E voto Dordraceno - pagina 48

ZOND.

42

HOOFDSTUK

III.

I.

Adam

kende en geschonkene gerechtigheid; de gerechtigheid van tegen was niet verworven, maar ingeschapen zijn

wezen volgend

nu

staan; en dit alles lijk

maar met

niet geschonken,

;

niet toegerekend,

;

daaren-

maar

uit

schepping zelve ont-

zijn

de heerlijke belijdenis van een oorspronke-

ligt in

gerechtigen niensch.

Zoo schiep de Heere dan een wonderbaar kunststuk in toen

mensch

den

Hij

door

ontstond

zijnde

voleinding

van

eigen

zwijgen)

het stof van deze aarde gevormd te worden, in de

uit

bekwaam was om,

schepping

zijn

het

wijze,

zijn

schepping, te

den mensch dat aardsch juweel, dat,

van

schepping

de

begonnen

zijn

want (om van de engelen nu

schiep,

der heiligheid, dat

leven

God

in zijn

mate en op

zelf leeft te leven in zijn

ziel.

Te

zeggen

de mensch een zedelijk wezen

dat

is

is,

te

zwak,

om

die

en heiligheid uit te drukken. Zedelijk noe-

oorspronkelijke

gerechtigheid

men

wat overeenkomt met den hoogeren regel van ons maat-

ook

wij

al

En

leven.

schappelijk

hier

is

veel meer. Hier

Eeuwige een schepsel voortgekomen, dat leven

maar op

staat,

zijn

manier en

uit

is

de hand van den

niet buiten zijn eigen goddelijk

in zijne

mate deel daaraan

heeft.

Niet een ander soort heilig leven naast en tegenover en onder het heilige

maar een menschelijk leven dat

leven Gods,

geleefd wordt.

Een vonk

uit de lichtzee

van

Gods eigen

uit

natrilling in dat kleine nietige schepsel, in dat stofje

wat er

trilt

Weg een

in

Een

aan de weegschaal, van

het eigen hart van God.

dus met

gedrochtelijke voorstelling, alsof de eerste

alle

ruw ombolsterd wezen ware geweest. Een opvatting.

laagste

heilig leven

goddelijke deugden.

zijn

En

alsof

uit

dit halfdierlijk

mensch

Boschjesman

soort

in de

wezen, allengs door een

lange generatie van andere wezens, van lieverlee een bewust mensch ware

geworden.

Maar ook even ver weg werpen we

schuldige

en toch niets minder bedenkelijke voorstelling, alsof deze staat

der

rechtheid,

die

schijnbaar minder

een staat van „onschuld" bedoelde; een nog niet

alleen

gezondigd hebben, zoolang er verleiding tot zonde ontbrak. Nergens spreekt de Heilige Schrift van „onschuld",

en

heid

heiligheid

in

den

maar

altoos

van rechtheid, gerechtig-

pas geschapen mensch, en deze openbaring

der Heilige Schrift vervalschen en vernietigen we, door er geheel andere,

vreemde begrippen voor sche zin,

wijze

dat

hij

gebeurt,

als

allengs

in de plaats te schuiven. Iets

men

heilig zou

valsche onderstelling alsof hollen

zegt:

Adam was

worden. Dit

God de Heere een

wel

alles

ontwikkelen had.

maar

in dien

toch gaat uit van de

ledigen

vorm zonder inhoud, een wezen dat nu voorts

zelf heilig leven te

wat op een averecht-

heilig,

mensch

schiep, een

in dien ledigen

vorm

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen