Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 94

92

8 24.

WAT NA HET SCHORSINGSBESLUIT GEBEURD

IS ^

meer dan één punt.

Er is vooreerst van de zijde der tachtig geschorsten over geen modm vivendi onderhandeld. De onderhandelingen tusschen de heeren Mr. J. A. Molster en Mr. Th. Heemskerk over zulk een tijdelijke schikking zijn gevoerd, namens de Kerkvoogdij, en namens haar alleen. Ten tweede brak het Classicaal Bestuur de onderhandelingen af met dit korte schijven van Mr. Molster aan Mr. Heemskerk: „Het Class. Bestuur dram/t mij op u, te melden, dat het meent harerzijds geen voorstellen te moeten doen". Meer niet. Zoodat het zich volstrekt' niet bereid verklaarde, oin voorstellen in overweging te nemen. En ten derde maakt de bijvoeging op blz. 25, dat als eerste voorwaarde van zulk een modus vivendi gesteld zou zijn „Eerbiediging van het vernietigen der Besluiten van 14 December 1885," den ernst van zulk een onderhandeling verdacht. Immers, w^aar is het ooit gehoord, dat men als eerste voorwaarde voor een minnelijke schikking begint met te eischen, dat ge u aan handen en voeten gebonden over zult geven? Als men die besluiten kon eerbiedigen, dan had het Classicaal Bestuur zelf verklaard, geheel de schorsing onverwijld te zullen opheffen, en als die waren opgeheven, wat kon er dan nog te schikken zijn? Alleen de vaste regel van alle goedgeslaagde onderhandeling had :

ook hier doel kunnen treffen

Beiderzijds onverbloemd zeggen welk belang beveiligen wil, en over de vereeniging dier strijdige belangen rechtstreeks onderhandelen van man tot man. :

men

§ 24.

Wat na

het schorsingshesluit gebeurd

is ?

Na de schorsing is er drieërlei gebeurd. Er zijn allerlei zaken geschied, zoo ze schuldig zijn, ten laste komen van de Geschorsten; er zijn in de tweede plaats handelingen gedaan, die uitgingen van f/^ /iTp/'/tyooj/rf//'; en er zijn in de derde plaats ook allerlei maatregelen genomen, noch door de Geschorsten, noch door de Kerkyoogdi], maar door het Classicaal Bestuur. Deze drie dienen uit elkaar te worden gehouden. Verwarring is ook op dit punt ongeoorloofd, en niet een der minste gebreken in de Classicale Memorie is het, dat zij hetgeen door de Geschorsten en hetgeen door de die,

Kerkvoogden verricht

is, gedurig dooréén mengt zoo zelfs, dat op blz. 25 de provisioneele schorsing van tachtio- Kerkeraadsleden mede gerechtvaardigd wordt, door wat zes hunner, in hun qualiteit van Kerkvoogden, deden. De Kerkvoogdij bestaat uit 24 leden (feitelijk 23) en naar goed recht mogen dus de besluiten van zulk een College nooit of nimmer ten laste worden gelegd aan zes van hen, die uit den aard der zaak slechts een klein deel van het geheele College vormen. In de Classicale Memorie had daarom hebgeen de Kerkvoogdij meende te moeten doen, óf geheel verzwegen behooren te worden, óf zonder noemen van de namen der Geschorsten moeten voorkomen ja, zelfs had aangeduid moeten zijn, dat de verantwoordelijkheid voor de maatregelen, die de Kerkvoogdij nam, gescheiden lag van die der Geschorsten. In stukken, die van rechterlijke colleges uitgaan, moet, zullen deze colleges zichzelven eeren, steeds de ernstige toeleg doorstralen, om recht te doen, niet die om tot eiken prijs te veroordeelen. Reden waarom het gewraakt dient, dat de Classicale ;

;

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen