Opuscula theologica selecta - pagina 137

THESES THEOLOGICAE. Gixlat. h.

I.

Paiilus fortiter neget licuisse

quicquam docere

II5 in Ecclesia praeter ea

quae

Christo acceperant.

Scripturam igitur esse adaequatain regulam fidei nostrae, esse lydium lapidcm 42. ad quem omnia probanda, vt (luod bonum est retineamus: non licerc vUi creaturae quicciuam de ea detrahere, aut ei adiicere, concludimus & constanter asserimus. Deiit. 4. 2. Apoc. 22. 18.

IV. i.

DE AVTHORITA TE

CvM Deum

(vt

est

S

summum bonum)

ACRAE

S

CRI PTURA

nobiscum per gratiam

salutariter

E.

communi-

casse constct: moduuKiue communicationis vel sermonem, conceptus diuini, vel scripturam, sermo(f. i6o2.)nis diuini diuinum symbolum at([ue instrumentum esse superiori disputatione demonstratum sit; necessarium est vt eius Scripturae authoritas apud omnes

deinceps stabiliatur,

cum ad

reuerentiam

illi

conciliandam

,

tum vero ad animos ccn-

nvxomqld solida securitate obfirmandos. Vt vero certitudo eius hominum pectoribus commodius asseratur, primo constare debet illam in so diuinani esse, deinde vero in nobis diuinam confirmari. IlUid in hunc modum secundum stanti certitudine

(!v:

(Jc

omnes caussas demonstramus

euidentissim^.

Caussae autem prout sunt, vel externae quales sunt, efficiens (fc finis: vel internae, quales materia (Sr forma: ita omnes diuinam esse Scripturam euincunt certissime. Efjlciens caussa est Primaria (& Secundaria. Priinaria Deus Pater, Filius (& Spiritus sanctus: qui quicquid agit, loquitur, (S: scribit, conuenienter suae natu^-ae 2.

&

id est diuino modo (& infaUibili veritate, 2. Tini. 2,- 16. sunt serui publice diuina authorita supra Ecclesiam reliciuam. donis ad vocationem hanc singularem & extraordinariam necessariis 2. Petr. I. 21. & tanquam in Ecclesia instructi: Qui velut notarij publici i^Bonrsiguig perscripserunt omnia, quae Spiritus Dei iUis in mandata dederat. in tabulas pubUcas retulerunt Haec autem tam vera, (&; certa sunt, quam verus est Deus, qui per iUos loquutus

agit,

loquitur,

Sccundaria

scribit,

caussa

&

,

est, 3.

&

scripsit.

Caussa externa aUera

cst finis, qui vel

primarius.^ gloria Dei,

m€\.

sccundarius

.,

Nam

reUqua scripta pleraque plerunque gloriam suam sibi proponunt. 2. Tini. 3. 13. nuUa ad aeternam saUitem (S: veram beatitudinem adsurgunt: nuUa eiusmodi finem intendunt, nuUi per ea contcndunt: omnia ad haec naturaUa nos deuehunt, isthic subsistunt: sola sacra scriptura ad finem supernaturalem subuehit (&; transuehit, sola transcendit. Diuina ergo. Sequuntur caussae internae duae: Materia (S: forma, quae certitudinem eius 4. liquido conuincunt. Materia est Deus ipse, (& res omnes ad Deum ordinatae: quae omnia cum sacra Scriptura tractet diuina certitudinc, tam certa sunt, quam certum est esse Deum. ReUqua aUa scripta nihil nisi hominem sapiunt. Nihil spirant aUud aut inspirant aUis nisi humana. Et cum eorum scriptores humana tantum mente concipiant alij ab iisdem Uumana tantum accipiunt , nisi quatenus scripturam sequuntur pedetentim, sed pedibus (vt sic loquamur) Uitulentis, qui suis commentis eam consaUis

nostra,

diuinitatem

scripturae

satis

arguit.

,

spurcant, atque

ita

ex diuina

humanam

faciunt

aUquo modo.

Fornia duplex; interna vna, externa aUera, facit ad asserendam Scripturae diuinitatem. Interna forma est diuina veritas, iusta sancta, perfecta, cum Uomine communicabiUs & cum ipsa Scriptura a.vxiq^ofO(i\ quam ciim nuUum aU.id scriptum 5.

expresserit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen