Het conflict gekomen - pagina 59

17

WAT STOND OP HET SPEL

deze daad wierd op tweeërlei wijs tegelijk aan het ivezen onze Gereformeerde Kerken geweld aangedaan. Vooreerst, in zoouitwendige vormelijke verre voor de geestelijke in/jerlijke eenheid een voor eenheid in plaats wierd geschoven. En ten andere, doordien nu andere opperhoogheid, t. w. de Souvereiniteit van Koning Jezus een de Souvereiniteit van de Synode, in de plaats trad. Niemand kan, op welk terrein ook, een ivet geven, of hij moet

Door

van

souverein wezen.

Zoo kan eea stad wel een „verordening" uitvaardigen, „besluit" nemen, maar niemand kan in NederVandaar dat „ivet'' maken, dan alleen onze Koning.

en een minister wel een land een wel tot

met den aanhef begint: „Wij, Willem de Derde, bij de gratie Gods Koning der Nederlanden." Wilt ge dus weten, bij wie, krachtens deze Synodale Organisatie,

elke wet

de

souvereiniteit

berust,

WETGEVENDE

maclit?

wetgevende

macht

als

Souverein

gendeel

door

Synode zelve

vraag dan slechts: bij une berust de hoogste er nu in uw Reglement, dat „de hoogste

Stoud

Koning Jezus berust", natuurlijk dan ware Hij Maar ook, nu dit er 7iiet staat, doch inteReglement de „hoogste wetgevende" macht aan de bij

geëerbiedigd.

uw

wierd opgedragen, nu Jezus

Organisatie hangt)

als

is

Koning

hiermee (voor zooveel in

zijn

aan

uw

Kerk onttroond en de

Synode als Souvereine in zijn plaats getreden. Reeds terstond zou dit dan ook tot algeheele onderdrukking van Kerken geleid hebben, indien diezelfde Koning Gereformeerde de

Willem de er

niet

Eerste,' niets

een

stokje

zoozeer als

kerkelijke heerschzucht vreezende,

voor^had gestoken, dat deze heerschappij niet

te

teugelloos uitbrak. Hij

eenheid,

bedoelde

maar de

wel Pruisisch-Luthersche, bondig gereglementeerde plaatselijke vrijheid der Kerken onderdrukken, laat

staan opheffen, wilde de Koning volstrekt

niet.

En

toen het er daarom

ook de aangelegenheid van de kerkelijke goederen opgepast, dat hij deze «?W te regelen, heeft diezelfde Koning er wel voor aan zijn Synode overleverde, maar behield hij daarvan het zeggensschap

op aankwam,

aan

om nu

zich.

Het reglementair Genootschap regelde Koning Willem I in 1816, het elkander in beheer der Goederen in 1819, en beide regelingen moesten evenwicht houden.

De organisatie van 1816 smolt reglementair de veelheid der Kerken in één Genootschap saam. Maar ook de regeling van het Beheer plaatselijke zelfstanin 1819 bood waarborg, dat nooit de opheffing der digheid kon gelukken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen