Bilderdijk in zijne nationale beteekenis - pagina 77

73 komt

taal hier niet te pas.

Ook

deze overdrijving schuilt een betrekkelijke

in

waarheid, maar ook niet meer. Er

ligt objectief in al

wat ons oog

in het

geschapene waarneemt een ingeschapen symbolische expressie. Ook hier geen wilkeur, maar vastheid. Zoo kon pressie der dingen

in

is

't

niet

den loop der eeuwen steeds klaarder en vollediger

ons bewustzijn doorgedrongen. Niet alleen de dichters,

tot

volkspraken

een inzicht

hem

in

symbolische expressie zoowel

leest ontstaan, en dit juist

nu wat

uit

die

zij

zet,

maakt

't

bij

den dichter

als bij

is

in het

dkhtertaal geworden, en wie deze dichtertaal kort en

wordt eenvoudig

taal, als

Maar

niet verstaan.

dat terecht door de jongere school verzet

typeeren van deze

is

wie

verstaan van zijn poëzie mogelijk. Al

symbolische expressie allengs met klare zuiverheid

bewustzijn overging

goed op

maar ook de

haar beeldspraak hebben die expressie gegrepen. Hierdoor

in die

is

anders of die symbolische ex-

dit

neemt

niet

weg,

aangeteekend tegen het stereo-

is

kon ze drijven op het geheugen,

als

ware haar

toepassing steeds één, als kende ze geen subjectieve nuance, als eischte ze niet

nog steeds

verfijning en volmaking,

het recht en de plicht individualiseeren. in Bilderdijk

om

deze taal

ja,

als bleef niet

te verrijken

Maar zoo genomen,

een harer beste tolken,

en als

ik

aan elk dichter

zoo zeggen mag,

te

bezit de symbolische expressie juist

die,

voor

zijn tijd, zich meesterlijk uit

het stereotype loswrong, en die in de klikklaktaal slechts dan verviel, als hij

in

dichtvorm voordroeg wat

Blz. 28. 1)

feitelijk

niet

dan proza op rijm was.

„Momentopname" door een „kodak"

is

het juiste beeld voor de

„allerinduvidueelste expressie van de allerinduvidueelste emotie",

de kodak

zelf hanteert,

Blz. 28. 2)

galmen

p.

Wat

en ze

't

het kunstportret

is,

betuigt Bilderdijk zelf keurig in Rots-

105 waar het heet:

„De Rubens en van Dijken Zijn lang voorbij, die zielen deên gelijken;

Wier oog hun

En geest en Niet,

ziel

omdat men

beeld van één oogenblik geeft.

een heldere spiegel was.

hart in eiken vezel las.

dagen lang, op

't

uiterlijk bleef staren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen