Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 455

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 455

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

ftlRENICIPARSI.

43 i

quam illa relatio Ecclesiae ad Deum , vt forma essentialis efficit ; nuiic pro eo ordine quem sapientissime obseruauit Psaltes, de conimunione extcrna videndum est, quam interna illa communio perpetuam sibi & inter homines plane necessnriam adiungit comitem. Nam si illud verum est (piod Philosophi omnes natura teste docuerunt, formae internae in re quaque externam a natura responderc, suam inter vtramcjue esse conuenientiam; non potuit certd gratia (quae modis omnibus naturam superat) non prouidere atque efficere, vt formae internae (|uam Deus Ecclcsiae indidit, adhiberetur externa propria, & cum illa tanquam matre conuenientissima. Rem sic habere h. r.atura demonstrat hominis cum animantc bruta comparatio. Hominis. n. forma essentialis a natura quantum (Deus bone) anteit formam pecudis ? fjuanlo praestantior anima illa est, quam Deus ad imaginem suam secundum suam bimilitudinem fecit, (^ua hoc figmentum terrae animauit, senticnte illa anima quae agit pecudes? propterea homini forma longe praestantior, animae ilH principatum habenti in his rebus creatis ad res superas euocandae conuenientior, foris est indita. Sic in rebus caeteris, ([uae ordine naturae progignuntur. Quod si in natura Deus ordinem sapientiae suae hoc l)acto demonstrauit, natura autem , si cum gratia comparabitur, tanto inferior est quanto vestigium aUcuius est inferius imagine expressa, ipsa imago homine non posset sine grauissima in Deum contumelia statui contra id quod ante diximus Deum formam

&

&

&

&

&

externam

:

cuiusque in natura accommodauisse internae, in gratia vero operibusque praesertim cum gratia naturam superet imperfectam perficiat & instauret perditam. Stat igitur certum & indubitatum axioma illud, Deum formae illius internae in Ecclesia auctorem, etiam externam formam illi indidisse pro ratione internae illius formae accommodam. lam vero alterum quoque axioma certum est, nec ab vllo homine controuerti potest, qui mente sibi constiterit externam rei cuius(|ue formam esse internae indicem & notam cuiuis ante oculos expositam ac propterea si quis de forma interna ratiocinari voluerit eamque comprobare, optime argumenta duci ab externa forma, tanquam a signo necessario quo res certo internosci potest in hunc miodum a forma externa hominis quem videmus, quamuis dormientem rationale animal esse conckidimus sic de pecude itemque de arbore & consimilibus eadem via post omnem hominum memoriam in recognoscenda Dei gratia & Ecclesia, tamquam obiecto gratiae , sapientes homines argumentati sunt, & obseruatis externis Ecclesiae notis de veritate interna iudicarunt quemadmodum etiam hoc in loco Psaltes explicata essentiali forma & interna svsgyala eius probationem ilHus ipsius veritatis, quae a Deo fuit Ecclesiae indita, instituit a forma & ratione externa iUius, dicens: JVam illuc &c. Sic. n. statuit, cum forma externa summam semper habeat a natura cum interna conuenientiam, & iUa sit huius mdex apud eos qui tantiim ex indiciis & signis iudicare possunt; se propterea hoc argumento naturaH vti, & in recwgnoscenda veritate gratiae Dei & Ecclesiae in veritate regenitae per verbum formam cxternam. ilHus adhibere testem. Atque hic quidem modus cum omni tempore fuit necessarius ad veritatem & simplicitatem Christi Ecclesiaeque a mendacio, hypocrisi, & simulatione Satanae administrorumque iUius secernendam, tum vero hoc nostro seculo vt cum maxime est obseruandus: in quo maxima animorum dissensio doctrinariimque varietas extitit iamdiu, & tamen singulorum est constans & pertinax in suis dissensionibus an erroribus ? de Christo & de veritate de Ecclesia gloriatio. Quod itaque ante recepimus, idem hoc loco facturi sumus, & xara noHtn (vt loquuntur) sequentes Prophetae nostri & priscae illius Ecclesiae vestigia, notas formamque externam illius Ecclesiae, ac proinde etiam Christianae secimdum Prophetae verba demonstrabimus. Postquam igitur Propheta statuit illam veram & germanam Dei Ecclesiam esse, rei

illam huic minim^i contemperauisse

gratiae

:

:

:

,

:

,

:

^

,

,

,

quam

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 455

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's