Opuscula theologica selecta - pagina 453

EIRENICI PARS Splritus;

ex

hac

4^9

I.

vnione consequitur vnio sanctorum inter se,

&

coagmentatio siue

compages inuiolabilis, quam nulla res potest dissoluere aut labefactare cjuia nullus eorum quem Christo dcdit pater de manu eius periturus est, loan. lo. 28. 29. Quae cum ita sint, facile Christianus quilibet nobis assensurus est, si imperturbato animo ad haec legenda & expendenda venerit non posse quenciuam Christianum bona fide renunciare communioni alterius, quem Christus aut adiunxit sibi, aut se adiuncturum spem facit. Nam qui fratrem suum seruum Dei membrum Christi proterue ,

:

,

,

abdicat, perscquitur, infestat, aut vlla denicjue iniuria afficit, is eo ipso facto Christum auctorem communionis salutaris nostrae abdicat, qui nos sibi, & aUos aeque ac nos sic adunauit & adiunxit virtute spiritus , vt nos vnum esse inter nos voluerit, qui vnum cum ipso sumus. Nam vbi est Christus, obsecro, nisi vbi Spiritus ilUus? & vbi Spiritus, nisi vbi vita Christi? & vbi vita Christi, nisi vbi viuit, i. in corpore eius? & vbi corpus vnum, nisi vbi consensus inter membra corporis de vno capite,

quomodo in spiritu, & vna vita communiter viuentia. Quod si vnum sumus funestam diuisionem essemus ruituri ? Quod vnum est, id plane indiuisum sit necesse est; quidquid est, eo ipso est, quod vnura est. Diuisi cum sumus, non sumus ynum diuisi ciim sumus, non sumus. Quis ergo obducta nominis Christiani specie mihi persuadeat se Christianum esse, cum re diuisus est, & animo diuisionem spirat atcjue interitum? O miseram Christianitatem , quae in sua diuisione vnitatem, in renunciatione Christi Christianitatem, in interitu suo certissimo vitam sibi spondet imaginatiirque, & de ea non secus exultat quam qui phrenesi abreptus dat sese in mare praecipitem, videtiirque sibi in suauissimo cubiU tu(f. 7o6)rentia membra sua ad quietem componere. Auertat hanc labem Dominus pro sua misericordia, quam video, & horreo magis an lugeo ? horreo casum ineuntem, Christianitatem lugeo pereuntem nec habeo quod dicam, nisi ex Prophetae verbis Propter contritionem ftUae ])0puH mei conteror, atratus incedo, stupor corripit nie. an opobalsami nihil est in Galaade? an nuUus medicus ibi est? Nam cur non reualcscit fiUa popuU mei ? cur magis ac magis in suam infirmitatem relabitur? lerem. 8. 22. Sed ad rem venio. Secundus locus, quem in modo coagmentationis vohut Propheta obseruari, est vno

,

:_

:

!

quod Ecclesiae membra, aut domus,

8z ciuiteLtishums \)aTtes co(r^//ifn^aiaesimf/>arUer.^ quomodo pariter coagmentati sint qui sunt impares, qui Pariter? dixerit quispiam donis differentes, qui vocationibus distincti? Agnosco lubens non omnia esse paria in corporis huius membris sed de coagmentatione, omnibus ciuitatis istius partibus , non de personis agimus. Ergo vt demus aUquid impar esse , aut (si ita placet) imparia pluriraa; tamen quod rei caput est, id in oranibus par esse res ipsa demon-

&

&

:

inter se impares donis, quae admetitur est. Nam sunt quidem Christiani Christus vnicuique prout vult; sunt item impares vocationibus , communibus, & singularibus, in quarum officns dona a Deo accepta occupari atque ccnsumi necesse est. In his rebus si qui pares Christianos statuunt, morbo animi, non autem scientia iu(Uci6que in eam sententiam adducuntur. Neque obscurus e.st iUe insignis locus ApostoU, vbi diliferentiam donorum, administrationimi operationiimque agnoscit in Ecclesiae membris, & iUustrat copiose membrorum quae in copore hurnano simt simiUtudine. i. Cor. 12. 12. &c. Sed etsi in his rebus tum quas Deus agit, tum quas nos secundiim Deum agimus, non mediocris videtur diuersitas; tamen in capite rei (vt ante diximus) pares sumus , pari:er consociati Christo, pariter Spiritus eius par-

stratura

,

ticipantes, Spiritum vitae in Christo

habeamus, in

trunco

& &

Spiritu eius,

&

sanctificationis verae,

quamuis non

&

pariter vitae

radicem habentes

& precessus ab iUo quemadmodum & taleis surculisque

pariter vitae accessiones

actiones operationesque praestemus: vna est, Ucet nec eadem omnino a trunco accedant omnibus, ncc itidem

vita

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen