Tweeërlei vaderland - pagina 16

12

Aan den leeuw, den beer, het luipaard en het gruwzame monster de diepte zag opkomen anders, dan gewelddadige verstoringen

uit

van

om

het

der

leven

vrije

natiën en één heerschzuchtig pogen

toch weer te beproeven wat eens hij Babyion

was mislukt.

Hetgeen een Cyrus, een Alexander, een Caesar, een Napoleon

was

wat

aanporde,

het

in

diepsten grond anders

zijn

dan

Satans zucht,

om

aller volkeren

vaderland, toch weer het rijk zonder hart, het rijk

van geweld, het in

op het graf der natiën en op het puin van

rijk

En waant

te

grondvesten

?

dat alleen deze wereldbedwingers ons het

niet,

heilig vaderland

van een niet meer mensckelijke, en daarom

opkomende, heerschappij

het Merenbeeld

ontrooven wilden.

Of klonk ook u

niet wel de

woeste zang der Fransche revolutie in de ooren, die den wereldburger

boven

menschenmin

den alle

gekomen

eeuw

vaderlander verhief;

achtte,

hielden te bestaan

klanken van holle

in

vaderlandsliefde smoren wilde

?

En wat

;

en de gouden

maar de grenzen der

zoo

thans weer de

natiën op-

Communist

beoogt,

de Nihilist, en de Sociaal-Democraat, en wie er meer, op

en

Anarchie

belust,

veldteeken

internationaal

Al

te

de

mengelmoes

is

anders

het

alle nationaliteit te

dan

om

bij

in

als

één

doen versmelten? in

den

en waarvan ge het heil-

elk zondig hart schuilt,

ontkiemen vaak reeds

stand

„Roode muts met den dolk"

wat

gader onheilige strevingen, waarvan het giftig zaad

bodem van loos

onder

saamsclmilt,

onze jongelingschap van beteren

bespeurt, als ge hen cynisch en laaghartig niet het va-

derland den spot hoort drijven, het beluistert hoe in hun dartel gezelschap

brooddronken

overmoed

alle

warmer

uiting

van

vaderlandsche geestdrift belacht.

Zoo

blijkt

dan wel, dat het

die ons hei rader/and schonk,

niet alleen

God Almachtig was

maar ook de Geest des Heeren,

die ons de liefde voor het vaderland in onze borst ontstak, én

brandende

hield.

Reden waarom

reeds de

meer menschelijkc onder

de Heidenen den dienst van het vaderland onveranderlijk met de dienst der afgoden saamstrengelden, en er naar het eenparig getui-

genis der Historie nooit edeler toewijding voor het lieve vaderland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen