Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 8

§

1.

MEMORIE

VAN

SUGÜESTfE.

danig genoemd, noch onderscheidenlijk de aan elk hunner ten laste gelegde feiten aangewezen, noch deze feiten gequalificeerd noch bewijs van schuld geleverd terwijl omgekeerd gedurig op vermoedens en indrukken en onderstelde plannen wordt voortgebouwd en velerlei geprikkelde uitdrukking de plaats vervangt van behoorlijke qualificatie. Los weg wordt gesproken van „misbruik van geschonken vertrouwen" (blz. 7, 11); van „ergerlijke" en „nóg ergerlijker" dingen (blz. 8, 18,20, al.); van „woelen" met een doel dat voorgewend was en maar „zoo heette" (blz. 9); van „treurige verschijnselen" (blz. 9); van „eigendunkelijk goedvinden" (blz. 9); van „een zich vergrijpen aan de allereerste beginselen van de Belijdenis" (blz. 10); van een „maken van het gebed tot eene bespotting" (blz. 10); van een zich „eigendunkelijk gedragen" (blz. 10); van „een geest die in Beraad heerscht" (blz. 10); van „een zichzelf onthoofden" (blz. 11); van een „zichzelf verlagen" (blz. 11); van een doen van dingen „onbestaanbaar met een goede zedeleer" (blz. 11); van „handelingen" zoo boos, dat er „geen passende woorden" voor te vinden zijn (blz. 11); van „zondigen tegen een Christelijken wandel" (blz. 11); van „onbeschaamdheid" (blz. 12); van een „spannen van strikken" (blz. 12 en 25); van „toenemenden en tergenden overmoed" (blz. 12, 24); van „een spot drijven met Besturen" (blz. 12); van beschuldigingen van „gruwelen en goddeloosheden" (blz. 12); van „bekomen indrukken" (blz. 12); van een „discussieeren voor den vorm" (blz. 13); van een „machine zijn" (blz. 13); van „redenen om te vermoeden" (blz. van een „geest" dien men „teekent" (blz. 14) van een „schelden 14) voor godloochenaars" van het gesprokene in een besloten vergadering (blz. 17); van een ondersteld „verband" (blz. 17); van „verachtelijke beschuldiging", „lasterlijke verzinsels", „blameeren" en „opruien" (blz. 18); van „iets waartoe men blijkbaar plan had" (blz. 19); van allerlei onderstelden toeleg (blz. 20) i); van een „niet sterk genoeg kunnen uitspreken van zijn diepe verontwaardiging" (blz. 21); van een „bedoeling" (bh 21); van allerlei onderstelde en geheel onbewezene plannen en voornemens (blz. 21) "); van een doorzichtig, maar ganschelijk onbewezen plan om ,

;

,

;

;

;

nu door het Classieaal Bestuur geene aanvrage tot eener machtiging voor de aanbieding van landstractement gedaan mag worden, tenzij gebleken is dat de verschenen Classicale Quota betaald zijn (Regl. Vacatuien, art. 40—41), was de weg gebaand, om, in gegeven omstandigheden, de ontstane vacaturen niet te doen vervullen, alzoo nog veel minder in den dienst der reglementair bestaande Gemeente te voorzien, dan thans reeds het geval is, en haar ook te berooven van de bij art. 168 der Grondwet haar verzekerde geldelijke voordeelen." ") //Maar er was ook eene belangrijke minderheid; verreweg de meeste Predikanten waren tegen alle besluiten van dien aard. Wat moest met hen geschieden? Behoorden zij nog tot den Kerkeraad? tot den ge\)

//En aangezien

het verkrijgen

trouwen Kerkeraad? getrouw, als wettig,

den Kerkeraad die zich zei ven proclameerde als altijd getrouw en altijd wettig? Zouden zij mogen blijven prediken, zij die als ontrouw, als godloochenaars, als verraders bij aanvang en toeneming werden uitgescholden? Stond het niet te vreezen, dat zij op een zekeren dag vanwege de Commissie de deuren tot

als

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen