Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 195

ONDERSCHEIDING TUSSCHEN DE WARE EN VALSCHE KERK.

169

op gewezen, dat niet elk dier drie kenmerken even onmisalsook dat in het afeischen van deze drie kenmerken zekere speelruimte dient gelaten voor gradueel verschil. er Steeds

baar

is,

Het is op dien grond, dat wij ons veroorloven, dit uiterst gewichtig punt eenigszins nauwkeuriger te behandelen dan gemeenlijk geschiedt. En dan zij er in de eerste plaats de aandacht op gevestigd, dat zich

het opstellen van de

kenmerken der ware kerk gemeenlijk doet gelden. Drieërlei richting die men de persoonlijke, de schriftuurlijke en kerkelijke zou kunnen noetnen. Over de laatste kunnen we kort zijn, daar ze door Rome bij

drieërlei richting

is

tegenwoordigd, en spel

is

de controvers

met Rome

ver-

in dit tractaat buiten

gebleven.

Maar wel

met een enkel woord de tegenstelling aangeduid f t u u r ij k e en de p e r s o o n ij k e richting, die men naar een ander beginsel ook als de objectieve en subjectieve zou kunnen onderscheiden. Een deel der Christenen heeft er namelijk alle eeuwen op

tusschen

de

dient s c

h

r

i

1

1

gedrongen, dat het kenmerk der ware kerk gezocht zou worden inde subjectieve persoonlijke heiligheid harer leden. Zeer terecht belijdende, dat de kerk de vergadering der uitverkorenen is, stelden deze broederen den begrijpelijken, maar uiterst gevaarlijken eisch, dat

ook deze uitverkorenen zich als kinderen Gods betoonen zouden, en grondden daarop hun bedenkelijke meening, dat de kerk bekend moet worden aan de heiligheid van haar leden; die heiligdan

heid bedoeld in geestelijken, niet Terwijl omgekeerd, tegenover

in

uitwendigen

dat

zin.

subjectief gevoelen, ten allen

tijde door de kerk van Christus de meening is gehandhaafd, dat de uitwendige kerk niet naar het geestelijk bestaan van haar leden,

maar alleen naar het uitwendig optreden van de kerk als zoodanig mocht beoordeeld. Een inzicht dat van zelf tot de stelling leidde Het merkteeken der kerk ligt niet in de heiligheid van haar leden, maar in het karakter dat ze als kerk vertoont. Hard oordeele men over het eerste gevoelen niet. Dorst :

naar

heiligheid

is

aan

Gods kind

nieuwe geboorte ingeschapen, en hoe kan het anders, of de wereldzin, waarin de kerk gedurig verzinkt, moet aan hen, die Gods verborgen omgang kennen, pijn doen en ze doen uitzien naar schifting van het reine en onreine, en stuiting van het kwaad. Leefden deze broederen nu dieper in' het ongelooflijk machtig wezen der zonde in, en hadden ze onder bange zielsworsteling zelven geleerd, hoe elke genadevlok. die sneeuwwit op onze ziele neerdaalt, door de bezoedeling onzer ziele bemorst wordt, bij

zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen