Sociale hervormingen - pagina 210

2

66

Opgemerkt werd, dat het ook

uit dezen hoofde aanbeveling aan den werkgever de verplichting op te leggen, het staangeld in de spaarbank te beleggen.

verdient,

Art. 1638 /. Sommige leden waren van oordeel, dat in het ontwerp aan het zoogenaamde internen-stelsel te weinig aandacht is gewijd. Zooals de ervaring leert, geeft dit stelsel tot tal van misbruiken aanleiding men wees als voorbeeld op het inwonen van bakkersknechts bij hunnen werkgever. Door wettelijke bepalingen zouden deze misbruiken wellicht althans ten deele kunnen worden geweerd. In de Memorie van Toelichting wordt opgemerkt, dat hier slechts naar het plaatselijk gebruik kan worden verwezen, maar daarbij in het oog is te houden, dat in ieder geval aan de vereischten der hygiëne en van de goede zeden behoort te worden voldaan. Naar aanleiding daarvan werd er echter op gewezen, dat uit de redactie van de bepaling niet blijkt, dat daar, waar het plaatselijk gebruik achterblijft bij de vereischten van gezondheid en goede zeden, aan de laatste boven het eerste de voorrang behoort te worden geschonken. In overweging werd gegeven hieromtrent zekerheid te verschaffen door vóór „overeenkom-

—

stig" het

woord „mits"

in te

voegen.

Eenige leden meenden, dat de verwijzing naar het plaatselijk gebruik behoorde te vervallen zij wezen ook op § 618 van het Duitsche Burgerlijk Wetboek en § 62 van het Duitsche Handelswetboek, waar zoodanige verwijzing niet voorkomt. De wenschelijkheid werd betoogd, aan het artikel toe te voegen, dat elk beding, waarbij ten aanzien van de vereischten van gezondheid en goede zeden van deze bepaling wordt afgeweken, ;

nietig zal zijn.

Opgemerkt werd, dat

in den aanhef van het overvan het Regeeringsontwerp van 1901 de uitdrukking: „zij het ook zonder zijne schuld" voorkwam en gevraagd werd, waarom deze uitdrukking niet is overgenomen. Sommige leden waren van oordeel, dat het de voorkeur ver„bij overeenkomst" door „bij de arbeidsoverdient de woorden eenkomst" te vervangen. De arbeider zal dan bij het aangaan van de dienstbetrekking weten, hoe groot het bedrag van de hier bedoelde vergoeding zal zijn en het gevaar zal niet bestaan, dat de werkgever, waar in een concreet geval het bedrag der vergoeding moet worden bepaald, van de omstandigheden misbruik zal maken en den arbeider eene ontoereikende vergoeding min of meer zal opdringen. Gevraagd werd, op welke wijze het bedrag der vergoeding zal worden vastgesteld, wanneer dit niet bij overeenkomst wordt bepaald en een plaatselijk gebruik niet valt aan te wijzen.

Art. 16382^.

eenkomstige

artikel

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen