Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 167

DE ONDERNOMEN VELDTOCHT. besloten, een buitengewoon Ministerie te

en

kamers,

Woensdags

des

was

149

houden ten 12 ure

tengewone vergadering van den Algemeenen Kerkeraad

de Consistorieka-

in

twee, zonder natuurlijk bekend te zijn

mer op Vrijdagmiddag half

met het

den komenden avond, belegd geworden, ten einde

van

verbanningsdecreet

onze eigene

in

onverwijld na de inbraak eene bui-

er,

over onzen toestand te beraadslagen. Eerst werden de Predikanten, daarna

Daar stonden

de andere Kerkeraadsleden afgewezen. tot

wij als

verworpelingeu

de knieën in de sneeuw, blootgesteld aan de snerpende koude en aan den

van de kromme Heer-Eggertstraat. Ook

tocht

ten Kate, de dichter, de zanger

van de Nieuwe Kerk, van Marhen, de Nestor, de Graaf, Adriani, Laurillard. Gelukkig,

stonden er niet als de bekende vorst voor het paleis der be-

wij

kende gastvrouw van den

Hildebrand

ijzeren

stellig

op geenerlei

maar, griefde het vele beurs-

Roomsche eene vergaderzaal

bezoekers, en bood ons zelfs een

zouden

;

aan,

wp

zelve

manier onze geschonden rechten prijsgeven of

zonder schuldbelijdenis der inbrekers tot eenige inschikkelijkheid te vinden en nooit

zijn,

is

een grimlach duurder te staan gekomen, dan die waarmede

zeker iemand van uit onze receptiekamer ons nakeek, toen gering,

rauwelings

die

geschiedde,

behoorlijk

wij,

na de wei

geconstateerd te hebben, de

immiddels ontvangene mededeeling volgende, naar de Oude EerJc trokken

baanden ons dan een weg naar dat

Wij

bedehuis. In het vertrek, waarin wij

samenkomen, wilde de kachel sidiale

hamer

;

de gratie der Souvereinen mochten

bij

branden; de pook moest dienen

niet

Van

mannen was zóó

ondubbelzinnige

van

tolken

werd. Geen gunst hoegenaamd van

Er werd geen

de rechtsverJcrachters.

of

inkt,

één

vonkske

einde onze vergaderingen te Ja,

hebben

zij

ons

zelfs

Nieuwe Kerk ontzegd. Mei 1)

1886 Ik

de

^)

kwam

bij

gewone dit

En

wat er in de gemoederen besloten

eed gezworen,

zouden

maar

een besluit

wij alles zelf betalen,

Bij

dit

dan

vuur, van die Heeren ontvangen, ten

den gewonen toegang ofschoon

weer

receptie

tooneel te laat

schrijven nam.,

van

kunnen houden.

—

nu wel werd

bij

tot

onzen kansel in de

schrijven

van den 21 ^'en

waaraan

ik

had toch de

toegestaan, zoo

door werkzaamheden en sneeuw opgehouden

anders had ik waarschijnlijk geadviseerd, geenszins naar de Oude Kerk 2)

;

groot, dat ze in tranen

de overweldigers, van de inbrekers, van

dien aard stond vast als een eed. Liever

droppel

als prae-

de uit geschrevene vergadering kon niets komen

de ontroering van sommige kloeke

één

Amstels historie beroemdste

was nauwelijk pen en inkt te krijgen voor het arresteeren

er

van het Beurtenhrlefje.

uitbraken,

in

i).

te

:

gaan.

echter geen gevolg gegeven heb.

Amsterdam, 2i Mei i886. Gecommitteerden

tot

hel

bestuur

van

Weleerw. Heer G. J. Vos, Predikant alhier. de Nieuwe Kerk hebben de eer U mede te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen