E voto Dordraceno - pagina 5

XXXVIII. HOOFDSTUK

ZOND.

weer

werkheiligheid

der

practijk

vandaag en morgen maken,

En daarom

dienen moest.

en

gingen

riepen

Het was scheiding tusschen

invoeren.

men God niet alle de dagen zijns levens ze: „Weg met dien Joodschen Sabbath!"

Zondag

op

opzettelijk

alsof

I.

gemeenen

allerlei

arbeid verrichten.

Alleen geestelijk moest ook de Sabbath in eere worden gehouden,

men moest nu

maar

enkel op Zondag,

Sabbath

eeuwigen

den

levens,

niet

reeds,

aanvangen

in

het

d. w. z.

de dagen zijns

alle

verborgen

leven

zijner ziel.

Hieruit

werden een

boozen

geestelijke

worden,

dat

uit

om den Sabbath

lust,

hen prikkelde

drijfveer

ze,

mannen

overtuigend, dat deze

ge

ziet

door

te

waarlijk niet gedreven

schenden; dat veeleer

en dat hun alleen verweten kan

;

beduchtheid voor het weer-insluipen van den Room-

schen zuurdeesem, de practicale en natuurlijke zijde van oog

het

uit

aan

geaarzeld,

ware

deze

element,

minst

dat

was hun

ligt,

te veel

komen, zonder aan het

maar

in het

hebben ze deswege moedig weerstaan; en

nog diep in de zeventiende eeuw in de Gerefor-

nawerkte,

toen

spoor

elk

van

te groote preciesiteit als

Roomsche werkheiligheid bestreden werd.

man

een

zelfs

te

de geestelijke opvatting school, ook

geest, die

insluipend van is

gebod

doen. Al het superstitieuse, dat in elk ceremonieel onder-

te kort te

meerde kerken

gemoet

eenzijdigheid, te in

houden van den Sabbath het

dit

Onze Hervormers hebben dan ook geen oogenblik

verloren.

als

Gelijk

men

weet,

Voetius deswege op kerkelijke vergaderingen wel in

verhoor genomen.

Toch

kan

meerde

kwalijk

zijde, in

ontkend, dat

men

den eersten aanloop,

ook van Luthersche en Gerefordeze bestrijding van het ceremo-

bij

nieele wel eenigszins te ver ging. Niet, natuurlijk alsof ooit de superstitie

van en

ceremonieele te sterk kon bestreden; die moet veeleer met tak

het wortel

tusschen

uitgeroeid;

hetgeen

maar

in dit

in zooverre

men verzuimde

te

onderscheiden

gebod Sinaïtisch-ceremonieel was, en anderzijds

krachtens de Schepping duurzaam en blijvend.

Men merkt dan

eerste jaren, zoowel bij de

de Gereformeerden, zekere

Lutherschen

als

bij

ook in de

om den dag des Heeren althans indifferent te verklaren. Het rijkst men het leven gevonden hebben, indien men eiken dag kerk had

neiging,

zou

kunnen houden, en

bijaldien op die wijs alle

merkbaar verschil tusschen

den Zondag en de overige dagen ware weggevallen.

men

En ware

die toeleg gelukt,

om den gewonen dagelijkschen Toen men echter al spoedig tot de

zou volstrekt niet geaarzeld hebben,

arbeid

ongestoord te laten doorgaan.

ervaring

kwam,

standen

van

de

dat

het

kerkhouden

in

de weekdagen wel voor enkele

maatschappij, maar onmogelijk voor de groote menigte

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen