Verplichte verzekering - pagina 18

*

14

van enkele welgestelde loontrekkenden, maar voor de overgroote massa, komt de tweede vraag aan de orde: Kan deze voorziening buiten de Overheid om tot stand komen? En ook hierover is men het eens, dat dit niet kan. Te zeggen Laat de werkgever meer loon geven^ geven a living ivage, is, zonder meer, een raad, een vermaan tegen de werkelijkheid in. De ééne patroon is hierin van den anderen afhankelijk, en allen saam zijn ze afhankelijk van de concurrentie met het buitenland. Te zeggen: Vakorganisatie en staking moeten het beter :

loon

afdwingen,

stuit

op hetzelfde bezwaar.

Men

stuit

op een

grens, die voor de groote massa geen raad kan schaffen.

Te zeggen: Laat de loontrekkende zuiniger leven, niet drinis een uitnemende les, maar die in krankheid, bij duurzame invaliditeit of werkeloosheid geen uitkomst biedt, en voorts afstuit op het zondig karakter, dat ook in den loontrekkende niet kan worden voorbijgezien. 'Op langen tijd, over een halve eeuw genomen, moge hiervan, in zekere mate, redres

ken, vroeg sparen,

zijn

te

wachten, voorziening in den noodstand van

't

oogenblik

geeft het niet.

Bijna algemeen erkent men dan ook, dat de Overheid iets moet doen; de vraag blijft dus alleen: Wat en hoe? Kan ze volstaan met steun en aanmoediging, of moet ze komen tot het opleggen van een verplichting? Het eerste kan bereikt op tweeërlei wijs, of door georgani-

O verheidsarmenzorg,

of door premie te bieden aan wie spaart. dan ook die weg, dien de principieele tegenstanders van het opleggen van een verplichting meest aanraden. Staatsarmenzorg kan men of in het algemeen opvatten als verstrekking van geld, woning of naturalia aan wie in nood verkeert, óf ze kan het Deensche stelsel kiezen, met aanvulling als politiezorg in cas van oogenblikkelijken nood. Hiertoe echter kunnen we het zwijgen doen, want dit systeem wil onder ons, antirevolutionairen, niemand om des beginsels wille, en de anderen schrikken er voor terug om de niet te betalen kosten. Waar dan nog bijkomt, dat dozf-> declineerende positie goed is voor wie door eigen schuld in gebrek komt, maar niet seerde

Het

is

past voor geheel een stand die aanspraak heeft op sociaal respect.

Kan dan

premie-uitloving voor den inlegger,

lijf renteb

ank

onder gunstige conditie, of iets anders van dien aard, tot het doel leiden? En triomfeerend wijst dan wie dat beoogt, op wat in België ondernomen is. In drie driestarren hebben we intusschen reeds aangetoond, waarom dit niet gaat, en waarom Dr. Per SpiïTs victoriekraaien in

't

luchtledig wegsterft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen