Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 68

G -

QG

§

19.

OFFICIEUS KERKVERBAND.

karalvter van zulk een Kerkeradenbond zou moeten zijn, om, uitgaande van het verzet tegen het in art. 38 Regl. G. O. belichaamde l)eginsel, Ie zamen de Si/node of andere her/.elijke Beslnren te weerstaan in al wat zij in verband daarmede mochten verrichten in strijd met Gods Woord en met de belijdenis en de rechten der Nederland sche Hervormde Kerk." III & IV. (Zie verder Rapport No. 3763). *

Dr. Vos adviseerde dus destijds den Kerkeraad, om (5ók een gemeenschap van Gemeenten buiten het reglementair verband te stichten, maar toen met het beleden en uitgesproken doel „Om de Synode en andere Kerkelijke besturen te weerstaan." Zelf praesideerde hij dan ook de Commissie die over deze zaak den Kerkeraad van advies zou dienen. Hij rapporteerde op 4 December daaraanvolgende maar zag zich in zijn opzet, om dit rapport te doen aannemen, verhinderd door Ds. N. H. de Graaf, die als Voorzitter weigerde dit rapport in behandeling te brengen. Er moest dus met de zaak gewacht tot 15 April 1880, toen Dr. Vos zelf het praesidium waarnam, maar ook toen wierd de prefilabele quaestie door den heer H. Steenberg gesteld, en ondanks het verzet van Dr. Vos, het voorstel tot in behandeling neming met 25 tegen 23 stemmen verworpen ^). Moet het dus aan Dr. Rutgers en enkele andere nu geschorste leden van den Kerkeraad als vergrijp worden aangerekend, dat men gemeenschap met gelijkgezinden buiten het reglementaire verband heeft gezocht, dan moet een niet gering deel dier schuld in den eigen boezem van het Classicaal Bestuur worden thuis gezocht. Immers Dr. Vos ;

(jiiuj

len deze voor.

Wel verre echter van in dezen voorgang iets min loffelijks te vinden, herinnert de Contra- Memorie er veeleer aan, hoe de jongste Kerkgeschiedenis van Frankrijk dit denkbeeld van offtcieuse Classicale en Synodale samenkomsten allerwegen ingang deed vinden. Het is toch bekend, hoe de officieuse Synoden in Frankrijk meer dan de ofticieele Kerkvergaderingen den gang van het Kerkelijk leven leiden en niet minder hoe juist deze officieuse Fransche Synoden het meest door de vrienden en geestverwanten van de leden des Classicalen Bestuurs, niet het minst in de SlemDien voor Waarheid en Vrede, als geoorloofd en te waardeeren redmiddel ter ontkoming aan den chaotischen toestand luide zijn begroet. Men weet dan ook, hoe volstrekt niet enkel de Classis van Amsterdam officieus samenkwam, maar in gelijken geest Classicale Conferentiën o. a. in de Classis Harderwijk, Rotterdam, Sneek en Dokkum wierden gehouden, zonder dat, van welke zijde ook, tegen deze vrije samenkomsten, als onrechtmatig, is geprotesteerd. En hiermee loopt de toetsing van wat in de Qassicale Memorie aan het verhaal van het eigenlijk Conflict vooraf gaat ten einde, wordende nog slechts volledigheidshalve een drietal punten aangestipt. En wel P. de behandeling van de zaak Kuhler in 1875. Bij de persoonlijke Kerkvisitatie van dat jaar was door dezen ouderling geprotesteerd ,

,

^)

Zie Kerkeraadsprotoc.

468 en 472.

fol.

486, en voorts

fol,

448, 454,

45 5, 46

.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen