Sociale hervormingen - pagina 212

268 leveren, dat de ziekte door opzet of onzedelijkheid des arbeiders veroorzaakt, omdat de geneeskundigen door hun eed gehouden zijn het stilzwijgen te bewaren, zal deze regeling, naar men meende, ook voor de enkele gevallen, dat het bewijs wel valt te leveren, de kosten ten laste van den werkgever doen blijven. Verhaal is

immers van de gemaakte kosten op den arbeider

zal in

de meeste

gevallen wel niet mogelijk zijn. Sommige leden zouden het slot van het artikel willen hebben gewijzigd in: „tenzij de ziekte of het ongeval door opzet of grove eigen schuld des arbeiders is veroorzaakt of het gevolg is enz." Aan deze uitdrukking, die met art. 35 van het ontwerp-DRUCKER overeenkomt, gaven zij de voorkeur boven de in het ontwerp gebezigde, op de gronden bij art. 1638 c vermeld. Gevraagd werd, of hier niet, als in art. 1638 c, moet worden voorgeschreven, dat elk beding, waarbij van de bepalingen van dit artikel wordt afgeweken, nietig is. Ook in het Duitsche Burgerlijk Wetboek vindt men een zoodanig voorschrift, hoewel in Duitschland de betaling van loon tijdens de ziekte, volgens het vrij algemeen gevoelen, niet als dwingend recht geldt. Ook werd de vraag gesteld, of in den laatsten regel niet het woord „opzettelijk" moet vervallen. Men meende, dat reeds in het woord „geheimhouden" ligt opgesloten, dat hier iets opzette:

lijks plaats

vindt.

Art. 1638 w. Sommige leden achtten deze bepaling met het oog op art. 137.5 overbodig. Andere leden wezen op de juiste opmerking in de Memorie van Toelichting, dat het aanbeveling verdient door het opnemen van eene bijzondere bepaling naast artikel 1375 den regel van het algemeen recht onder de aandacht te brengen van de belanghebbenden, die van de wetboeken weinig meer dan den nieuwen titel

zullen bestudeeren.

Art. 638 jr. Enkele leden hadden tegen dit artikel groot bezwaar; zij waren van oordeel, dat elke regeling omtrent het uitreiken van getuigschriften bij het eindigen der dienstbetrekking, het zekerste middel is om den arbeider tot slaaf te maken van den werkgever en hem aan diens willekeur over te leveren. Naar aanleiding hiervan werd opgemerkt, dat tot dusverre meermalen moeilijkheden zijn gerezen over de vraag, of de werkgever verplicht is, den arbeider bij het eindigen der dienstbetrekking een getuigschrift uit te reiken en dat er, wanneer de werkgever dit weigerde, van de zijde der arbeiders steeds bittere klachten zijn gehoord. Nu wettelijke regeling van dit punt wordt voorgesteld, had instemming althans met het denkbeeld van regeling dus mogen worden verwacht. Men wees er dezerzijds op, dat in elk geval de onzekerheid omtrent het al dan niet bestaan van de verplichting des werkgevers niet kan voortduren wordt eene 1

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen