Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opuscula theologica selecta - pagina 513

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opuscula theologica selecta - pagina 513

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

EIRENICT PARS

48^

l'l.

Propterei enim in ipso Cantici huius ingressu Psaltes dicebat, Ecce; vt nos testes & moneret simul nos tam ab aliis boni in conimunione sanctorum appellaret spectari atque obseruari in communione hac, qu^m alij c\ nobis obseruantur: ide6que necessarium esse, vt totum ilud bonum quod ^ Deo accepimus, tum quia bonum est, tum quia nobis ipsis bonum, in aedificatione & salute occupemus ahena & nostra. Etenim cum in terris nulla tam exigua herba sit, quae rorem ^ Deo non sentiat, quae non vtatur, & quae non occupet eum ad testificationem gloriae Deo aucindignissimum illud est, si nos tam multis ^ natura bonis tori omnis boni tribuendae instructi, & aucti gratia copiosa atque infinita segnescamus in officio hoc & Deo palam proclamante, Eccc, & Angehs hominibusque in Ecclesia, extrdque Ecclesiam, spectantibus non demus operam, vt bonum hoc a Deo coUatum ad Dei gloriam & communionem corporis, quod Christus sanguine suo redimit, & in quo sumus ipsi, vicissim referamus. Enimuerd cur segnescamus, aut illud agamus in hoc operesanctissimo, quod Deus nobis imperat Pro(f. 757)phetae verbis? Deus non segnescit benefaciendo, dat omnibus, nemini exprobrat, suppeditat omni,a, suggerit commod^ velut rorem herbae; idque non semel, sed indesinenter stillantibus e caelo benedictionibus eius. Quid est, siue in nobis, siue extra nos, quod ab officio hoc sanctissimo nos auocare possit, cum Deusaduocat, & omnia quae sunt opus ad hoc officium illius

:

:

,

nostrum sapientissim^, commodissim^ , & vtihtate summa communicat? Si ahenum vitium offensdsque esse nobis impedimento querimur, quid nos vulneramus aheno vulnere? quid cadimus in aUeno casu? quid ahena macula insani maculamur ? aUenum malum curemus potius, qu^m vt participemus malum non curatur malo. Atbonum nostrum nunquam omittamus aut ilhus vtendi commoditatem sinamus eripi h manibus nostris. Sin autem vitium a nobis est, an ergo putamus idem etiam foras effundi oportere? annon praestaret intus suffocari, qu^m ad aUos impotentia animi nostri aut imprudentia dimanare? EueUendum, extirpandum malum, non propagandum est. id iusta communio postulat, vt bonis communicemus inter nos, non mahs.haec enim vbi sunt, atque aded vbicunque, quumprimum nascuntur, praestat extingui & quasi suffocari: bona verd cum in nobis ipsis tum in aUis semper in communione sanctorum procurari. Atque hoc officium eo studiosius fieri j1 nobis necesse est , quo ampUus procUuem esse Deum animaduertimus ad beneficiorum suorum communicationem. Nam vt rorem videmus descendere, nec semel descendere, sed subinde; nec vno in loco, sed in tota oratione Domini; nec frustra, sed effectu certissimo: 'ita etiam de rore iUo bonorum sprirituaUum iudicium nos oportet facere: semper decidit ros iUe beneficiorum Dei descendens commodissim^ in omni tempore & loco coniunctissimus diuina efficacitate, quemadmodum oUm per Prophetam Deus pronunciauerat Ecclesiae 55. 10. Verum vt amor descendit magis a parentibus in liberos, qu^m ascendit retro ita haec efficacitas. Non enim assurgit ^ nobis ad Deum vsque, vt capiat fructum de nobis sed in communione sanctorum tota est a nobis occupanda; vt fiUj simus patris iUius nostri caelestis qui facit vt sol suus exoriatur super malos & bonos, & pluit super iustos ac iniustos, non vUa dignitate aut virtute nostra adductus sed sola benignitate & munificentia sua, Matt. 5. 4. 5. quid enimterraad rorem superne obtinendum facit ? Deus idem auctor est & faciendi & demittendi roris eum non terra meretur; sed largitur gratia, qua naturae ordinem constituit Deus. Vt itaque nec Hermon, nec Sion fecerunt quidquam ad habendum rorem; ita etiam de nobis profiteamur coram Domino necesse est. Descendit amor infinitus ihius ad nos vehementissime; at non vicissim ad iUum ascendit pusiUus noster efficit ille amor & rorem benedictionum & effecta singula ex rore illo procedentia. Ncs igitur, qui tam gloriosa benignitate patris caelestis nostri in communione sanctorum participes effici:

,

,

,

,

,

:

:

:

62

mur

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's

Opuscula theologica selecta - pagina 513

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1882

Abraham Kuyper Collection | 521 Pagina's