Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 75

§ 21. t('

nemen,

(e

JIKT

haiidliciven

GEHCHIL OVER UE ATTE.STEN.

heeft

het beginsel, waarop thans nog de

Ned. Herv. Kerk blijkens haar reglementen staat; ovcnvcfjciide, eindelijk,

dat de verschillende Corporc^tiën

,

als

de

Algemeene Kerkeraad, het Ministerie, het Presb3'terie de Diaconale Vergadering en de Commissie voor de Kerkgebouwen dienen te wor,

den gehoord";

Zoo

blijkt dus, dat de Classicale Memorie bij Dr. Kuyper in 1878 onderstelde die juist het tegendeel inhielden van wat hij bedoelde, en dat door het Classicaal Bestuur bij zijn beoordeeling van wat de Amsterdamsche Kerkeraad dreef, als commentaar is gebezigd nU'l deze Confidentie^ maar een geheel onwaarachtige voorstelling, die men zich van Dr. Kuypers bedoelen gevormd had.

jdannen

,

,

§ 21.

Het

yeschil over de Attesten.

„Tot bereiking van zulk een oogmerk" (t. w. om al het kerkegoed voor een groep Kerkleden mede te nemen) zegt de Classicale Memorie „.scheen de Lidmalenqaaeslie Ie moeien dienen." Dit „scheen" is in een actestuk van een rechterlijk college hoogst opmerkelijk. Men wist het niet. Men kon niet verzekeren, dat het zoo was. Het „scheen'' maar zoo, en op dien „schijn" af sloeg men vonnis. Maar hoe ook slechts op den „schijn" afgaande, men l)eweert dan toch rondweg, dat de geschorste Kerkeraadsleden de zedelijke laagheid begingen, om ijver voor 's Heeren zaak in de Attestenquaestie voor te wenden, terwijl men eigenlijk slechts het begeerige oog sloeg op het Kerkelijk goed. Op zoo krenkende beschuldiging is niet te antwoorden, tenzij er bewijs worde voortgebracht. Zoomin de leden des Classicalen Bestuurs, als iemand, bezitten het goddelijk vermogen om het hart der geschorsten te lezen. De regel: de inliniis non iudical ecclesia, staat ook voor onze Bestuurscolleges geschreven. En waar tweeërlei toeleg te onderstellen valt, rusteloos, gelijk deze Classicale Memorie doet, juist het minst goede bij zijn tegenstanders te onderstellen, is met eiken goeden rechtsregel in strijd. De Conlra- Memorie kon dus volstaan met dit door niets gestaafde en voor het zedelijk karakter der geschorste Kerkeraadsleden alleszins beleedigelide beweren, eenvoudig voor „geheel en al bezijden de waarheid" te verklaren. Toch wil ze iets meer beproeven. Niet om nogmaals geheel de Attestencpiaestie te doorloopen. Dit ware overtollige arbeid na de uitgave der -.Vc^/zor/c van de (jei:oliiiachli(j(h' (hunnissie uil den Ainsteidainschen h'erkeraad ter coorlichlin</ der Genwenle in zahr de Alleslen, die onder den titel: „Hel dreixjend ConfJicC' te Amsterdam Ijij den uitgever J. H. Kruyt het licht zag, en waarachter alle bescheiden zijn afgedrukt, die tot toelichting van deze zaak kunnen dienen. Maar wel nuig en moet gewezen op deze vier omstandigheden Ten eersie hierop, dat én in 1872 én in 1885 de pogingen tot wijziging van de Beheersregeling eoi geheel defensief karakicr droegen. Beide malen was, geheel onafhankelijk van den wil van den Kerkeraad, een geschil met de hoogere Besturen dreijyende over de toelatino- van ,

m

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen