Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 114

VAN UE DEFORMATIE

lOO

gemeente

ziekelijk

maken, en

DE LEDEN.

IN

haar kenmerk vinden, dat

alle daarin

ze verstoringen zijn van het evenwicht.

De vierde vorm is die van het bijgeloof, als de leden der kerk in de belijdenis zoeken te mengen wat er niet in hoort. Deze zonde ontstaat daaruit, dat ze, geen oog hebbende voor het eigenlijk mysterie

des

Koninkrijks,

hun

belijdenis

vinden, en er nu lust aan hebben,

om

hun belijdenis De vijfde of laatste vorm eindelijk is dan opkomende, als de belijdenis genoeg mystieke bestanddeelen

om

openlijk

langer ontzien

in

bestreden

om

te

luidkeels

niet

mysterieus

door overdrijving

genoeg

allerlei

valsch

in te schuiven.

die uit

ongeloof,

van het

haar voegen

is

gewrikt,

worden, en de leden der kerk zich

hun

loochening

niet

tegen de belijdenis

der kerk over te stellen.

Verder k a n de zonde tegen de belijdenis niet. Aan dat punt toegekomen, brokkelt ze af en verstuift ze, en de belijdenis der zondige wereldbeginselen treedt voor de belijdenis der waarachtige heilige beginselen in de plaats.

Met deze vijf vormen van deformatie der belijdenis nu houdt de deformatie in den wandel gemeenlijk gelijken tred.

Onverschilligheid, schil

wandel

in

kinderen

der

wandel

is,

ook

in

zoo

tusschen

wereld is

de

wegvalt.

hun wandel.

haar eerste vorm, maakt dat

alle ver-

van Jezus en de fatsoenlijke leven gewoon. Zooals anderer

belijders

Ze Naar

die daalt of

dalen of rijzen

rijst,

mede. Maar van Christus is niets in hun wandel te speuren. Ze doen niets om Jezus, noch laten iets om zijns naams wil. Veruitwendiging daarentegen, haar tweede vorm, kweekt het Farizeïsme. Een voortwoelen van het zondig hart onder hooggekleurden schijn van haarfijn belijden, maar gedwongen om zich schuil te houden en daardoor den schimmel des bcderfs en de reuke des doods aan zich dragend. zij

zedelij ken zin

'

Verbreking van evenwicht,

haar derde vorm, kweekt den wandel, een reeks van eenzijdige verschijnselen; raadselen van het menschenhart felle zondeuiting op het ééne terrein naast diepe zelfverloochening op het andere. Doodeerlijk, maar brandgierig. Sober en matig, maar innerlijk aan de leugen verkocht. Volop barmhartig, maar slaaf van zinnenlust. Twee harten in één boezem. Een tegelijk aanbidden van den Mammon en van God. B g e o o f, in de vierde plaats, vervalscht het leven door overevenals in de belijdenis, zoo

ook

in

;

ij

1

drijving, in eigenwilligen godsdienst,

om

en

leste in

slaat

door innerlijken drang ten

het lichaam niet te sparen, het tegendeel over,

om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen