Dr. Kuyper voor de Synode - pagina 16

KUYPER VOOR DE SYNODE.

DR.

l6

„Had Douwes maar

de verzuchting terughouden:

ware

ik ten minste niet

Zoo ver ging uit

het

dit

zoo onheusch behandeld

zelfs,

dat ten slotte alle

oog wierd verloren, en

meer was,

om hem

den weg

Alleen kon Dr. Kuyper

in

gepraesideerd, dan

\"

vorm van beleefdheid

Van Foeteren

er zelfs geen koster

te wijzen bij het

heengaan.

den langen corridor

zijn

weg

trachten

te vinden.

Zelf moest

En

toen

over

zware deur van de oude Kazerne, waar eens de

de

hij

door

dragonders gevoel

de buitendeur open doen.

hij

binnenreden,

hem, alsof

hij

achter

uit

een

zich

toetrok,

muf en vunzig

kwam

er

een

praalgraf in de

frissche lucht der vrijheid terugkeerde.

Toen wandelde

hij

naar Scheveningen op.

Daar stond de aangrijpend aandoenlijke ruïne van het

in

rook en

vlam opgegane Badhuis.

En nu, Synode en Ruïne, het bleef al één gedachte. Want ook uw Kerkmuren, o, Sj'node, staan er nog, vensternissen kan men nog naar binnen gluren, maar wanden

is

het

ook

bij

u

al

en door de

binnen die

uitgebrand, zoo pijnlijk ledig en verkoold.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen