatur, perfectio dicenda est: sed tamen quae ad perfectionem maiorem natura fertur: prout omne imperfectura secundum tempus prius esse perfecto solet, & ad perfectionem sui naturae lege semper contendeie. Quemadmodum autem successiua (vt loquuntur) rerum mutabihum se habet perfectio, ita etiam documentorum ad eas pertinentium. Nam aUter principia docetur puer, aUter viri docentur perfectionem scientiae; etsi vterque doctrinae modus secundum principia seminaque ipsius vnam perfectionem habet. Proinde Lex Mosis secundiim principia eandem perfectionem continet, quam EuangeUo credimus contineri; sed tamen posteriore perfectionis modo: quia minorum quasi paedagogus data est, vt ad perfectiorem doctrinam. assurgerent. Atque hic iUe modus perfectionis est, secundum quem legem Mosis perfectum exeraplum legis naturaUs, diuinae, atque humanae appeUamus: vt quae istarum legum principia perfecte tradat, reipsa, aut exemplo suo, & omni imperfectione careat: quandoquidem perfecta Dei sapientia ordinauit ipsam, vt ad perfectionem EuangeUj Ecclesiam ipsius adolescentem pro:

ueheret.

Qudd autem

perfectura

exemplura ea lege

tradi aut reipsa aut exeraplo dicimus,

id certo consiUo aftirmamus: quia naturaUs quidera ac diuinae legis exerapkun est iramutabiU regula expressum formaturaque boni'ixTvnov^ id est, ex iUarura typo imperuestigabiU sapientia: legum verd humanarum exeraplum non exruTioj', tate Dei sed dvTiTvnov est non ex regula huraanarum legum a. Mose effictum: sed cum iUis

&

&

:

communicans, quod leges omnes humanae exempla Ularum sunt, non aUarum legum exemplaria aut typi necessarij. Et hoc exemplura aUis huraanarum legum exempUs propterea anteponendura est, quod perfectum esse constat apud omnes bonos in suo genere: quara laudem nemo tam certo aUis humanis legibus potest eo

tribuere

;

iUae vero

quia haec a non item.

Deo

posita

&

contirraata, atque sancita est solemni testificatione

&

&

humanae yarie diuinae, Thes. 9. Harura autem legum, naturalis, inquam, diuinae Legis , auctoritas inter spectatur auctoritas. Nam iUarum , naturaUs inquam pios extra omnem controuersiam est posita: quandoquidera vtraraque sui bonos auctores ab omni controuersia, dubitatione, & suspicione omnino vindicant. Naturalem probat natura, diuinam Deus: a quibus auctoribus nomina sunt imposita. Naturam autena testi(f. 1500) ficantem Legi suae omnes Uomines sentiunt agnoscunt, oppugnant maU studus particularibus abrepti, &coluntboni; Deura vero testificantem

&

&

&

& pij soli percipiunt efficacissime per communicationem ciim ita sint, verissira^ illud statuimus, neiitram posse a quoquamoppu(j7iari sine indignissima in Deum , naturam , omnes , adeoque se ipsum iniuria. Nam quomodo non afficiat is iniuria Deum, qui legem ipsius oppugnat: cum Ule vnus sit principium vniuersale naturae rerumque omniura quae in natura sunt; &; principium comrauniter plurimi sentiunt, Spiritus.

Quae

ac singulare gratiae in Ecclesia sua? an vero non esset homo in naturam Legem a natura datara & impressam in omnium mentibus tentat conuellere ? an etiam iustus in quemquam hominum pronunciari possit, qui atrocissima

commune ipsam

iniurius, qui

ista

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 378

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's