"Sion door recht verlost" - pagina 12

10 li

ouden

u

(Job 36

vast

God geen

:

17).

Want

maar personen

engel,

uit

wel: in Sion roept

let

Adam voortgekomen.

Zijn

souvereine eere eischt dat. O, dat gansch andere creaturen zijn

op aarde zouden loven, daar was het

recht

Neen, die eigenste zelvige mensch, die

op

om

niet

Hem eens

te

doen.

zoo ontzettend

Vaderhart had getrapt, die moest dat zelfde recht, dat

zijn

eens zoo vermetel brak, weer als de schoonste aller even-

hij

redigheden loven. Gij gevoelt het, zóó alleen triomfeert er ma-

Maar zoo

jesteit in.

in

is

dan ook het uitganspunt

bij die

personen

Ook onder God zoekt. Ook hun

Sion geen Engelenzuiverheid, maar verbreking.

die personen is er

geopend

keel een

van nature niemand die graf.

Hun

Vernieling en ellendigheid op

En nu komen

ze aan,

deren,

innigen

die

uit

om

voet snel al

niet als verlegen en

dank hun

zoende hart vliegen, neen, maar

aan de hoornen van het

tot

krenkers,

verbuigers,

brekers

te vergieten.

ver-

verwonnelingen moeten ze

als

met koorden gebon-

Zij

altaar.

en

v.v.).

beschaamde kin-

Vader weer aan het

getrokken, gesleept, en tegen wil en dank

den

bloed

hun weg (Rom. 3:11,

ook

zijn

van nature

van Gods recht,

vertreders

En nu wordt het straks wel andere moet God in hen maken. En dat zal

minnaars van ongerechtigheden.

maar dat

anders, Hij.

Straks zullen ze dorsten en schreeuwen naar dat zelfde

recht

dat

ze

eens

zoo

schromelijk vertraden.

met

zelven zijn de Sionieten rechtvertreders is.

Ja

bovendien

is

Want

in Sion zijn recht toont, en

rechtsoog (is

om

zijn recht te

uw

één en

als

God

al

nóg

dat dan

trekt,

en u

u door wedergeboorte inschept het

kunnen

zien,

het niet zoo?), dat van die ure af

ook

zich

wie buiten Sion

u naar Sion tegen wil en dank

doet, dat Hij

in

er in Sion een rechtsvertreding van

dieperen en geheel bijzonderen aard.

nu

al

Maar

moest wezen en

dan zoudt ge zeggen

Gods

heilig

recht dan

u onweerstaanbaar moest

dat als

En toch, wat leert de uitkomst ? Maar immers dit, God de Heere deze wedergeborenen nu weer aan zich-

zelven

overliet,

boeien

zijns

?

en hun zijn tucht onthield, en de Bediening

Woords, en

zijn gerichten

wegnam,

ze

hunkerend weer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen