Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 108

§ 27.

106

MISDRIJF,

OF VERSCHIL VAN OVERTUIGING.

van opinie bestond en geduld wierd, blijkt klaarlijk bekende Nota van Mr. Van der Laan, die in de Handelingen der Synode van 1872 geresumeerd wierd en insgelijks aan het eind van deze

zelve

gelijk verschil

uit de

Memorie Het

is

opgenomen

^).

alzoo niet te weerspreken, dat zich omtrent de drieërlei

feit is

aangelegenheid, die te kwader uur in een Kerk tot het vormen van tegenstelde overtuigingen en diensvolgeus van tegengestelde partijen kan leiden, hier te lande metterdaad ver uiteenloopend verschil van inzicht geopenbaard heeft. Er is conflict van overtuiging in zake de Belijdenis, conflict van inzicht omtrent de Oir/fDiisatie, en evenzoo conflict van denkbeelden over het Beheer en hetgeen thans aan het Amsterdamsche Conflict znlk een bedenkelijk karakter bijzet, is de onloochenbare omstandigheid, dat in ééne Conflict de drie zooeven genoemde tegeuslellinge??, in niet los te dit maken samenhang, optreden. Eenerzijds staan zij, die de Belijdenis der Kerk rechtstreeks willen het plaatselijk laten doorwerken, en dies afgifte der Attesten weigerden Beheer autonoom wenschen, en uit dien hoofde de Kerkvoogdij zelfstandig maakten en eindelijk de Organisatie weer op presbyteriaale leest wilden schoeien, en uit die oorzaak het verband opzegbaar achten te zijn. Terwijl tegenover hen staan even achtbare burgers maar die het Kerkverband duurzaam willen maken, het Beheer onder de Synodale Organisatie willen trekken, en vrije speling, 'tzij tijdelijk, 'tzij duurzaam, willen gegund zien op het stuk der Belijdenis. Uit deze drievoudige tegenstelling verklaart zich beiderzijds de ingenomene positie en evenzoo de warmte waarmede de strijd gestreden is. Onder zulke gegevens nu ligt voor kerkelijke rechters, indien zij niet zeer op hun hoede zijn, ten zeerste het gevaar voor de hand, om schuld en misdrijf te gaan zien in het aankleven van de hun ongevallige en door hen bestredene opinie, tengevolge waarvan de tucht, die immers wierd ingesteld, met het geestelijk oogmerk, om den standaard des zedelijken levens hoog te houden, misbruikt dreigt te worden tot ontwapening van den tegenstander en het bevorderen van partijbelang. Nimmer is dit gevaar op slaatkimdig gebied verwezenlijkt, of het bleek steeds vruchtbaar in de jammerlijkste demoraliseering van karakter, doordien het rechtsbesef met instinctieve behoudszucht verwart. Maar nóg bedenkelijker zouden de gevolgen van zulk een stelsel in de K^erk van Christus zijn, omdat, naar den regel van het optimi corrnpt,io pessima, het zedelijk bederf op dit heiliger erf nog ontzettender zou voortkankeren. Toch stond het een oogenblik te duchten, dat het in ons Kerkgenootschap dien weg op zou gaan. Er waren er metterdaad, die tot zoo Maar nu deze onheilig misbruik van de Kerkelijke rechtsmacht rieden. booze drang weerstaan wierd en de Synode door haar besluit van 10 Februari 1886 zelve verklaard heeft, dat de tegengestelde ontwikkelingvan overtuiging te ver is voortgeschreden, om op den bestaanden voet saam ;

:

;

,

der Heim, Mr. Van der Laan zich tegen de bevoegdheid der Synode verklaarden. 1S75, p. 165 v. v. \) Syn. Hand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen