Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 158

;

DE ONDEKNOMKN VELDTOCHT.

140

van

Officier

Stork

Connuissaris

niet door

De Commissaris was

jonkheer,

die

tegelijk

alleen

hulp geroepen, doch ook

hem

om

gaan,

te

twee werklieden

hen aangesteld waren"

Kerk

Kerk

uit de

ver-

Hij was niet op

te verwijderen.

niets gezegd of geschreven geworden. Eigenlijk

met den bewoner,

in dit geval

den Koster

doen, en dezen

te

was door zijnen geneesheer verboden, zich met eeuige zaak

te

bemoeien, wat

ook gebeurde. De Commissaris voelde zeker, dat het recht aan onze

er

want

was,

verzoek der heereu aan hen overbracht

het

politie

wilde onze bewakers niet wegzenden.

hij

te

Voor hem stond een

Tweede Kamer was, hem

„professor" en lid der

de hoogte. Onzerzijds was hij

te

in eene moeilijke positie.

zoekende, die twee werklieden uit de

had

was

met hen mede

verzocht,

Kerk waren en

„die in de zetten.

—

Immers hadden Rutgers en de Savornin Lohman den

weggezonden.

weer

was geweigerd

Justitie

zijde

Hij gedoogde, dat de

om

zich te verwijderen.

Deze, geheel uit de lijken geslagen, vatteden dat verzoek op als een bevel verwijderden zich, begaven zich naar mij toe, en gingen daarop naar de

zij

vanwaar de

plaats,

de

dels

Politie hare instructies krijgt,

Voorzitter

bewakers

begeven

had.

Daarop keerde de Commissaris met

achter zich naar de Consistorie terug.

overrompeld geworden

ter reeds

overweldigd,

;

waarheen zich ook inmid-

maar ook de

De Nieuwe Kerk was

die

ech-

Consistorie werd door inbraak

onder leiding van Rutgers, Lohman, Kuyper, in die ure aan-

voerders van paneelzagers en sloten-afhakkers.

Toen

nu de Commissaris met onze bewakers

in

den gang der Kosterij

teruggekomen was, ging Rutgers dreigen met uitdrukkingen hij

bij

Lohman

werd

„dat

als deze:

de toekomst donker inzag, ja een bloedbad duchtte," en

dit geschil

verschrikkelijk opgewonden, dreigde onze bewakers er

uit te

werpen, en sprak, evenals Kuyper en Kater, woorden, die een mensch niet geoorloofd der

te spreken, ja zulke,

zijn

nog

stad

al

achtte zich te verwijderen, zij,

die,

hun

na onze mannen nog eens bericht

voor zoover het haar betrof, volkomen

waren

vrij

om

te

hebben, dat

te blijven

*),

maar

begrijpende dat ze nu machteloos waren, zich verwijderden op raad

van

baas.

Nadat

om

Kerk,

ik een

rechtskundig advies ingewonnen had, reed ik nair de Nieuwe

mijzelven te overtuigen van wat er gebeurd was.

den ketting

;

\

olgens

De

deur was op

Kater deed haar achter den ketting even open, en sprak door

hot kiertje. Kuy|)er I)

dat de Politie, die vooral in dat gedeelte

kennis gemaakt had met onbehoorlijke taal, het geraden

offickèk

kon men gedurig achter rapporten.

Vgl.

den gang zien staan. Gelijke

in

daarmede wat

werd, en Kort verhaal van den KerLlijken Strijd 1S86. J. H. Kruyt

te

er

van

in de

/^«wA'r^ww enz.

Standaard bericht bl. 25,

Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen