Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 70

HET PLAN DE CAMPAGNE.

52 verdroeg

dat

men van haar nam, aangezicht

het

in

het,

pauselijken

stoel

dat

men haar op

zich door hare hulp verhief, dat

men

men

dat

sloeg, te

dienstbaar maakte, dat

men haar

dat

Zij

at,

men haar

haar midden bezig was, een nieuwen

in

maken, dat men door de gelden der Gemeente de Ge-

meente ging verwoesten ten bate van eene nieuwe kerkgemeenschap.

Of die

verdraagzaamheid uit den geloove voortkwam, met gebed gepaard ging, tot zelfverootmoediging drong, durf ik niet te getuigen

wenk gegeven

een

onschadelijk

afwending van

ziedaar,

geen moed, geen hoop, ter

Veeleer zag

men naar

een Asyl voor

er aan dacht, de üitdrijvers zelven uittedrijven'.

Kerkgebouwen van geestverwante hield, niet sedert

Met

No-

losmaken der

in 1884, ja zelfs reeds bij het zich

alle voorstellen

aard kon ik mij volstrekt niet vereenigen, als

van dezen

maatregelen

met mijne kerkrechtelijke

strijdig

licht,

voor de Buitenwijken van den Kerkeraad.

Commissie

dat van

het eens zoo noemde, »Kuyper

waarop men het oog gevestigd

vember 1885, maar reeds

en

geen

der Buitenwijken en een paar

—

dissenters

Men had

men

men

gelijk

het dreigend onheil.

zichzelven om, dan dat

De Lokalen

om,

heeft,

maken."

te

dit,

mij ooit een voorstel gedaan, of mij aangespoord, of mij

niemand

die zijde

maar wel

;

beginselen.

Niemand mag

zich door de

dienstvaardigheden der praktijk laten leiden of heil zien in een verlaten van

den weg der gerechtigheid.

Maar

genoeg,

ik

slechts

schets

wat er alzoo omging

in de harten

van

verscheidene invloedrijke en voortreffelijke vrienden, en wat er gedaan werd

om

een toevlucht

verkrijgen tegen den opstekenden storm.

Alzoo, mijne

vrienden hebben hoegenaamd geene uitdrijving van hunne ver-

persoonlijke

drukkers

te

versmaders

en

gezocht

tot een vrijwillig isolement

;

zij

zonnen integendeel op maatregelen

op kerkelijk gebied

ter stichting

van hun

Niet het obstructionisme, maar het abstentionisme werd gehuldigd hield

zich,

maar daarmede onttrok men

Kerk, School en

Diakonie.

niet weinig

tratie niet langer.

de

heer J.

Men

Men

ont-

is

ten nadeele onzer

vertrouwde de adminis-

zag, wie uitgeworpen en wie

M. Heybrock de

geloof.

men

aan de behoeften van

Meer dan een testament

gemeente veranderd, of wel geheel vernietigd.

:

benoemd werden

:

bijv.

verdienstelijke Penningmeester der Vereeniging

voor Chr. Nat. Schoolonderwijs, de jarenlange medearbeider van onzen Schel-

tema ja

in het

Koning- Willemshuis, de in

voorbeeldige

scholen,

om ook

Christen

crediet

wandel onberispelijke,

over hare fondsen des te vrijer te kunnen beschikken voor

den voorgenomen nieuwen kerkbouw, en wiens

belijdenis en

uitgeworpen uit de Commissie voor de Diaconie-

in zijne plaats

iemand aangewezen,

op de beurs beneden nul stond, maar die een zeer buigzaam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen