Sociale hervormingen - pagina 223

279

rende den opzeggingstermijn het volle loon uit te keeren. Naar de leden, die dit denkbeeld in overweging gaven, meenden, zoude aan de toepassing daarvan meer dan één voordeel zijn verbonden. Vooreerst zou daardoor de moeilijkheid worden opgelost, die thans veelal rijst, wanneer een werkgever een arbeider zijn vertrouwen en daarmede den dienst heeft opgezegd en hij dezen na de opzegging geen arbeid meer wenscht toe te vertrouwen, men omdat hij daarvan nadeel voor zijne onderneming vreest denke aan den fabrikant, die zijnen boekhouder diens ontslag heeft aangekondigd en het nu niet raadzaam oordeelt, hem nog inzage van de boeken te verstrekken. De arbeider zal thans verplicht zijn eiken dag zich aan te melden, slecht om te hooren, dat de werkgever voor dien dag zijne diensten niet behoeft. Dit geeft tot onnoodige ontstemming aanleiding. Ook in weer andere gevallen, waarin samenwerking tusschen werkgever en arbeider gedurende den soms langen opzeggingstermijn pijnlijk of onaangenaam zoude zijn, zou toepassing van het aanbevolen denkbeeld aan beide partijen bevrediging kunnen schenken. Op deze wijze zou verder eene oplossing kunnen worden gevonden voor de ernstige moeilijkheden, waartoe, naar het bestuur der Vereeniging van Nederlandsche werkgevers vreest, de voorgestelde regeling in de practijk aanleiding kan geven. In het meervermeld adres van dit bestuur wordt er op gewezen, dat wanneer een werkgever een maatregel neemt, waarmede vele van zijne arbeiders zich niet kunnen vereenigen, de hier voorgedragen regeling hem de spoedige doorvoering van dien maatregel zeer bezwaarlijk, zoo al niet onmogelijk kan maken. Waar de werkgever er dan toe zal moeten overgaan de dienstbetrekking met het niet meegaand deel zijner arbeiders te verbreken, zal hij ten gevolge van de verscheidenheid van dienstjaren stuiten op een verscheidenheid van opzeggingstermijnen, die een uiterst ongelijkmatigen toestand zal doen geboren worden. In sommige gevallen zal de dienstbetrekking zelfs nog gedurende zes maanden moeten worden voortgezet, hetgeen zeker, vooral waar het groote werkgevers geldt, voor een regelmatigen gang van zaken hoogst ongewenscht moet worden geacht. Stond het den werkgever nu vrij, al zijne arbeiders, die met den genomen maatregel zich niet kunnen vereenigen, onmiddellijk te ontslaan tegen uitbetaling van het loon gedurende den opzeggingstermijn, dan zoude hij tot dadelijke, algeheele doorvoering van dien maatregel kunnen overgaan en zouden de thans rijzende moeilijkheden in éénmaal zijn opgelost. Van meer dan ééne zijde verklaarde men zich met dit denkbeeld niet ingenomen. Naar men meende, is daarbij ook voorbijgezien, dat de wettelijke regeling van de arbeidsovereenkomst eene algemeene strekking heeft en niet slechts geldt voor de werklieden in den gewonen zin, die in den regel met het oog op de betere gelegenheid om nieuw werk te zoeken tegen onmiddellijk ontslag met behoud van loon wel geen ernstig bezwaar

—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen